منجی ادیان

اشاره به مصلح جهانی و ظهور منجی یکی از مسایل و اعتقادات بنیادین مکتب‌های فکری در طول تاریخ بشریت بوده است. این امر در ادیان الهی فروغ و جلوه بارزتری دارد و نویدها و بشارت ظهور مبارک وی در کتب مذهبی اهل ادیان مختلف آمده است. بررسی کتبی مانند: کتاب زند، کتاب شاکمونی، کتاب دید براهمه، کتاب باسک، کتاب پاتیکل، کتاب دادنگ، کتاب ضفینای نبی، کتاب اشعیاء، کتاب حکی نبی، کتاب مکاشفات یوحنای لاهوتی، کتاب دانیال نبی، انجیل متی، انجیل لوقا، انجیل مرقس و ... نشان می‌دهد که همگی اصالت و حقیقت ظهور منجی الهی را تأیید می‌کنند.
اگر چه غیر از قرآن مجید همه کتابهای آسمانی مورد دستبرد و تحریف قرار گرفته است، ولی باز هم مطالبی در آنها دیده می‌شود که از دستبرد دگران مصون مانده و شگفت آور آنکه در برخی از این کتابها، القاب و اسامی مبارک حضرت مهدی(عج) و حتی سلسله نسبی آن حضرت و اینکه وی از سلالة پاک پیغمبر آخرالزمان و از فرزندان دختر آن پیغمبر و آخرین جانشین آن حضرت است و برخی جزئیات ظهور (که در روایات اسلامی هم ذکر گردیده) نیز مشخص شده است.
اینک برای اثبات این مدعا قسمتی از نویدها و بشارتهای ظهور مهدی موعود را که در کتب مذهبی اهل ادیان مختلف آمده است از کتب مقدسة هندیان، یهودیان، مسیحیان و زرتشتیان و ... نقل می‌نماییم: (قابل ذکر است که به دلیل تحریفاتی که بعضاً ریشه های حماسی و غیره نیز ممکن است داشته باشد، استناد به برخی توضیحات از جمله زمان و نحوه ظهور و مرکب و اسلحه حضرت و .. چندان فابل اطمینان نیست، لیکن آنچه که به طور مسلم از این متون بر می آید، همانا اعتقاد تمامی ادیان به منجی واحدی است که همگان منتظر ظهور حجتش می باشند.)
۱) بشارت ظهور حضرت مهدی (عج) در کتاب اوپانیشاد
در کتاب «اوپانیشاد» که از کتب معتبر و از منابع هندوها به شمار می‌رود آمده است:
«این مُظهر ویشنو (= نجات دهنده، منجی) در انقضای کلّی یا عصر آهن، سوار بر اسب سفیدی، در حالیکه شمشیر برهنه درخشانی به صورت ستاره دنباله‌دار در دست دارد ظاهر می‌شود و شریران را تماماً هلاک می‌سازد و خلقت را از نو تجدید، و پاکی را رجعت خواهد داد ... این مُظهر منجی در انقضای عالم ظهور خواهد کرد.»[۱]
۲) بشارت ظهور حضرت مهدی (عج) در کتاب «باسک»
در کتاب «باسک» که از کتب مقدسة آسمانی هندوهاست، بشارت ظهور حضرت ولی عصر چنین آمده است:
«دور دنیا تمام شود به پادشاه عادلی در آخر الزمان، که پیشوای ملائکه و پریان و آدمیان باشد و حق و راستی با او باشد و آنچه در دریا و زمین‌ها و کوه‌ها پنهان باشد، همه را بدست آورد، و از آسمان‌ها و زمین و آنچه باشد خبر دهد، و از او بزرگتر کسی به دنیا نیاید.»[۲]
۳) بشارت ظهور حضرت مهدی (عج) در کتاب «پاتیکل» از کتب مقدسه هندیان:
«چون مدت روز تمام شود، دنیای کهنه نو شود و زنده گردد، صاحب ملک تازه پیدا شود از فرزندان دو پیشوای بزرگ جهان که یکی «ناموس آخرالزمان» و دیگری «صدیق اکبر» یعنی وصی بزرگتر وی که «پشن» نام دارد. و نام آن صاحب ملک تازه، «راهنما» است، به حق، پادشاه شود، و خلیفه «رام» باشد. و حکم براند و او را معجزه بسیار باشد. هر که پناه به او برد و دین پدران او اختیار کند، سرخ روی باشد در نزد «رام» و دولت او بسیار کشیده شود، و عمر او از فرزندان «ناموس اکبر» زیاده باشد و آخر دنیا به او تمام شود و از ساحل دریای محیط و جزایر سراندیب و قبر بابا آدم و از حبال القمر تا شمال هیکل زهره، تا سیف البحر و اقیانوس را مسخر گرداند، و بتخانه «سومنات» را خراب کند. و «جگرنات» به فرمان او به سخن آید و به خاک افتد، پس آن را بشکند و به دریای اعظم اندازد، و هر بتی که در هر جا باشد بشکند.»[۳]
درک معانی تعابیر و الفاظ این بشارت، این نوید را روشن تر خواهد کرد.
