خاصیت ضد باکتریایی گیاه چای

گیاه چای منبع غنی از كاتچین ها می باشد كه بیشترین اثرات ضد میكروبی و سایر اثرات درمانی به این كاتچین ها به خصوص اپی گالوكاتچین گالات كه منحصر به گیاه چای می باشد مربوط است.
گیاه چای Camellia sinensis یك درخت همیشه سرسبز متعلق به خانواده Theaceae است كه برگ های این گیاه حاوی پلی فنل های اختصاصی و یك آنزیم پلی فنل اكسیداز میباشد. اثرات ضد میكروبی چای به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم عمل می كند. اثرات مستقیم چای ممكن است باكتریواستاتیك یا باكتریوسید باشد و اثرات غیرمستقیم چای روی باكتری ها با واسطه اثر بر آنزیم های پروتئین است كه این فعالیت از خصوصیت astrigency چای ناشی می شود.
اثر دیگر چای جلوگیری از توسعه مقاومت آنتی بیوتیكی است كه كاتچین های چای با برداشت رادیكال های آزاد باعث این عمل می شوند.
همچنین در باكتریهای اسپوردار باعث كاهش مقاومت گرمایی اسپورها می شود.
از دیگر مكانیسم های احتمالی چای بر باكتریها عمل كردن كاتچین های چای به عنوان سیدروفور است كه آهن محیط را جذب كرده و از دسترس باكتری دور می كند.
گفتنی است تاریخچه چای به عنوان یك نوشیدنی به چین در حدود ۲۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در زمان امپراتوری Shen Nung برمی گردد.

منبع : روزنامه جوان