خصوصیات و آداب سفره امام حسن مجتبی (ع)

یکی از رسوم ایرانیان مسلمان برگزاری مراسم سفره ائمه در منزل می‌باشد. این مراسم انواع مختلفی که دارد که بنابر مناسبت‌های خاص مانند تولد یا شهادت ائمه برگزار می‌شود. در اینجا قصد داریم شما را به مناسبت نیمه ماه رمضان و میلاد باسعادت امام حسن مجتبی، با آداب سفره امام حسن مجتبی (ع) و خصوصیات آن آشنا کنیم.

آیین برپایی سفره امام حسن (ع)

در روایات مختلف از حضرت امام حسن مجتبی (ع) به کریم اهل طه نام برده شده است و بدین سبب می‌باشد، که توسل جستن به این امام بزرگوار و واسط قرار دادن ایشان به منظور برآورده شدن حاجات و نیازها، در بین مسلمانان و بالاخص شیعیان رواج بسیار دارد. از جمله نذوراتی که برای امام حسن (ع) برگزار می‌گردد ، نذر انداختن سفره به نام آن حضرت می‌باشد. کسی که حاجتی دارد و نذر می‌کند که این سفره را بیندازد، بسته به نذر ممکن است قبل از گرفتن حاجت و یا بعد از آن اقدام به برپایی این سفره نماید.

در آیین برپایی سفره سبز امام حسن (ع)، آنچه در ابتدا اهمیت دارد وضع‌ و حالت‌ معنوی‌ و نیت‌ خالص‌ و پاک‌ نذردهنده‌ می‌باشد. همچنین اسباب و خوراکی‌ های نذری باید پاک و حلال باشد. سپس سفره‌ای بر روی زمین گسترانده می‌شود. آنچه که در ظاهر این سفره اهمیت دارد و آن را از بقیه سفره‌های ائمه متمایز می‌کند، سبز بودن خوراکی‌ها و اسباب و آلات سفره می‌باشد. معمولا سفره‌ای که پهن می‌گردد نیز سبز رنگ است، هرچند که بعضا رنگ خود سفره می‌تواند سفید هم باشد و تنها سبز رنگ بودن وسایل داخل سفره کفایت می‌کند. از جمله وسایلی که در سفره قرار می‌دهند قرآن‌، شمع‌، جانماز، مهر، تسبیح‌ وکتاب‌ دعا است که تقریبا به صورت مشترک در تمامی سفره‌های نذری مسلمانان رایج است.

خوراکی‌های سفره امام حسن (ع)

مواد خوراکی که در سفره قرار می‌دهند سبز رنگ است و از ظروف سبز رنگ و شمع‌های سبز برای تزیین سفره انتخاب می‌کنند. مواد غذایی این سفره شامل نان و پنیر و سبزی، کشمش سبز، هندوانه سر بسته، آش تزیین شده با نعنا، کوکو سبزی و سبزی پلو است. از آجیل مشکل گشا پیچیده شده در تور سبز نیز استفاده می‌شود. البته از دیدگاه برخی، از آنجا که این سفره بی‌پیرایه و ساده باید برگزار گردد، قرار دادن خوراک‌های پختنی بر سر سفره جایز نیست که در این رابطه هیچ سند محکم و مستدلی وجود ندارد و تماما به اعتقاد و نذر بانی سفره بستگی دارد.

خوراکی‌های‌ نذری‌ را صاحب‌سفره‌، خود به‌ تنهایی‌ یا با مشارکت‌ افراد حاجتمند و نذردار دیگر فراهم‌ می‌کند.معمولامشارکت‌ مردم‌ در انداختن‌ سفره مزبور‌ به‌ این‌گونه‌ است‌ که،‌ هر کس‌ هر نوع‌خوراکی‌ را که‌ نذر کرده‌ است‌، تهیه‌ می‌کند و به‌ صاحب‌ سفره‌ می‌دهد که‌ درسفره‌اش‌ بگذارد. و یا در برخی موارد مبلغی را که جهت کمک به انداختن سفره در نظر گرفته، در اختیار بانی قرار می‌دهد تا در خرج سفره از آن استفاده نماید. اغلب در پایان سفره، مهمانان مقداری ازغذاها و مواد خوراکی را در کیسه ریخته و برای بقیه خانواده به منزل می‌برند، زیرامعتقدند که این غذاها متبرک هستند.

مراسم دعا سفره امام حسن (ع)

سفره‌های نذر ائمه به منظور توسل و رسیدن به حاجت‌های مادی و معنوی برگزار می‌شود و نیت برپایی آن‌ها مشابه است. از حیث نحوه برگزاری نیز کمابیش مشابه‌اند و مجالسی برای دعا و خواندن قرآن است. در مراسم سفره‌های مذهبی سوره‌هایی از قرآن و دعاهایی از مفاتیح‌الجنان خوانده می‌شود و زنان همسایه و اقوام به منظور دعاکردن برای نیت بانی و صاحب‌خانه، و نیز طلب یاری و حمایت از معصومین و ائمه (ع)، برای رسیدن به حاجت‌ها و بازشدن گره‌ها و مشکلات زندگی خود، دور هم جمع می‌شوند.

در مراسم برپایی سفره امام حسن (ع) آنچه که رسم است خواندن روضه امام حسن (ع) می‌باشد که توسط روحانی یا در مجالس زنانه توسط خانم روضه‌‌خوان‌ زن‌ ادا می‌گردد. همچنین مرسوم است تا بر کنار سفره‌، نماز و دعا خوانده شود که در اکثر موارد دو رکعت‌ نماز حاجت‌ از سوی صاحب‌ سفره ‌و کسانی که‌ حاجت‌ و نیازی‌ دارند، روی‌ سجاده‌ و در پای‌ سفره‌ خوانده می‌شود. سپس همه سر سفره نشسته از آنچه در آن است می‌خورند.

از اعتقادات و باورهای دیرین مردم ایران زمین و به‌ویژه مسلمان این مرز و بوم که ریشه در فرهنگ ایرانی اسلامی ما دارد، اعتقاد به کارگشایی حضرت امام حسن(ع) و در کل تمامی ائمه اطهار و معصومین (ع) می‌باشد. هدف از برگزاری این سفره‌ها فقط حالت معنوی، روحانی و توسل به ائمه اطهار است.

گردآوری: مجله اینترنتی وب