خواجوی کرمانی

● خواجوی کرمانی، کمال‌الدین
▪ تاریخ و محل تولد : ۶۸۹ ق - کرمان
▪ تاریخ و محل وفات : ۷۵۰ق
▪ تخصص : شاعر
▪ آثار : گذشته از «دیوان» شعر
▪ زندگی نامه : خواجوی کرمانی، کمال‌الدین، ابوالعطا محمود بن علی محمود مرشدی. (۶۸۹- ۷۵۰ق)، شاعر، متخلص به خواجو. معروف به نخلبند شعرا. علوم متداول زمان را در زادگاه خود آموخت. بعد از آن به سیر و سیاحت در شهرهای تبریز، اصفهان، شیراز،بغداد، مکه و مصر پرداخت در ضمن این سفرها با بسیاری از بزرگان ادبا،فرهیختگان و صوفیه، از جمله علاءالدوله سمنانی ملاقات کرد. وی از معاصران سلطان ابوسعید بهادر بود و آن پادشاه و وزیر او، غیاث الدین محمد و بعضی از سلاطین آل مظفر را در قصاید خود مدح گفته‌است. در مدت اقامتش در شیراز با حافظ ملاقات کرد واز شاه شیخ ابواسحاق اینجو عنایتها دید. خواجه اشعار عرفانی نیز می‌سرود و در غزلسرایی مورد پسند حافظ بود.

منابع : از سعدی تا جامی(۳۰۱-

منبع : سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی