انتخابات دهم و ضرورت پایبندی به آموزه های اعتقادی

روزها و شب ها از پی هم گذشتند و اندک اندک کشور عزیزمان فضا و رنگ انتخابات به خود می گیرد. در هر محفل و کوی و برزنی کم و بیش موضوع انتخابات دهم ریاست جمهوری سر زبان ها است. این روزها عمده ترین سوالا تی که ذهن بسیاری را به خود مشغول ساخته و مردم از هم می پرسند این است که: چه کسانی نامزد خواهند شد؟ و کدام یک در این میدان رقابت موفق به جلب اقبال عمومی شهروندان و معتمد اکثریت می شود؟ آیا لوازم و مقدمات برگزاری یک انتخابات پرشور و رقابتی و درخور شان ملت بزرگ ایران فراهم خواهد شد؟ آیا در ماه های آتی شور و نشاط انتخاباتی مردم افزایش می یابد؟ چه کسانی و چگونه می توانند زمینه ساز حماسه ای دیگر باشند و آیا عملکرد درست همگان اقیانوس مواج انسانی را به سمت صندوق های رای گسیل نخواهد ساخت؟ آیا آنانکه به هر نحو دراین واقعه بزرگ تاریخی اثرگذار هستند تعهد دینی و ملی خویش را به خوبی ادا می کنند؟
آنچه مسلم است در این مملکت باورهای دینی و اعتقادی با جان مردمان آن گره خورده است و این مردم از متن دین خود تعالیم حیاتبخشی چون: داشتن وجدان بیدار، حساسیت به سرنوشت جامعه، حق طلبی و پرهیز از خمودی و بی تفاوتی در قبال امور جاری مملکت آموخته اند. آنان بر این باورند که مساله مهمی چون تعیین سرنوشت جامعه از حقوق اولیه ایست که خداوند متعال بنا به لطف و کرم خویش ارزانی بندگانش کرده است و بی رغبتی نسبت به آن نشانه رخوت، مذموم وحتی مستوجب عذاب الهی خواهد بود. آری این مسئولیت متوجه تک تک آحاد مردم است و هر کسی متناسب جایگاه و موقعیت اجتماعی خویش دارای دین وتعهد اعتقادی و ملی است. البته برای آنانی که در این قضیه بیشتر تاثیرگذارند و دارای بازتاب عملکرد گسترده تر در جامعه هستند مراتب مسئولیت بسیار سنگین تر است و خدای ناخواسته کمترین مسامحه در رعایت حق، پاسخگویی وجدانی در دنیا و روحی در آخرت را سخت خواهد کرد. همه گروه ها، جریانات و دست اندرکاران این امر مبارک نیک می دانند برای مردمی در حال تلا ش و خدمتند که بنا به فرمایش بنیانگذار انقلا بشان برتر از مردم حجاز در عهد رسول الله (ص) و عراق و کوفه در عهد امیرالمومنین (ع) هستند. مردمی که با حضور سبز و گاه سرخشان تمامی عرصه های خطر درکمین انقلا ب و کشور را بی اثر ساخته اند. به راستی چه افتخاری بالا تر از این که امام تایید کنند که «انصافا از اول انقلا ب تا حالا آن که کار خودش را صددرصد صحیح انجام داده ملت بود.»
تمامی عزیزانی که به هر نحوی حیطه کاری شان با انتخابات دهم ریاست جمهوری ارتباط دارد انشا»الله: اولا خدای را حاضر و ناظر بر کردار خویش دانسته ضمن به یاد آوردن تنهایی و خوف عرصه محشر عرصه انتخابات را مملو از یاد حق کنند و آیینه دل را به تقوی او صیقل دهند، مبادا غبار نفسانیات بر گرد آن بنشیند و خدای نخواسته تصمیمی به ناحق گرفته شود.
ثانیا: در این مساله که قانون اساسی میثاق ملی و خونبهای شهیدان این مرز و بوم است کسی تردیدی ندارد و طبق آموزه های بلندی که از مکتب امام خمینی(ره) داریم پایبندی به قانون اساسی این نظام بر هر ایرانی مسلمان واجب بوده از منظر آن پیر فرزانه «حکومت اسلام حکومت قانون است». پس به هوش باشیم که هرگونه بی مبالاتی به قانون در واقع کمرنگ کردن میراث گرانبهای امام و شهیدان خواهد بود. ثالثا: فرمایشات مقام معظم رهبری که بارها و بارها همگان را به سعه صدر و رعایت انصاف و اخلاق در امر انتخابات و پرهیز از هرگونه غلبه دادن جنبه های نفسانی سفارش کرده اند خود چراغ روشنی است که فرا راه همه دلسوزان قرار دارد. رابعا: واقف باشند که برای ملتی خدمت می کنند که بیدارترین و آگاه ترین ملت در عصر حاضر است و حافظه تاریخی این ملت تواناتر از آن است که نیات نهفته در پس کردارهای اشخاص، گروه ها و جناح ها را درک نکند و آنها را در بایگانی تاریخ محو کند. توجه به این چهار اصل متعالی (یاد خدا در کارها و حرمت قانونی اساسی به عنوان میراث گرانبهای مکتب امام، توجه به بیانات رهبری و ایمان به آگاهی ملی) ضامن برگزاری یک انتخابات خداپسندانه، پرشور و حماسی خواهد بود. آنانی که ذکر حضرت حق دائم ورد زبانشان است و سربر آستان جانان دارند عظمت یاد خدا چنان وجودشان را در برگرفته که آنی به خود واگذاشته نشده و در پرتو این زهد و وارستگی به خود اجازه نخواهند داد که در مسیر هواهای نفسانی قرار گیرند مسیری مذموم که افتادن در آن همراه با دوری از خدا و غلطیدن در دامن مادیات و جسارت یافتن بر انجام هرگونه گناهی مانند تهمت ناروا، غیبت، تخریب اشخاص، عدم حفظ آبروی افراد، پوشاندن نقاط قوت و بزرگ کردن نقاط ضعف، سو»ظن، قانون گریزی و ده ها منکر ناپسند دیگر خواهد بود. به یاد داشته باشیم که: همیشه میزان حال افراد است بنابر این مراقب باشیم که برگشت به گذشته و جست وجو در پیشینه و احوالات افراد به صرف عیب یابی نباشد که این خود نوعی معصیت است چرا که: «اسرار مردم هر چه باشد فاش کردن آن برخلاف اسلام است.» صاحبان قلم ها مراقب باشند که حرمت و تقدس قلم در حد سوگند حضرت حق بوده است و به تعبیر امام: «شهدا را قلم ها می سازند و قلم ها هستند که شهیدپرورند.» پس هر کلمه که به ناحق به کتابت درآید نوعی قلم فرسایی در مسیر اغراض دنیوی محسوب شده و باید در دنیا و آخرت در قبال آن حساب پس داد. حرف آخر اینکه کردارها، رفتارها، گفتارها از جانب هر کس که باشد به صورت کامل و بی کم و کاست هم در لوح محفوظ در پیشگاه پروردگار و هم درخاطر این ملت باقی خواهد ماند. پس آنی به خود آییم.

منبع : روزنامه مردم سالاری