▪ مقصود از «ناموس آخر الزمان»، ناموس اعظم الهی، پیامبر اکرم است.
▪ پشن، نام هندی حضرت علی بن ابیطالب (ع) است.
▪ صاحب ملک تازه، آخرین حجت خداوند حضرت ولی عصر (عج) است و راهنما، نام مبارک حضرت مهدی (عج) است که بزرگترین نمایندة راهنمایان الهی و نام مقدس وی نیز، هادی و مهدی و قائم به حق است.
▪ کلمة «رام» به لغت «سانسکریتی» نام اقدس حضرت احدیت (خدا) است.
▪ این جمله «هر که به او پناه برد، و دین پدران او اختیار کند، در نزد رام، سرخ روی باشد» صریح است در این که، حضرت مهدی (عج) جهانیان را به دین اجداد بزرگوارش اسلام، دعوت می‌کند.
▪ سومنات ـ در کتاب لغت‌نامه بتخانه‌ای بوده در «گجرات»
▪ «جگرنات» به لغت سانسکریتی، نام بتی است که هندوها آن را مظهر خدا می‌دانند.
۴) بشارت ظهور حضرت بقیه الله (عج) در کتاب «وشن جوک»
در کتاب «جوک» که رهبر جوکیان هندو است و او را پیامبر می‌دانند، دربارة بشارت ظهور حضرت «بقیه الله» (عج) و رجعت گروهی از اموات در دوران حکومت عدالت گستر آن حضرت، چنین آمده است:
«آخر دنیا به کسی برگردد که خدا را دوست می‌دارد و از بندگان خاص او باشد و نام او «خجسته» و «فرخنده» باشد. خلق را که در دین‌ها اختراع کرده و حق خدا و پیامبر را پایمال کرده‌اند، همه را زنده گرداند و بسوزاند و عالم را نو گرداند، و هر بدی را سزا دهد، و یک «کرور» دولت او باشد که عبارت از چهار هزار سال است، خود او و اقوامش پادشاهی کنند.»[۴]
دو کلمة «فرخنده» و «خجسته» در عربی (محمد و محمود) ترجمه می‌شود و این هر دو اسم، نام مبارک حضرت مهدی (عج) می‌باشد و شاید هم اشاره به «محمد» و «احمد» باشد. زیرا در روایات اسلامی وارد شده است که حضرت مهدی (عج) دو نام دارد، یکی مخفی و دیگری ظاهر است، نامی که مخفی است «احمد» و آن که ظاهر است «محمد» می‌باشد.
۵) بشارت ظهور حضرت ولی عصر (عج) در کتاب «دید»
در کتاب «دید» که از کتب مقدسة هندیان است بشارت ظهور مبارک حضرت ولی عصر (عج) چنین آمده است:
«پس از خرابی دنیا، پادشاهی در آخر الزمان پیدا شود که پیشوای خلایق باشد، و نام او «منصور» باشد. و تمام عالم را بگیرد، و به دین خود درآورد، و همه کس را از مؤمن و کافر بشناسد، و هر چه از خدا بخواهد برآید.»[۵]
در برخی روایات اسلامی، ائمه معصومین، «منصور» را یکی از اسامی مبارک حضرت خوانده‌اند، و آیه شریفه: «و مَن قُتِلَ مَظلوما فَقَد جَعَلناهُ لِوَلیِّهِ سُلطاناً فَلا یُسرِف فی القَتلِ اِنَّهُ کانَ مَنصورا» را به آن حضرت تفسیر نموده‌اند که آن امام همان ولیّ خون مظلومان و منصور و مؤید مِن عِندِ الله است.
