حسین ابن علی(ع) ،وارث همه انبیاء

سرّ تکریم سالار شهیدان را در زیارت أربعین آن حضرت، از زبان امام صادق (ع) می توان فهمید که وجود مبارک امام ششم رئیس مذهب ما فرمود : روز أربعین که شد حسین بن علی بن ابیطالب را زیارت بکنید . هنگامی که آفتاب بر آمد ، این زیارتنامه را می خوانید، بعد دو رکعت نماز زیارت می خوانید و حاجت های خود را از ذات اقدس اله مسألت می کنید .
در آن زیارت عرض می کنید : خدایا ! حسین بن علی بن أبیطالب وارث همه انبیاء است . اورثته موار یث الأنبیاء . یعنی هر چه را که آدم داشت ، نوح داشت ، ابراهیم داشت ، موسی داشت ، عیسی داشت، انبیاء دیگر (ع) داشتند ، تو به حسین بن علی به عنوان ارث اعطا کردی. و او هم چون وارث بود ، راه انبیاء را طی کرد .
به خدا عرض می کنیم : خدایا ! حسین بن علی را وارث انبیاء کردی . هر چه را به انبیاء دادی ، به او هم دادی . و اورثته موار یث الأنبیاء . فأعذرالدّعاء و منح النصح (۱) او راه عذر دیگران را بسته است . هیچ کسی نمی تواند عذر بیاورد که من نمی دانستم . چون حضرت نامه نوشت ، پیام فرستاد ، سخنرانی کرد ؛ در مدینه و مکّه سخنرانی کرد ، فاصله سیصد فرسخی مدینه تا کربلا سخنرانی کرد. هیچ کسی نیست که بگوید من نمی دانستم . فأعذر الدّعاء ، یعنی در دعوت کردن ، در راهنمائی کردن ، راه عذر دیگران را بسته است . و منح النّصح . نصیحت کرد ، پند داد ، موعظه کرد . آنجا که برهان لازم بود دلیل اقامه کرد ، آنجا که پند لازم بود موعظت داد و مانند آن .
وقتی دید پند و موعظه اثر نمی کند ، خون می خواهد ، خون داد. این را وجود مبارک امام ششم فرمود ، در أربعین أبی عبد الله به خدا عرض کنید : خدایا ! حسین بن علی بذل مهجته ف یک ل یستنق ذ ع بادک م ن الجهاله و ح یره الضّلاله یعنی خون جگر اش را داد ، خون گلوی خود را داد ، خون سر خود را داد ، خون آن بچه شیری را داد تا مردم را متدیّن و عالم کند .
لذا وجود مبارک امام ششم فرمود : روز أربعین که شد ، بدانید چرا ما در پیشگاه حسین بن علی خاضعیم . به خدا عرض کنید : خدایا! حسین بن علی نصیحت کرد ، سخنرانی کرد ، موعظه کرد ، نامه نوشت، دستور داد ، اثر نکرد . دید هیچ چاره ندارد ، فقط خون می خواهد ، خون داد . و بذل مهجته ف یک ل یستنق ذ عبادک ؛ « ا ستنقاذ » را معمولاً برای نجات غریق می گویند . می گویند : غریق را ، کسی که دارد می سوزد ، در آتش غرق است یا در آب غرق است ، این را نجات بدهید . فرمود : حسین بن علی خون جگرش را داد تا مردم را عالم کند ، تزکیه کند .
همین دو کاری که انبیاء می کردند ؛ یزکّیه م و یعلّ مهم الک تاب والح کمه (۲). همین دو کار در زیارت أربعین آمده . انبیاء آمدند مردم را آگاه کنند و تربیت . بعضی ها جاهلند ، عالم نیستند . بعضی عالمند ، ولی عادل نیستند . انبیاء آمدند ما را عالم عادل کنند . یعلّ مهم الک تاب والح کمه یعنی ما را به مسائل دینی مان آشنا کنند ، و یزکّیه م ، یعنی ما را وارسته کنند . وجود مبارک حسین بن علی هم خون داد تا مردم را از جهالت برهاند ، عالم بکند . تا مردم را عادل بکند . هم راه خود را ببینند و طی کنند ، هم راه کسی را نبندند . حالا روشن شد که چرا امام عسکری (ع) فرمود : زیارت اربعین یکی از علائم پنج گانه تشیّع مؤمنین است .
● راه حفظ توفیقات الهی
ما الآن در شرائطی هستیم که دشمن بیکار ننشسته ! از هر طرف منتظر یک فرصت است . چه کار بکنیم که همانطوری که در انقلاب موفّق شدیم ، در جنگ هشت ساله موفّق شدیم ، در دوران سازندگی الحمد لله موفق بودید و بودیم ، چه کار کنیم این توفیق همچنان بماند؟ راهش چیست ؟ بهترین راهش را خلیل خدا به ما آموخت . ببینید ابراهیم خلیل چه دعا کرد ؛ ما از دعا ، از عرض ادب به پیشگاه اهل بیت، از گرامیداشت قرآن و عترت غفلت نکنیم ! اینها سرمایه های اصلی مملکت است .
