سارکوزی، با کابینه‌ای متفاوت

«نیکلا سارکوزی» مهاجرزاده مجارستانی و سیاستمدار کم صبر و طاقتی که مصمم به ایجاد تغییر و تحول در روند حلزون وار توسعه فرانسه است، جمعه با معرفی کابینه ۱۵ نفره اش، ثابت کرد که فرانسه از این پس رئیس جمهوری متفاوت خواهد داشت.
از لحظه ورود «سارکوزی» به «الیزه» توجه جهان به فرانسه و تحولاتی که رئیس جمهور جدید این کشور وعده داده، معطوف شده است. هر حرکت «سارکوزی» در این روزها نه تنها از چشم رسانه ها پنهان نمانده، بلکه به پیش درآمدی از تغییر و تحولاتی تعبیر شده که رئیس جمهور جدید برای آینده این کشور در نظر گرفته است.
در حالی که معروف بود «ژاک شیراک» رئیس جمهور قبلی فرانسه و همسرش حتی در زندگی خصوصی نیز یکدیگر را «شما» خطاب می کنند، رفتار صمیمی «سارکوزی» با همسرش در روز تودیع ریاست جمهوری یکی از این تغییرات بود که از چشم «نیویورک تایمز» پنهان نماند. رسانه های دیگر نیز نکاتی را به همین شیوه تعبیر کردند که ایست های مکرر «سارکوزی» برای عکس برداری خبرنگاران هنگامی که «شیراک» را بدرقه می کرد و حتی دست دادن گرم و دوستانه او با جمعیت مشتاقی که در خیابان «شانزه لیزه» گرد آمده بودند، از آن جمله بود.
اما در حالی که این رفتار «سارکوزی» را نه فقط به عنوان پیش درآمدی بر تغییرات، بلکه به عنوان واکنشی به لذت دستیابی به مقام ریاست جمهوری می توان تعبیر کرد، کابینه «سارکوزی» بی تردید نشانه ای از تحولاتی است که «سارکوزی» وعده اش را در مبارزات انتخاباتی اش داده است؛ تحولاتی که به گفته او آغاز روندی است برای رهایی فرانسه از رکود اقتصادی و مشکلات سیاسی و اجتماعی.
«سارکوزی» همان طور که در سخنرانی های اخیرش تاکید کرده بود، نشان داد «مرد عمل» است. در حالی که هنوز اجرای وعده او درباره کاهش اعضای کابینه مورد تردید برخی از تحلیل گران بود، فهرست ۱۵ نفره وزرایش که روز جمعه منتشر شد، قابل تامل ترین تحول دولت جدید فرانسه محسوب می شود.
اختصاص نیمی از کرسی های وزارت به زنان، حضور رقبای سیاسی دیروز از جناح موافق و مخالف و حتی حضور اقلیت های قومی و ملی در کابینه «سارکوزی» نیز نشانگر این هستند که دولت «سارکوزی» از دولت های پیشین فرانسه متفاوت است.
این فهرست ۱۵ نفره تنها یک روز پس از معرفی رسمی «فرانسوا فیون» سناتور محافظه کار میانه رو به سمت نخست وزیری منتشر شد. انتخاب «فیون» ۵۳ ساله که از جناح موافق «سارکوزی» است و در انتخابات نیز مدیریت بخشی از برنامه های تبلیغاتی «سارکوزی» را به عهده داشت، از این جهت حائز اهمیت بود که به اعتقاد برخی از کارشناسان حضور او در اصلاحات در قوانین استخدام، رفاه و تامین اجتماعی موثر است.
اما در بین افراد حاضر در این فهرست ۱۵ نفره، «برنار کوشنه» ۶۷ ساله یکی از رهبران جناح چپ و یکی از برجسته ترین سوسیالیست هاست که حضورش در کابینه «سارکوزی» بیش از سایر وزرا نشان دهنده تفاوت دولت جدید است. «کوشنه» از بنیان گذاران سازمان خیریه «پزشکان بدون مرز» و از رهبران جنبش دانشجویان چپ فرانسه در سال ۱۹۶۸ است که «سارکوزی» در مبارزات انتخاباتی خود آن را محکوم کرد.
با این حال و به رغم پیش بینی هایی که «کوشنه» را به خاطر همین تفاوت ها برای تصدی وزارت خارجه فرانسه در دولت «سارکوزی» نامناسب می دانست، به نظر می رسد که تفاهم این دو نفر به عنوان معدود فرانسوی هایی که سیاست های ایالات متحده را در عرصه جهانی تایید می کنند موجب شد تا «کوشنه» در نهایت در مقام وزیر خارجه آینده فرانسه ظاهر شود. «کوشنه» که مدتی فرماندار منطقه تحت کنترل نیروهای سازمان ملل در «کوزوو» بوده است از سوی دوستانش به عنوان یکی از سرسخت ترین مدافعان حقوق بشر شناخته می شود و از جمله افرادی است که دخالت مستقیم نظامی را به منظور جلوگیری از نقض حقوق بشر مشروع می داند.