۶) بشارت ظهور حضرت قائم (عج) در کتاب «دادتگ»
در کتاب «دادتگ» که از کتب مقدسة برهمائیان هند است، بشارت ظهور مبارک حضرت «قائم(ع)» چنین آمده است:
«بعد از آنکه مسلمانی به هم رسد، در آخر الزمان، و اسلام در میان مسلمانان از ظلم ظالمان و فسق عالمان و تعدّی حاکمان و ریای زاهدان و بی دیانتی امینان و حسد حاسدان برطرف شود و به جز نام از آن چیزی نماند و دنیا مملو از ظلم و ستم شود، و پادشاهان ظالم و بی‌رحم شوند و رعیت بی‌انصال گردند و در خرابی یکدیگر کوشند و عالم را کفر و ظلالت و فساد بگیرد، دست حق به در آید و جانشین آخر «ممتاطا»[۶] ظهور کند و مشرق و مغرب عالم را بگیرد و بگردد همه جا (همة جهان را) و بسیار کسان را بکشد، و خلایق را هدایت کند، آن در حالتی باشد که ترکان، امیر مسلمانان باشند و [او] غیر از حق و راستی از کسی قبول نکند.»[۷]
۷) بشارت ظهور حضرت حجه الله (ع‍ج) در کتاب «ریگ ودا»
در کتاب «ریگ ودا» که یکی از کتب مقدسه هند است، بشارت ظهور حضرت حجه الله (عج) چنین آمده است:
«ویشنو، در میان مردم ظاهر می‌گردد ... و از همه کس قوی‌تر و نیرومندتر است ... در یک دست «ویشنو» (= نجات‌دهنده) شمشیری به مانند ستاره دنباله‌دار و دست دیگر انگشتری درخشنده دارد هنگام ظهور وی، خورشید و ماه تاریک می‌شود و زمین خواهد لرزید.»[۸]
در این بشارت، از ظهور انسانی ممتاز و با عظمت و برخی از نشانه‌های ظهور وی سخن رفته است که در وقت ظهور با شمشیر آتشبار که به سان ستارة دنباله‌دار است، قیام می‌کند و این تعبیر (یعنی قیام با شمشیر تعبیر دقیق و لطیفی است که مظمون آن در رابطه با ظهور حضرت ولی عصر (عج) در احادیث اسلامی نیز آمده است.)
۸) بشارت ظهور آخرین حجت خدا در کتاب «شاکمونی»
در کتاب «شاکمونی» که از کتب مقدسه هندیان می‌باشد و به اعتقاد کفرة هند، پیغمبر صاحب کتاب است و می‌گویند: وی بر اهل خطا و ختن مبعوث بوده است، بشارت ظهور آخرین حجت خدا حضرت ولی عصر (عج) چنین آمده است:
«پادشاهی و دولت دنیا به فرزند سید خلایق دو جهان «گشن» بزرگوار تمام شود، و او کسی باشد که بر کوه‌های مشرق و مغرب دنیا حکم براند و فرمان کند، و بر ابرها سوار شود، و فرشتگان کارکنان او باشند، و جن و انس در خدمت او شوند، و از «سودان» که زیر خط «استوا» است تا سرزمین «تسعین» که زیر قطب شمالی است و ماورای بحار و ماورای اقلیم هفتم و گلستان ارم تا باغ شداد را صاحب شود، و دین خدا یک دین شود و دین خدا زنده گردد و نام او «ایستاده» باشد و خداشناس باشد.»[۹]
«گشن» در لغت هندی نام پیامبر اکرم (ص) است که در این بشارت، فوق فرزند برومند وی را به نام «ایستاده» و «خداشناس» نامیده، چنان که شیعیان او را «قائم(عج)» و حضرت مهدی (عج) می‌خوانند.
۹) بشارت ظهور حضرت مهدی علیه السلام در«زبور داود»
در زبور حضرت داود علیه السلام که تحت عنوان «مزامیر» در لابلای کتب «عهد عتیق» آمده، نویدهایی دربارة ظهور حضرت مهدی علیه السلام به بیانهای گوناگون داده شده است و می‌توان گفت: در هر بخشی از «زبور» اشاره‌ای به ظهور مبارک آن حضرت، و نویدی از پیروزی صالحان بر شریران و تشکیل حکومت واحد جهانی و تبدیل ادیان و مذاهب مختلف به یک دین محکم و آیین جاوید و مستقیم، موجود است.
و جالب توجه این که، مطالبی که قرآن کریم دربارة ظهور حضرت مهدی علیه السلام از «زبور» نقل کرده است عیناً در زبور فعلی موجود و از دست برد تحریف و تفسیر مصون مانده است.