وجود مبارک خلیل حقّ چندین کار مهم کرد ؛ آن تبر گرفتن ، آن بت شکنی بی سابقه داشتن ،مال ابراهیم خلیل بود . فجعلهم جذاذاً (۳)، همه بت هارا تکّه تکّه کرد،. بعد هم گفتند : آتش عمیق انباشته کنید ، ابراهیم را بسوزانید . گفت : بسوزانید ! حرّ قوه وانصروا آل هتکم (۴). دیدند اثر نکرد . از یک طرف وجود مبارک خلیل حقّ، هر چه را که خدای سبحان به او گفت ، کرد . گفت : پسر باید قربانی کنی، گفت : چشم ! منتها خدا فرمود : بس است . باید کعبه بسازی ، عرض کرد : چشم ! بت ها را بشکنی ، گفت : چشم ! در آتش بروی به عنوان آزمون، چشم ! همه این کارها را کرد .
آیا کسی که این کارها را می کند به تنهائی می تواند یک نظامی اداره کند ؟ می تواند یک حکومتی داشته باشد ؟ فرمود : نه . کعبه ساختن لازم است ، ولی کافی نیست . بت شکنی لازم است ، ولی کافی نیست . تا مردم با تو نباشند این دین نمی ماند . خوب چه کار کنم مردم با من باشند ؟ فرمود : دعا کن ! چه دعا کنم ؟ دعا کن دلهای مردم را خدا متوجّه اسلام بکند . این دعای خلیل خداست ! فاجعل افئ دهً م ن النّاس تهو ی ل یه م . عرض کرد : خدایا ! کعبه را ساختم ، امّا کی بیاید طواف بکند ؟ کی به طرف کعبه نماز بخواند ؟ بت ها را شکستم ، کی جلوی بت سازی و بت فروشی و بتکده را دوباره بگیرد ؟ و راه مرا ادامه بدهد ؟
تا مردم، ابراهیمی نیندیشند و حسینی فکر نکنند ، نظام اسلامی نمی ماند . و این هم قابل خرید و فروش نیست . این فقط با دعاست . لذا وجود مبارک خلیل خدا از ذات أقدس له به عنوان مسئلت و دعا ، عرض کرد : خدایا ! دلهای عدّه ای از مردم را به طرف فرزندان من متوجّه بکن !.
همه ما هم باید خوب باشیم ، هم در کنار خوبی ها از خدا بخواهیم که دلهای مردم، متوجّه رهبر و نظام باشد . اگر اینچنین شد ، ن شآء الله این نظام به دست صاحب اصلی اش که ولی عصر است می ماند . اگر خدای ناکرده ما مشکلی داشتیم یا دعا نکردیم که دلهای مردم متوجّه نظام و رهبری بشود ، ممکن است خدای ناکرده آسیب ببینیم.
● آیا تو زینب منی ؟
خود سیّد الشهداء فرمود : من قتیل اشک هایم !! آنکه دل را متوجّه کربلا می کند ، نام مبارک أبی عبدالله و آشنا شدن به آن مصیبت و ریزش اشک است . حالا که أربعین شد ، زینب کبری به کربلا رسیده است ،زینب کبری همان حرفی را دارد که در روز یازدهم هنگام خداحافظی آن حرف را دارد ، منتها به عکس . در روز یازدهم ، موقع خداحافظی وقتی این دخترک دید زینب کبری در کنار این نعش ، خیلی بی تابی می کند ، گاهی سر به آسمان می کند ، گاهی با پیغمبر حرف می زند ، گاهی با أمیر المؤمنین حرف می زند . عرض کرد : عمّه، این نعش کی است ؟ خود زینب کبری هم از اوّل به نعش بی سر و پیکر آغشته به خون أبی عبدالله عرض کرد که : أأنت أخی وابن امّی؟ تو برادر منی ؟ الآن که به زیارت کربلا بر می گردد ، شاید اینچنین بگوید : عرض کند : یا أبا عبدالله ! کاری با تو کردند که من تو را نشناختم، امّا آنقدر مصیبت بر من وارد شد که اگر تو هم مرا ببینی ، مرا نمی شناسی ! من می گفتم : آیا تو حسین منی ؟ تو اگر الآن مرا می بینی، می گوئی: آیا تو زینب منی ؟ ... الا لعنه الله علی القوم الظّال مین .

سخنرانی آیت الله جوادی آملی (دامت برکاته) در دیدار با اقشار مختلف مردم دماوند به مناسبت أربعین حسینی (ع) ؛ مسجد جامع دماوند ـ ۲۵ خرداد ۱۳۷۷
( ۱)- مفاتیح الجنان .زیارت اربعین
(۲) آل عمران . ۱۶۴
(۳) انبیاء . ۵۸
(۴) انبیاء . ۶۸
خوان حکمت روزهای دوشنبه وپنج شنبه منتشر می شود

منبع : روزنامه کیهان