Dalteparin Sodium
|
دالتپارين سديم
|
موارد و مقدار مصرف: موارد و مقدار مصرف
الف) پروفيلاكسي از ترومبوز وريد عمقي در بيماراني كه تحت جراحي شكم قرار گرفته و در خطر عوارض ترومبوآمبوليك قرار دارند (شامل بيماران با سن بالاتر از 40 سال، چاق، كساني كه تحت بيهوشي عمومي به مدت بيشتر از 30 دقيقه قرار ميگيرند، و در بيماران با سابقه ترومبوز وريد عمقي (DVT) يا آمبولي ريوي).
بزرگسالان: 2500 واحد زيرجلدي روزانه، كه 1 تا 2 ساعت قبل از جراحي شروع شده و به صورت يك بار در روز براي مدت 5 تا 10 روز ادامه مييابد. در موارد جراحي شكم كه در خطر بالاي عوارض ترومبوآمبوليك قرار دارند (مانند بيماريهاي بدخيم)، 5000 واحد زيرجلدي روزانه كه شب قبل از جراحي
آغاز شده و سپس روزانه براي 5 تا 10 روز ادامه مييابد، يا 2500 واحد در عرض 2-1 ساعت قبل از جراحي و سپس تكرار 2500 واحد زيرجلدي 12 ساعت بعد و سپس 5000 واحد زيرجلدي روزانه به مدت 5 تا 10 روز ادامه يابد.
ب) پروفيلاكسي از ترومبوز وريد عمقي در بيماراني كه تحت جراحي جايگزيني هيپ قرار ميگيرند.
بزرگسالان: 2500 واحد زيرجلدي در عرض 2 ساعت قبل از جراحي، دوز دوم به ميزان 2500 واحد در شب قبل از عمل تجويز شود.(حداقل با 6 ساعت از دوز اول) اگر جراحي شب انجام ميشود، دوز دوم را حذف كنيد. در روز بعد از عمل دارو را با دوز 5000 واحد زيرجلدي روزانه آغاز كرده و به مدت 5 تا 10 روز ادامه دهيد.
پ) پيشگيري از عوارض ايسكميك در بيماران با آنژين ناپايدار يا سكتة قلبي non-Q-wave كه آسپيرين دريافت ميكنند.
بزرگسالان: u/kg 120 زيرجلدي هر 12 ساعت همراه با 165-75 ميليگرم آسپرين، كه تا زمان پايدار شدن وضعيت بيمار معمولاً 5 تا 8 روز ادامه يابد. بيشتر از 10000 واحد در يك دوز تجويز نكنيد.
ت) بيماراني كه به دليل بيحركتي طولاني مدت ضمن بيماريهاي حاد در معرض خطرات ترومبوآمبوليك هستند.
بزرگسالان: 5000 واحد زيرجلدي روزانه، معمولاً براي 12 تا 14 روز تجويز ميشود.
|
موارد منع مصرف و احتياط: موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو يا ديگر تركيبات فرمولاسيون، ترومبوسيتوپني به دليل آنتيبادي ضد دالتهپارين (كه در آزمايشگاه اثبات شود)، حساسيت به هپارين يا مشتقات خوكي، بيماران با خونريزي وسيع و فعال، بيماران با آنژين ناپايدار، سكته قلبي non-Q-wave يا ترومبوآمبولي حاد وريدي كه تحت بيهوشي موضعي قرار ميگيرند، مصرف وريدي يا عضلاني دارو.
موارد احتياط: بيماران با آندوكارويت باكتريايي، اختلالات ارثي يا اكتسابي خونريزي دهنده، ضايعات اولسراتيو يا آنژيوديسپلاستيك خونريزي دهنده دستگاه گوارش، فشار خون شديد كنترل نشده، سكته مغزي هموارژيك، يا استفاه بلافاصله بعد از جراحي مغز، نخاع، چشم، بيماراني كه همزمان داروهاي ضد پلاكت دريافت ميكنند، خونريزي اخير گوارشي، ترومبوسيتوپني يا نقص عملكرد پلاكتها، بيماري شديد كبدي، رتينوپاتي ديابتي يا ناشي از فشار خون بالا، يا در بيماراني كه تحت جراحيهاي تهاجمي قرار ميگيرند، رسيك خونريزي بالاست و اين دارو بايد با احتياط به كار رود. و در صورت بروز خونريزي بايد مصرف آن قطع شود.
در بيماران با سابقه حساسيت به پارابنها با احتياط به كار رود.
موارد نادري از ترومبوسيتوپني گزارش شده است. در بيماران با سابقه ترومبوسيتوپني ناشي از هپارين با احتياط به كار رود. پلاكت بيمار به دقت مانيتور شود. و اگر ترومبوسيتوپني وابسته به دارو مشاهده شد، مصرف آن قطع شود. موارد نادري از ترومبوسيتوپني همراه با ترومبوز نيز گزارش شده است. در بيماران با سابقه ترومبوسيتوپني ارثي يا ناشي از دارو با احتياط به كار رود.
بيماران سرطاني با ترومبوسيتوپني، جهت درمان ترومبوآمبولي حاد وريدي، نياز به تعديل دوز دارند.
در بيماران با نارسايي كليوي شديد با احتياط به كار رود. ايمني و اثربخشي دارو در كودكان اثبات نشده است.
دارو نبايد به صورت واحد به واحد با ساير انواع هپارين جايگزين شود.
بيماراني كه تحت بيهوشي نخاعي يا اپيدورال قرار ميگيرند، در معرض خطر هماتوم و سپس پاراليز ناشي از مصرف اين دارو قرار دارند.