قرآن کریم چنین می‌فرماید:
«وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبور مِنْ بَعْدَ الذِّکرِ أنَّ الأرضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصّالِحُونَ).[۱۰]
«ما علاوه بر ذکر (تورات) در «زبور» نوشتیم که [در آینده] بندگان صالح من وارث زمین خواهند شد».
مقصود از «ذکر» در این آیة شریفه، تورات موسی علیه السلام است که زبور داود علیه السلام پیرو شریعت تورات بوده است.
این آیة مبارکه از آیندة درخشانی بشارت می‌دهد که شرّ و فساد به کلی از عالم انسانی رخت بربسته، و اشرار و ستمکاران نابود گشته‌اند، و وراثت زمین به افراد پاک و شایسته منتقل گردیده است. زیرا کلمة «وراثت و میراث» در لغت، در مواردی استعمال می‌شود که شخص و یا گروهی منقرض شوند و مال و مقام و همة هستی آنها به گروهی دیگر به وراثت منتقل شود.
به هر حال، طبق روایات متواتره اسلامی ـ از طریق شیعه و سنی ـ این آیة شریفه مربوط به ظهور مبارک حضرت مهدی علیه السلام می‌باشد، و قرآن کریم این مطلب را از زبور حضرت داود علیه السلام نقل می‌کند، و عین همین عبارت در زبور موجود است. و اینک متن زبور:
«(۹) زیرا که شریران منقطع می‌شوند. اما متوکّلان به خداوند، وارث زمین خواهند شد. (۱۰) و حال اندکست که شریر نیست می‌شود که هر چند مکانش را جستجو نمایی ناپیدا خواهد بود (۱۱) اما متواضعان وارث زمین شده از کثرت سلامتی متلذذ خواهند شد (۱۲) شریر به خلاف صادق افکار مذمومه می‌نماید، و دندانهایش خویش را بر او می‌فشارد (۱۳) خداوند به او متبسم است چون که می‌بیند که روز او می‌آید (۱۴) شریران شمشیر را کشیدند و کمان را چلّه کردند تا آن که مظلوم و مسکین را بیندازند، و کمانهای ایشان شکسته خواهد شد (۱۶) کمی صدّیق از فراوانی شریران بسیار بهتر است. (۱۷) چون که بازوهای شریران شکسته می‌شود و خداوند صدیقان را تکیه‌گاه است (۱۸).خداوند روزهای صالحان را می‌داند و میراث ایشان ابدی خواهد بود (۱۹) در زمان «بلا» خجل نخواهند شد و در ایام قحطی سیر خواهند بود (۲۰) لکن شریران هلاک خواهند شد، و دشمنان خداوند، مثل پیه برّه‌ها فانی بلکه مثل دود تلف خواهند شد؛ (۲۲) زیرا متبرکان خداوند، وارث زمین خواهند شد، اما ملعونان وی منقطع خواهند شد (۲۹) صدیقان وارث زمین شده ابداً در آن ساکن خواهند شد (۳۴) به خداوند پناه برده، راهش را نگاهدار که تو را به وراثت زمین بلند خواهند کرد و در وقت منقطع شدن شریران این را خواهید دید (۳۸) اما عاصیان، عاقبت مستأصل، و عاقبت شریران منقطع خواهند شد».[۱۱]
در فصل دیگر می‌فرماید:
« ... قومها را به انصاف داوری خواهند کرد. آسمان شادی کند و زمین مسرور گردد. دریا و پری آن غرش نمایند. صحرا و هر چه در آن است به وجد آید. آنگاه تمام درختان جنگل ترنّم خواهند نمود به حضور خداوند . زیرا که می‌آید، که برای داوری جهان می‌آید: ربع مسکون را به انصاف داوری خواهد کرد. و قومها ره به امانت خود».[۱۲]
و از جمله در مزمور ۷۲ در مورد پیامبر بزرگوار اسلام و فرزند دادگسترش حضرت مهدی علیه السلام، چنین می‌فرماید:
