زاده شدن برای دویدن

در بهار ۱۹۷۴ «بروس اسپرینگستین» آهنگسازی بود استخوانی و ژولیده از نیوجرسی كه قصد داشت سومین آلبوم موسیقی خود را منتشر كند. اگرچه او عضو كلوپ «ایست كوست» بود و سویه انتقادی نسبت به موسیقی روز داشت، اما دو آلبوم اول او به اندازه كافی فروش نداشتند تا باعث شوند شركت كلمبیا، به عنوان شركت حامی او، علاقه زیادی به ادامه كار با او داشته باشد. سومین فرصت شركت كلمبیا، آخرین فرصت بروس برای انتشار آلبومی بود كه فروش كافی و قانع كننده برای شركت داشته باشد.
با این همه، او در آخرین شانس خود به استودیو نرفت تا آلبومی تجاری با فروش بالا تولید كند، بلكه قصد داشت تا شاهكاری هنری خلق كند، خواه پرفروش و یا خواه كم فروش. «جان لانداو»، كه اكنون مدیر برنامه های بروس است، به خاطر می آورد كه «ما ولع سوختن داشتیم.» جان، بروس و «مایك اَپل» كه در آن زمان مدیر برنامه های بروس بود آلبوم سوم را منتشر كردند. جان می گوید: ما دقیقاً می دانستیم چه می خواهیم. ما قصد نداشتیم كاری متوسط ارائه دهیم یا اثری كه مجوز پخش در رادیو بگیرد، ما به استودیو رفتیم در حالی كه بر آن بودیم یك شاهكار خلق كنیم.نتیجه ۱۵ ماه تصنیف، بازنویسی و جلسات ضبط ۱۸ ساعتی، آلبوم «زاده شده برای دویدن» بود كه در ۲۵ آگوست ۱۹۷۵ منتشر شد. این اثر باعث شد كه بروس از یك خواننده محلی به یك ستاره موسیقی راك در آمریكا تبدیل شود.اكنون، سی سال بعد، اسپرینگستین قصد دارد «زاده شده برای دویدن» را در یك مجموعه كه جان آن را «یك جهش پیش برنده» نامید، مجدداً منتشر كند. این مجموعه شامل نسخه های تبدیل به سی دی شده، نسخه های قدیمی و دو دی وی دی است. این دی وی دی ها با نام «بال هایی برای چرخ ها» مستندی درباره مراحل ساخت آلبوم «زاده شده برای دویدن» و یك فیلم دوساعته از كنسرت بروس و گروه «ای.استریت» زمانی كه در بین مخاطبان بدبین لندنی خود برای اولین بار به روی صحنه می رفتند، است. در انتهای این فیلم ها اجرای دیگری از بروس در سال ۱۹۷۳ است. این اجرا در لس آنجلس انجام شده بود و آهنگ هایی كه در آن نواخته شدند تا سال ها منتشر نشده بودند. در سال ،۱۹۹۸ بروس با حذف بخش هایی این اجرا را تحت عنوان «تركز» منتشر كرد.فیلم مستند شامل تصاویر كوتاهی از جلسات ضبط است كه تاكنون منتشر نشده بودند. این تصاویر به خوبی سختی های جلسات ضبط را نشان می دهند.فیلمی كه مربوط به كنسرت لندن است و برای سه دهه در آرشیو بروس دست نخورده باقی مانده بود، نشان دهنده مراحل دستیابی یك پیروزی عالی و مسرت بخش است: دویدن بدون محابا بر روی اعصاب و آدرنالین شنوندگان.«بال هایی برای چرخ ها» به وسیله «باری ربو» از دوستان بروس كه اكنون مدیر «امرجینگ پیكچرز»، یكی از شبكه های ملی فیلم های دیجیتال آمریكا است، به روی فیلم كشیده شد.