بيماران بايد به دقت از نظر علائم خونريزي و نارسايي نورولوژيك در اين شرايط بررسي شوند.
|
عوارض جانبي: عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: تب.
قلبي- عروقي: خونريزي.
خون: ترومبوسيتوپني، عوارض خونريزي دهنده.
پوست: اكيموز، هماتوم، عوارض محل تزريق، خارش، راش.
مسموميت و درمان
مصرف بيش از اندازه باعث عوارض خونريزي دهنده ميشود. معمولاً، اين عوارض با تزريق آهسته وريدي پروتامين سولفات (محلول 1%) متوقف ميشوند. يك ميليگرم از پروتامين به ازاي هر 100 واحد ضد فاكتور 10 فعال دالتهپارين تجويز شود. اگر 4-2 ساعت بعد از تجويز اول، APTT طولاني بود، دوز دوم پروتامين به ميزان mg 5/0 به ازاي هر 100 واحد دالتهپارين تجويز ميشود. حتي با دوز دوم ممكن است، برخلاف هپارين معمولي همچنان APTT طولاني باقي بماند. پروتامين ميتواند باعث افت فشار خون و واكنشهاي آنافيلاكتوئيد شود. بيمار را به دقت مانيتور كنيد.
|
|
تداخل دارويي: تداخل دارويي
مصرف همزمان ضد انعقادهاي خوراكي (مانند آسپيرين، وارفارين، NSAIDs) و مهاركنندههاي پلاكت، ريسك خونريزي را افزايش ميدهد. با احتياط همراه هم استفاده شوند.
|
مکانيسم اثر: مکانيسم اثر
اثر ضد انعقاد: دارو مهار شدن فاكتور 10 فعال و ترومبين را با واسطة آنتيترومبين افزايش ميدهد.
|
|
فارماكوكينتيك: فارماكوكينتيك
جذب: فراهمي زيستي مطلق دارو كه به صورت فعاليت ضد فاكتور 10 فعال اندازهگيري ميشود، حدود 87% است.
پخش: حجم توزيع دارو بر مبناي فعاليت ضد فاكتور 10 فعال ml/kg 60-40 است.
متابوليسم: شناخته شده نيست.
دفع: نيمه عمر دفع دارو 5-3 ساعت است.
|
اشكال دارويي: اشكال دارويي:
Injection: 10000 U/ml, 2500 U/0.2ml, 5000 U/0.2ml, 7500 U/0.3 ml
|
اطلاعات دیگر: طبقهبندي فارماكولوژيك: مشتقات هپارين با وزن مولكولي كم.
طبقهبندي درماني: ضد انعقاد.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده B
نامهاي تجاري: Fragmin
ملاحظات اختصاصي
1- دارو را به هيچ وجه عضلاني تجويز نكنيد.
2- دارو نبايد به صورت واحد به واحد با ساير انواع هپارين جايگزين شود.
3- بيماراني كه تحت بيهوشي نخاعي يا اپيدورال قرار ميگيرند، بعد از مصرف اين دارو در معرض خطر هماتوم اپيدورال يا نخاعي قرار دارند، كه ميتواند باعث پاراليز دائمي شود.
4- دارو را با ساير فرآوردههاي تزريقي مخلوط نكنيد، مگر اينكه اطلاعات مبني بر سازگاري دارو موجود باشد.
5- بهتر است موقع تزريق بيمار در وضعيت خوابيده يا نشسته باشد. دارو را به صورت زيرجلدي و عميق تجويز كنيد. نواحي تزريق شامل يك ناحيه U شكل اطراف ناف، قسمت فوقاني ـ خارجي ران پا و قسمت فوقاني ـ خارجي باسن ميباشد. به صورت دورهاي محل تزريق را تغيير دهيد. زماني كه تزريق در شكم يا ران انجام ميشود، بهتر است، ابتدا پوست كشيده و جمع شده و سپس تزريق انجام شود. تمام طول سوزن را با زاويه 45 تا 90 درجه وارد كنيد.
6- به صورت دورهاي CBC (شامل پلاكت) و مدفوع را از نظر خون بررسي كنيد. مانيتورينگ منظم APTT, INR, PT لازم نيست. سطح ضد فاكتور 10 فعال ممكن است زماني كه كنترل انعقادي مطلوب نيست، چك شود.
7- بيمار به دقت از نظر ترومبوسيتوپني و عوارض نورولوژيك بررسي شود.
8- در صورت بروز وقايع ترومبوآمبوليك ضمن مصرف دارو، دارو را قطع كنيد.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- لازم است كه محل تزريق دارو هر روز در يك ناحيه (شكم، ران، باسن) انجام شود.
2- در صورت مشاهده هرگونه خونريزي، سريعاً به پزشك خود گزارش دهيد.
3- از مصرف داروهاي بدون نسخه حاوي آسپرين يا NSAIDs، بدون مشورت با پزشك خود، خودداري كنيد.
مصرف در كودكان: ايمني و اثربخشي دارو در كودكان اثبات نشده است.
مصرف در شيردهي: ترشح دارو در شير مشخص نيست. با احتياط استفاده شود.
مصرف در بارداري: ويالهاي با مصرف چندين بار (مولتي دوز) حاوي بنزيل الكل بوده كه ممكن است باعث سندرم gasping در نوزادان نارس شود. بنزيل الكل از سد جفت عبور ميكند. در نتيجه بهتر است دارو در دوران حاملگي استفاده نشود.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
دارو باعث افزايش سطح ALT و AST ميشود. ميزان پلاكت كاهش مييابد.
|