اکنون با حضور «کوشنه» و «سارکوزی» در راس سیاستگذاری خارجی فرانسه، یکی از تاثیرگذارترین کشورهای اتحادیه اروپا، پیش بینی می شود سیاست خارجه اروپا نیز در آینده شاهد تغییراتی چشمگیر باشد که مسائلی مانند عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا و قانون اساسی اتحادیه اروپا به احتمال قوی در مرکز این تحولات قرار دارند.
در این بین جاه طلبی های «سارکوزی» که قصد دارد فرانسه را از موضع به نسبت منفعل ۱۲ سال گذشته، بیرون آورد، به برجسته شدن نقش و تاثیرگذاری فرانسه در اتحادیه اروپا کمک خواهد کرد. در فهرست وزرای دولت جدید فرانسه، «آلن ژوپه» نخست وزیر اسبق در دوران زمامداری «شیراک» و رهبر سابق حزب متبوع «سارکوزی» که به دلیل رسوایی سرمایه گذاری در شورای شهر پاریس، در سال ۲۰۰۴ ناچار به کناره گیری از آن شد، به عنوان وزیر «محیط زیست، توسعه پایدار و حمل و نقل» انتخاب شده است.
برخی از رسانه ها از جمله «رویترز» و «بی بی سی» این انتخاب را بازگشتی «دراماتیک» برای «ژوپه» و تلاش دولت جدید برای ابراز تمایل و اهمیت دادن به مسائل زیست محیطی عنوان کردند. زنان حاضر در کابینه «سارکوزی» عبارتند از «میشل آلیو ماری» که برای وزارت کشور برگزیده شد، «کریستین لگرد» که به سمت وزارت کشاورزی برگزیده شد، «کریستین آلبانل» که تصدی وزارت فرهنگ را بر عهده گرفته است، «رزلین باشلو» که به عنوان وزیر ورزش و سلامتی انتخاب شد و «والری پکرس» که وزارت آموزش عالی را به عهده گرفته است.
علاوه بر این افراد حضور «رشیده داتی» وزیر دادگستری به عنوان یک اقلیت قومی نیز حائز اهمیت است. «داتی» که در طول مبارزات انتخاباتی «سارکوزی» در مقام سخنگوی او ایفای نقش کرده به نظر می رسد که به ویژه در مساله ایجاد توازن نژادی در بازار کار با استفاده از سیاست تبعیض با رئیس جمهور جدید تفاهم دارد.
● اعضای کابینه فرانسه
▪ فرانسوا فیون؛ نخست وزیر
▪ آلن ژوپه؛ نفر دوم کابینه و عهده دار وزارت محیط زیست، آمایش پایدار
▪ ژان لویی بورلو؛ وزیر اقتصاد، مالی و کار
▪ خانم میشل آلیو ماری؛ وزیر کشور، سرزمین ماوراء بحار
▪ برنار کوشنر(حزب سوسیالیست)؛ وزیر امور خارجه
▪ اریک هورتفو؛ وزیر مهاجرت، جذب اجتماعی، هویت ملی و توسعه مشترک - اگزاویه برتران؛ وزیر کار، روابط اجتماعی و همبستگی
▪ خانم رشیده داتی؛ وزیر دادگستری
▪ اریک دارکوس؛ وزیر آموزش و تحقیقات ملی
▪ خانم رزلین باشلو؛ وزیر بهداشت، جوانان و ورزش
▪ خانم والری پکرس؛ وزیر آموزش عالی و پژوهش
▪ اروه مورن؛ وزیر دفاع (از حزب راست میانه یو.د.اف. سابق)
▪ خانم کریستین بوتن؛ وزیر مسکن و شهرسازی
▪ خانم کریستین لگرد؛ وزیر کشاورزی و شیلات
▪ خانم کریستین آلبانل؛ وزیر فرهنگ و ارتباطات، سخنگوی دولت
▪ اریک ورت؛ وزیر بودجه، محاسبات عمومی
▪ روژه کاروشی؛ وزیر مشاور در مناسبات دولت با پارلمان
▪ ژان پی یر ژوآیه؛ وزیر مشاور در امور اروپایی(از حزب سوسیالیست)
▪ اریک بسون؛ وزیر مشاور در زمینه دورنما و ارزیابی سیاست های دولتی (از حزب سوسیالیست)
▪ دومینیک بوسورو؛ وزیر مشاور در امور حمل ونقل
▪ مارتن ارش؛ کمیسر عالی برای همبستگی فعال علیه فقر

آرش مومنیان

منبع : روزنامه شرق