سابقه همكاری این دو نفر به سال ۱۹۷۰ برمی گردد. «باری ربو» اولین فیلم خود را از بروس بر روی فیلم ۸ میلی متری ضبط كرد. «اگر من می خواستم فیلمبردار شوم، كه در واقع هدف من هم همین بود، بروس بهترین سوژه ای بود كه می توانستم داشته باشم.» باری ربو این مطلب را در یك مصاحبه قبل از عزیمت به آتلانتیك سیتی برای دیدن اجرای بروس گفت. «او خجالتی بود اما روی صحنه می تواند به یك موسیقیدان بسیار باجذبه تبدیل شود.» «باری ربو» بیش از صد ساعت فیلم از بروس جمع آوری كرده است.فیلم هایی مانند شوهای جشن های كلوپ بروس در منهتن و «راكسی» در لس آنجلس. فیلم ها هم شامل تصاویری بودند كه قرار بود منتشر شوند و هم شامل تصاویری كه جنبه شخصی داشتند. بروس این صد ساعت فیلم را اوایل امسال از «ربو» خرید و اكنون در این مجموعه برای اولین بار عرضه عمومی می شوند.در سال ۱۹۷۴ «باری ربو» یك دوربین معمولی سیاه- سفید را به استودیوی «۹۱۴ ساوند» آورد.جایی كه بروس ضبط «زاده شده برای دویدن» را شروع كرد. جان لانداو بعد از دیدن استودیو با لحنی مودبانه گفت كه این استودیو یك استودیوی زهوار در رفته و به درد نخور است، در كنار سایر چیزهای به درد نخور مانند پیانویی كه به هیچ وجه كوك نمی شد. با این همه، به هر حال بروس چهار دقیقه و نیم از «زاده شده برای دویدن» را در این استودیو ضبط كرد.تام زیمنی، كارگردان «بال هایی برای چرخ ها»، می گوید كه تمام آهنگ های موجود بر روی این مستند برگرفته از یك آلبوم نهایی شده نیست بلكه برداشت های تكه تكه بی شماری هستند كه كنار هم گذاشته شده اند. یكی از بخش های جالب نشان می دهد كه چگونه لایه های آواز كنار هم گذاشته شده اند و از این انباشت متراكم یك آهنگ استخراج شده است. فشار كار به حدی بود كه به دفعات متعددی مجبور به صداگذاری مجدد می شدیم و در پایان «دیوید سنكیسگ» كیبردزن گروه «ای. استریت» و طبل زن گروه «ارنست كارتر» به همكاری خود پایان دادند و «روی بیتان» و «مكس وینبرگ» جایگزین آنها شدند.سپس اسپرینگستین، درگیر خلق اثر حماسی و مشهور «سرزمین جنگل» شد. به باور «جان ربو» این آهنگ شاهكاری است كه بروس هیچگاه مشابه آن را نساخت. «جان ربو» تصاویری از مراحل ساخت این آهنگ را ضبط كرده است. او می گوید با استفاده از یك دوربین، كه از كانال های دوربین های امنیتی به اتاق كنترل راه داشت، توانستم در نور بسیار كم كه گاهی تنها محدود به نور میز اتاق كنترل بود تصاویری از بروس خسته اما مصمم بگیرم. تصاویری از نارضایتی های او و درخواست های پی در پی او برای ضبط مجدد. هنوز هم هنگامی كه بروس می خواهد آهنگ «سرزمین جنگل» را اجرا كند صدای او از زمزمه به هق هق ختم می شود.بعد از مدتی بروس از «جان لانداو» دعوت كرد كه به او مشاوره بدهد. «لانداو» توانست بروس را متقاعد كند كه استودیوی «بلواولت» را ترك كند و به یك استودیوی كلاس اول به نام «ریكورد پلنت» در منهتن برود، یعنی جایی كه آلبوم به پایان رسید. «چرخ هایی برای بال ها» اثری است كه بروس آن را تصویری و نمایشی ترین اثر در تمام تجربه كاری خود می داند. او خود می گوید تمام تلاش خود را كرده است تا آهنگ را تصویری كند و با استفاده از چینش و صحنه آرایی مناسب آن را تا حد ممكن سینمایی تر و تصویری تر كند. آغازی معمولی اما پایانی موثر و سینماتیك. «زاده شده برای دویدن» خط فاصلی است میان كارهای دوره نوجوانی و آثار دوران بزرگسالی بروس. نقطه پایانی برای آ غازی جدید. «جان لانداو» می گوید كه بروس در پی دستیابی به نتیجه ای خاص نیست و درصدد هم نیست كه آهنگی مانند آهنگ «سرزمین جنگل» بسازد. این آهنگ یك نقطه اوج بود، نقطه اوجی كه تكرار نخواهد شد. طرفداران اسپرینگستین، هنگام دیدن فیلم مستند این مجموعه، ممكن است تعجب كنند كه آقای «اَپل» چرا دائماً در تصاویر ظاهر می شود. «اپل» مدیری بود كه به بروس كمك كرد تا قرارداد ضبط را امضا كند و شركت را مجبور كرد كه سرمایه بیشتری را برای تولید آلبوم «زاده شده برای دویدن» به كار تزریق كند. اَپل و بروس، قبل از پیوستن جان لانداو، این آلبوم را تولید كردند. بعدها «لانداو» به عنوان مشاور «اپل» به كمك بروس آمد. قرارداد بلندمدتی كه بروس جوان با شركت آقای اپل با نام «لاورل كنی یون» امضا كرده بود، به شركت اجازه می داد كه تمام حقوق انتشار آثار را در دست داشته باشد و حق اثر به مراتب بیشتری از بروس را عاید شركت كند.
در سال ،۱۹۷۶ هنگامی كه بروس قصد داشت آلبوم جدیدی را كار كند، آقای اپل به عنوان طرف قرارداد این اجازه را به او نداد و بعدها حكمی قانونی برای متوقف كردن همكاری بروس و لانداو گرفت.بروس صورت حساب های خود را به یك حسابدار نشان داد و حسابدار گفت كه این روش كار یك استثمار تمام عیار است. بعد از حدود یك سال دادخواهی در دادگاه، بروس و اپل، به توافقی خارج از دادگاه دست یافتند.بروس حق آثار خود را پس گرفت و با همكاری لانداو ضبط «تاریكی لبه شهر» را شروع كردند.اما به هرحال، آقای اپل، ناخواسته به بروس برای به پایان رساندن آلبوم «زاده شده برای دویدن» كمك كرده بود.او زمانی كه تصور می كرد آلبوم با همكاری یكدیگر تمام خواهد شد، یك تور رزرو كرده بود. لانداو می گوید روز آخر ضبط، روز قبل از آغاز تور بود و لذا تبدیل به یك ماراتن برای بروس و همكاران او شده بود.لانداو می گوید این یك كابوس واقعی بود. بروس در سرش یك ایده داشت و تنها راه برای محقق كردن این ایده آزمون و خطا بین او و ساكسیفون زن گروه، «كلارنس» بود. بروس و كلارنس در یك اتاق با هم كلنجار می رفتند و آزمون می كردند و سایر اعضای گروه در اتاقی دیگر بودند. اعضای گروه داشتند سرزمین جنگل را بدون ساكسیفون تنظیم می كردند تا آزمون و خطای بروس و كلارنس به سرانجام برسد. ساعت هفت و هشت صبح بود كه گروه از استودیو بیرون آمد و سوار ماشین شد و تور را آغاز كردند. تمام مراحل تصنیف كردن «زاده شده برای دویدن» در فیلم آمده است. شو ضبط شد و در بیست وچهار ترك منتشر شد. بروس تا همین اواخر فراموش كرده بود كه در آرشیو خود چنین تصاویری دارد. زیمنی كارگردان «بال هایی برای چرخ ها» می گوید: بروس به من گفت تعدادی بریده فیلم برای من خواهد فرستاد. آنها در ۱۶ قوطی بدون برچسب به تاریخ ۱۹۷۵ بودند. فیلم ها صامت بودند و من می بایست برای تطابق صدا و تصویر تمام فیلم را لب خوانی كنم.
منبع: نیویورك تایمز

طترجمه: هادی خوشنویس

منبع : روزنامه شرق