انحصارطلبی اصلاح طلبانه!

آقای خاتمی در دیدار دست اندرکاران خبرگزاری ایلنا دو پیش شرط برای ورود به عرصه نامزدی انتخابات ریاست جمهوری دهم مطرح نموده اند که عیناً و به نقل از این خبرگزاری ذکر می شود: «برای شرکت در انتخابات دو پیش شرط دارم؛ پیش شرط اول این که بتوانم با ملت بر سر خواسته هایشان تفاهم کنم. به اعتقاد من خواست قلبی و تاریخی مردم ایران «آزادی، پیشرفت و عدالت» است در عین سازگاری این امور با دین و ارزش های معنوی و فرهنگی و این همان گفتمان اصیل اصلاح طلبی است که در آینده تلاش می کنم به صورت مدون آن را به جامعه ارائه نمایم. اگر بر سر این موضوع بتوانم با جامعه به تفاهمی روشن دست یابم و این خواسته ها در میان اقشار مختلف جامعه جنبه خودآگاهی یابد به پیش شرط نخست خود دست یافته ام.»
خاتمی در تبیین پیش شرط دوم خود برای شرکت در انتخابات گفت: «با ساز و کارهای موجود تا چه حد امکان عملی کردن برنامه ها برای رئیس جمهوری فراهم است؟ اگر واقعاً امکان اجرای برنامه ها وجود نداشته باشد و موانعی بر سر راه قرار گیرند، ارائه بهترین و کامل ترین برنامه به مردم نیز به منزله اغوا و فریب مردم است.»
اولاً برای معلوم شدن اینکه خواست قلبی و تاریخی مردم طبق اعتقاد آقای خاتمی «آزادی، پیشرفت و عدالت» است یا نه راهی جز مراجعه به آرای مردم وجود ندارد و آقای خاتمی برای اینکه خود را در انتخابات نامزد کند رای مردم به اعتقاد خود را شرط کرده است یعنی اگر مردم به ایشان رای بدهند ایشان نامزد خواهد شد!! و این نتیجه را به عنوان شرط مطرح کردن، منطقی به نظر نمی رسد. لازمه دیگر تحقق شرط اول آقای خاتمی برای نامزدی ریاست جمهوری دهم آنست که ملت آنچه از نظر ایشان «خواست تاریخی و قلبی مردم» است بپذیرند و به اعتقاد ایشان خواست قلبی و تاریخی مردمی که با شعار تاریخی «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» انقلاب را به پیروزی رساندند و از گردنه های صعب توطئه های رنگارنگ استکبار با «شهادت» بهترین فرزندان خود تا به امروز عبور داده «آزادی، پیشرفت و عدالت» است! اگر چه آقای خاتمی خواست قلبی و تاریخی ملت ایران، که از نظر ایشان باید همان «آزادی، پیشرفت و عدالت» باشد را بطور خیلی اجمالی با دین و ارزش های معنوی و فرهنگی سازگار می خواند اما لااقل حسب ظاهر این فرمایشات استقلال و جمهوری اسلامی به عنوان دو جزء مهم اصلی ترین شعار انقلاب اسلامی «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» جایگاهی درخواست تاریخی و قلبی ملت ایران ندارد!!! آقای خاتمی البته به عنوان کسی که با شعار اصلاح طلبی و وعده دستاوردهای آن ۸ سال بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زده بود در ادامه وعده می دهند که در آینده تلاش خواهند کرد گفتمان اصلاح طلبی را مدون نمایند!
و ای کاش روزی امکان پرسش رو در روی این سؤال از جناب خاتمی فراهم شود که اگر تازه بنا دارید «با تلاش»!!! گفتمان اصلاح طلبی را مدون کنید و به جامعه ارائه نمایید پس در آن ۸ سال ریاست بر جمهوری اسلامی کدام تئوری را در اداره و رتق و فتق امور این مردم و نظام مظلوم به کار بسته بودید؟!!! نکند از سر همین بلاتکلیفی و ندانستن آنچه شعارش را می دادید خود و ملت مظلوم را با بحرانهای ۹ روز یکبار دست به گریبان می ساختید؟
بنظر اینجانب مراجعه به اعتقاد امام«ره» در مورد خواست قلبی و تاریخی ملت می تواند راه مناسبی برای تفاهم باشد:
امام«ره» در صحیفه نور جلد ۶ صفحه ۲۵۸ می فرمایند:
ـ «بدبختی ملت ما آنوقتی است که ملت ما از قرآن جدا باشند، از احکام خدا جدا باشند، از امام زمان جدا باشند، ما آزادی در پناه اسلام می خواهیم استقلال در پناه اسلام می خواهیم، اساس مطلب اسلام است. معرفی کردم من به شما، این اشخاصی که اسلام را کاری به آن ندارند، روحانیت را هم هیچ کاری به آن ندارند، می خواهند یک مملکت غربی درست کنند برای شما، آنهایی که حسن نیت دارند، نیت سوء ندارند و نمی خواهند دوباره رژیم برگردد، با او هم بد هستند، اینها می خواهند یک مملکت غربی برای شما درست کنند که آزاد هم باشید، مستقل هم باشید اما نه خدایی در کار باشد و نه پیغمبر و نه امام زمانی و نه قرآنی و نه احکام خدا، نه نمازی و نه هیچ چیز. شما شهادت را برای خودتان فوز می دانید برای اینکه مثل مثلاً سوئیس بشوید؟
شما قرآن را می خواهید. شما برای اسلام قیام کردید. اینهمه رنج و زحمت که روحانیت برد و می برد برای اسلام است. مسیر ما اسلام و اسلام می خواهیم. ما آزادی که اسلام در آن نباشد نمی خواهیم. ما اسلام می خواهیم. آزادی که در پناه اسلام است، استقلالی که در پناه اسلام است ما می خواهیم. ما آزادی و استقلال بی اسلام به چه دردمان می خورد؟ وقتی اسلام نباشد، وقتی پیغمبر اسلام مطرح نباشد، وقتی قرآن اسلام مطرح نباشد هزار تا آزادی باشد، ممالک دیگر هم آزادی دارند، ما آن را نمی خواهیم. دشمن خودتان را بشناسید من حالا دارم معرفی می کنم... بشناسید آنها را من حجت را دارم تمام می کنم بر ملت ایران من می بینم بدبختی هایی که از دست همین اشخاصی که فریاد آزادی می کشند برای ملت ایران، من بدبختی را دارم می بینم!»
و یا در جلد۷ صفحه۶۱ می فرمایند:
ـ «این تحول عظیمی که در این ملت پیدا شد، یک تحولی بود که فقط برای این معنا که مثلا رژیم نباشد؟ یا دنباله داشت؟ رژیم نباشد، حکومت اسلامی باشد، اساس او بود، اساس آن بود که می خواستند قرآن حکومت کند در این کشور. موانع را برداشتند که حکومت، حکومت اسلامی باشد نه اینکه همه مقصد این بود که فقط آزاد باشیم. همه مقصد این بود که مستقل باشیم؟! ایران می خواست که مثل مملکت مثلا سوئد باشد؟! آزاد هستند مستقل هم هستند، اما اگر از قرآن در آن خبری نباشد، باز هم چنین می خواهد؟ ایرانی ها این را می خواستند که قرآن باشد یا نباشد؟ اسلام باشد یا نباشد؟ ما آزاد باشیم، ما آن جهت حیوانی مان اشباع بشود کاری به معنویات ما دیگر نداریم؟! ایران جوانهای خودش را برای این داد؟! یا ایران متحول شده بود به یک ملت صدر اسلامی؟ یک جوان هایی مثل جوان های صدر اسلام که شهادت را برای خودشان فوز می دانستند می گفتند شهید هم بشویم سعادتمندیم. مساله این بود و مساله این هست.»
اما در مورد سؤالی که به عنوان پیش شرط دوم برای ورود به عرصه نامزدی انتخابات ریاست جمهوری طرح شده: با سازوکارهای موجود تا چه حد امکان عملی کردن برنامه ها برای رئیس جمهوری فراهم است؟ اگر واقعا امکان اجرای برنامه ها وجود نداشته باشد و موانعی بر سر راه قرار گیرند، ارائه بهترین و کامل ترین برنامه به مردم نیز به منزله اغوا و فریب مردم است. باید گفت در عین ابهام آمیزبودن شاید طرح چند سؤال به شفاف سازی شرط دوم ایشان کمک نماید:
منظور آقای خاتمی از «سازوکارهای موجود» که برای عملی کردن برنامه های ریاست جمهور به آنها با دیده تردید نگریسته شده چیست؟
آیا آقای خاتمی ظرفیت های عظیم قانون اساسی، رهنمودهای حکیمانه و الهی حضرت امام(ره)، و یا هدایت ها و حمایت های هوشمندانه رهبری نظام (که بارها از آن بهره های حیاتی برده اند) را برای عملی کردن برنامه هایی که در آینده قصد دارند برای مدون نمودن آنها تلاش کنند، با دیده تردید نگریسته و ناکافی می دانند؟
با فرض ارائه بهترین و کامل ترین برنامه ها (البته بعد از تدوین مبانی اصلاح طلبی که انشاءالله قصد دارند در آینده برای تدوین آن تلاش کنند!) و برطرف شدن همه موانع مورد نظر آقای خاتمی، آیا آقای خاتمی سهمی هم برای کاستی در توانایی های خود و یا کارشکنی دوستان نادان یا دشمنان دوست نمای نفوذی، که البته در همه جبهه ها و جریانات سیاسی حضور دارند و در جبهه اصلاحات و اطراف ایشان هم کم نبودند، در ممانعت از به عمل درآوردن برنامه هایشان قائل شده اند؟ و در این صورت اگر ایشان ضعف ها و ناتوانی های تجربه شده خود را در دوران ۸ ساله ریاست جمهوری به مردم نگویند و دوستان نادان و دشمنان دوست نما را از خود نرانند و به مردم معرفی نکنند، اغوا و فریب مردم محسوب نخواهد شد؟
اینجانب اگر نام آقای خاتمی را در بالای مطالب ذکر شده از سوی ایشان به عنوان شروط ورود به عرصه انتخابات دهم ریاست جمهوری نمی دیدم، تصور می کردم کسی که مردم را در مورد مطالباتشان بدون توجه به سابقه و فریادهایشان با خود هم نظر می خواهد و تنها موانع اجرایی کردن برنامه ها و خواست هایش در کرسی ریاست جمهوری را در بیرون خود جستجو می کند واقعا به چه گفتمانی معتقد است؟ با خود اندیشیدم اگر نام چنین گفتمانی را انحصارطلبی بگذارم تا چه حد به

دکتر مهدی کوچک زاده

منبع : رجا نیوز