Betametasone Disodium Pho
|
بتامتازون دی سدیم
|
موارد و مقدار مصرف: موارد و مقدار مصرف
التهاب مجموعه جسم مژگاني و مشيميه (Uveitis) ؛ التهاب عنبيه و جسم مژگاني؛ التهاب پلکها، ملتحمه، قرنيه، بخش قدامي چشم؛ صدمات قرنيه ناشي از سوختگي يا نفوذ اجسام خارجي
بزرگسالان و كودكان
بتامتازون دي سديم فسفات: ابتدا يك يا دو قطره هر يك يا دو ساعت به داخل چشم چكانده مي شود و به تدريج با تخفيف التهاب، مقدار مصرف كاهش مي يابد. 1-5/0 سانتيمتر از پماد، دو يا سه بار در روز يا هنگام خواب در داخل پلك تحتاني ماليده مي شود.
توجه: قطره بتامتازون ديسديم فسفات در درمان التهابهاي گوش خارجي كه به كورتيكواستروئيدها پاسخ ميدهند نيز استفاده ميشود. مقدار مصرف در اين موارد، دو يا سه قطره هر دو يا سه ساعت است كه به داخل مجراي گوش چكانده ميشود.
بتامتازون- ان: ابتدا يك يا دو قطره هريك يا دو ساعت به داخل چشم چكانده شود و به تدريج ، با تخفيف التهاب، مقدار مصرف كاهش يابد.1-5/0 سانتيمتر از پماد دو يا سه بار در روز يا هنگام خواب در داخل پلك تحتاني ماليده شود.
توجه: قطره بتامتازون دي سديم فسفات و قطره بتامتازون- ان براي بيني نيز قابل مصرف هستند.
مكانيسم اثر
ضد التهاب: بتامتازون ساخت آنزيمهاي لازم براي كاهش پاسخهاي التهابي را تحريك مينمايد.
|
|
|
|
|
مکانيسم اثر: فارماكوكينتيك
جذب: از طريق مايع زلاليه چشم جذب ميشود. به دليل مصرف مقادير كم دارو، جذب سيستميك دارو ناچيز است.
پخش: در سراسر لايههاي بافت موضعي انتشار مييابد. مقدار داروي جذب شده به دستگاه گردش خون، به سرعت از آن خارج ميشود و در عضلات، كبد، پوست، روده و كليهها منتشر ميشود.
متابوليسم: عمدتاً به صورت موضعي متابوليزه ميشود. مقدار جذب شده به دستگاه گردش خون ، به طور عمده در كبد به متابوليتهاي غيرفعال تبديل ميشود.
دفع: متابوليتهاي غير فعال عمدتاً به صورت گلوكورونيدها و سولفاتها و همچنين به صورت تركيبات غيركونژوگه ، از طريق كليهها دفع ميشوند. مقدار كمي از متابوليتها از طريق مدفوع دفع ميشود.
|
|
فارماكوكينتيك: موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به هريك از اجزاي اين فرآورده، عفونتهاي قارچي چشمي، عفونتهاي درماننشده چشمي با عامل قارچي، ويروسي يا باكتريايي.
موارد احتياط:
الف) خراش هاي قرنيه.
ب) اگر عفونت باكتريايي به سرعت به آنتي بيوتيكها پاسخ نمي دهد، مصرف بتامتازون بايد قطع گردد و از روش درماني ديگري استفاده شود.
پ) طي دو ماه اول درمان با كورتيكواستروئيدهاي چشمي ، فشار داخل كره چشم بايد هر 4-2 هفته تعيين شود و بعد از آن، در صورت عدم افزايش فشار داخل كره چشم، اين آزمون هر 2-1 ماه انجام گيرد.
|
اشكال دارويي: اشكال دارويي:
Drop: 0.1% (Ophthalmic, Otic and Nasal)
Ointment: 0.1%
|
اطلاعات دیگر: طبقهبندي فارماكولوژيك: گلوکوكورتيكوئيد چشمي.
طبقهبندي درماني: ضد التهاب.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده C
عوارض جانبي
چشم: سوزش يا گزش گذرا به هنگام مصرف، گشاد شدن مردمك چشم، پايين افتادن پلكها، كراتيت نقطهدار اپي تليال، نرم شدن احتمالي صلبيه يا قرنيه، افزايش فشار داخل كره چشم، نازك شدن قرنيه، ايجاد اختلال در بهبود زخم قرنيه، افزايش استعداد ابتلا به عفونت قارچي يا ويروسي قرنيه و زخم قرنيه، گلوكوم، كاتاراكت، ايجاد نقص در دقت و وسعت ميدان بينايي با مصرف طولاني مدت.
سيستميك: اگرچه عوارض سيستميك اين دارو نادر است ، ولي ممكن است با مصرف مقادير زياد يا طولاني مدت دارو، اين عوارض بروز كنند.
توجه: در صورت بروز تحريك موضعي ، عفونت، جذب سيستميك قابل توجه، بروز حساسيت مفرط، كاهش دقت يا وسعت ميدان بينايي يا تداوم سوزش و گزش چشم و آبريزش از چشمها، بايد مصرف دارو قطع شود.
|