«(۱) ای خدا ! شرع و احکام خود را به «ملک» و عدالت خود را به «ملک زاده» عطا فرما (۲) تا این که قوم تو را به عدالت و فقرای تو را به انصاف حکم نماید (۳) به قوم کوهها سلامت و کویرها عدالت برساند (۴) فقیران قوم را حکم نماید، و پسران مسکینان را نجات دهد، و ظالم را بکشند (۵) تا باقی ماندن ماه و آفتاب دور به دور از تو بترسند (۶) بر گیاه بریده شده مثل باران و مانند امطار- که زمین را سیراب می‌گرداند ـ خواهد بارید (۷)و در روزهایش صدیقان شکوفه خواهد نمود، و زیادتی سلامتی تا باقی ماندن ماه خواهد بود (۸) از دریا تا به دریا و از نهر تا به اقصی زمین سلطنت خواهد نمود (۹) صحرانشینان در حضورش خم خواهند شد و دشمنانش خاک را خواهند بوسید (۱۰)ملوک طرشیش و جزیره‌ها، هدیه‌ها خواهند آورد، و پادشاهان شبا و سبا پیشکشها تقریب خواهند نمود (۱۱) بلکه تمامی ملوک با او کرنش خواهند نمود، و تمامی امم او را بندگی خواهند کرد (۱۲) زیرا فقیر را وقتی که فریاد می‌کند و مسکینان را نجات خواهد داد (۱۴) جان ایشان را از ظلم و ستم نجات خواهد داد، و هم در نظرش خون ایشان قیمتی خواهد بود (۱۵) و زنده مانده از شبا به او بخشیده خواهد شد (۱۶) در زمین به سر کوهها مشت غلّه کاشته می‌شود که محصول آن مثل اسنان متحرّک شده، اهل شهرها، مثل گیاه زمین شکوفه خواهند نمود (۱۷)اسم او ابداً بماند، مثل آفتاب باقی بماند، در او مردمان برکت خواهند یافت، و تمامی قبایل او را خجسته خواهند گفت (۱۹) بلکه اسم ذوالجلال او ابداً مبارک باد، و تمامی زمین از جلالش پر شود (۲۰) دعای داود پسر یسّی تمام شد».[۱۳]
۱۰) بشارت ظهور حضرت مهدی علیه السلام در کتاب «حزقیال نبی»
در این کتاب در مورد ظهور حضرت حجت بن الحسن العسکری علیهما السلام و سرنوشت رژیم اسلائیل و جهانی شدن آیین توحید، و اجرای احکام و حدود الهی در آن عصر درخشان، چنین آمده است:
« ... و اما تو ای پسر انسان! خداوند یَهْوَهَ چنین می‌فرماید: که به هر جنس مرغان و به همه حیوانات صحرا بگو: جمع شوید و بیایید و نزد قربانی من که آن را برای شما ذبح می‌نمایم فراهم آیید: قربانی عظیمی که بر کوههای اسرائیل، تا گوشت بخورید و خون بنوشید.
و خداوند یَهْوَه می‌گوید: که سر سفره من از اسبان و سواران و جبّاران و همه مردان جنگی سیر خواهید شد. و من جلال خود را در میان اُمتها قرار خواهم داد و جمیع اُمتها داوری مرا که آن را اجرا خواهم داشت و دست مرا که برایشان فرود خواهد آورد، مشاهده خواهند نمود. و خاندان اسرائیل از آن روز و بعد، خواهند دانست که یَهوَه خدای ایشان، من هستم. و اُمّتها خواهند دانست که خاندان اسرائیل به سبب گناهان خودشان جلای وطن گردیدند؛ زیرا که به من خیانت ورزیدند».[۱۴]
۱۱) بشارت ظهور حضرت مهدی علیه السلام در کتاب «دانیال نبی»
در کتاب دانیال نبی نیز بشارت ظهور حضرت مهدی علیه السلام مطابق بشارات انبیای گذشته، چنین آمده است:
« ... امیر عظیمی که برای پسران قوم تو ایستاده (قائم) است، خواهد برخاست. و چنان زمان تنگی خواهد شد که از حینی که امّتی به وجود آمده است تا امروز نبوده، و در آن زمان هر یک از قوم تو، که در دفتر مکتوب یافت شود رستگار خواهد شد. و بسیاری از آنانی که در خاک زمین خوابیده‌اند بیدار خواهند شد، اما اینان به جهت حیات جاودانی و آنان به جهت خجالت و حقارت جاودانی و حکیمان مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید، و آنانی که بسیاری را به راه عدالت رهبری می‌نمایند مانند ستارگان خواهند بود تا ابد الآباد.
اما تو ای دانیال! کلام را مخفی دار و کتاب را تا زمان آخر مهر کن. بسیاری به سرعت تردّد خواهند نمود و علم افزوده خواهد گردید ... خوشا به حال آن که انتظار کشد».[۱۵]
۱۲) بشارت ظهور حضرت مهدی علیه السلام در کتاب «انجیل»
براساس بشارات فراوانی که در کتاب انجیل آمده است، حضرت مسیح علیه السلام به دنبال قیام حضرت قائم «عجل الله تعالی فرجه الشریف» در «فلسطین» آشکار خواهد شد و به یاری آن حضرت خواهد شتافت، و پشت سر حضرتش نماز خواهد گزارد، تا یهودیان و مسیحیان و پیروان وی تکلیف خویش را بدانند و به اسلام بگروند و حامی حضرت مهدی علیه السلام گردند. از این رو، در آخرین روزهای زندگی ـ و شاید در طول دوران حیات ـ به یاران و شاگردان خود توصیه‌ها و سفارشهای اکیدی دربارة بازگشت خود به زمین نموده و آنان را در انتظار گذارده و امر به بیداری و هوشیاری و آمادگی فرموده است.
اینک به جهت اثبات این مدّعا و بیداری مسلمانان متن برخی از آن بشارات که در انجیل آمده است را بیان می کنیم:
▪ انجیل مرقس
«و چون او ـ عیسی ـ از هیکل بیرون می‌رفت یکی از شاگردانش بدو گفت: ای استاد! ملاحظه فرما چه نوع سنگ‌ها و چه عمارتها است!
عیسی در جواب وی گفت: آیا این عمارتهای عظیمه را می‌نگری. بدان که سنگی بر سنگی گذارده نخواهد شد مگر آن که به زیر افکنده شود.
و چون او بر کوه زیتون مقابل هیکل نشسته بود ... از وی پرسیدند: ما را خبر ده که این امور کسی واقع می‌شود؟ و علامت نزدیک شدن این امور چیست؟
آن گاه عیسی در جواب ایشان سخن آغاز کرد که: زنهار کسی شما را گمراه نکند. زیرا که بسیاری به نام من آمده خواهند گفت که: من [مسیح] هستم، و بسیاری را گمراه خواهند نمود. اما چون جنگها و اخبار جنگها را بشنوید مضطرب مشوید؛ زیرا که وقوع این حوادث ضروری است. لیکن انتها هنوز نیست. زیرا که اُمّتی بر اُمّتی و مملکتی بر مملکتی خواهند برخاست، و زلزله‌ها در جایها حادث خواهد شد و قحطی‌ها و اغتشاشها پدید می‌آید، و اینها ابتدای دردهای زه می‌باشد. لیکن شما از برای خود احتیاط کنید ....
ولی از آن روز و ساعت غیر از پدر هیچ کس اطلاع ندارد. پس بر حذر و بیدار شده دعا کنید، زیرا نمی‌دانید که آن وقت کی می‌شود.
مثل کسی که عازم سفر شده خانه خود را واگذارد و خادمان خود را قدرت داده هر یکی را به شغلی خاصّ مقرر نماید و دربان را امر فرماید که بیدار بماند. پس بیدار باشید! زیرا نمی‌دانید که در چه وقت صاحب خانه می‌آید. در شما یا نصب شب یا بانگ خروس یا صبح. مبادا ناگهان آمده شما را خفته یابد.
اما آنچه به شما می‌گویم به همه می‌گویم بیدار باشید!»[۱۶]
▪ انجیل لوقا
«کمرهای خود را بسته، چراغهای خود را افروخته بدارید. و شما مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را می‌کشند، که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هر وقت آید و در را بکوبد بی‌درنگ برای او باز کنند. خوشا به حال آن غلامان که آقای ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد ... پس شما نیز مستعد باشید؛ زیرا در ساعتی که گمان نمی‌برید پسر انسان می‌آید».[۱۷]
آنچه در فوق ذکر شد فقط گوشه ای از حقیقت بزرگی است که جهان امروز سعی در کتمان و یا فراموش کردن آن دارد، لیکن گذر زمان، پاره کردن پرده های غفلت را اراده کرده و اینک جهان تشنه معنویت در حال رجعتی بزرگ به سوی ادیان الهی می باشند.
به امید روزی که تشنگی انسانها، فرج حضرتش را رقم بزند.
منابع:
ظهور حضرت مهدی (ع) از دیدگاهخ اسلام و مذاهب جهان،سید اسد الله هاشمی شهیدی.
پیشگوییها و آخر الزمان،رسول نیمروزی،نشر موعود.
جهان بعد از ظهور یا فروغ بینهایت،محمد خادمی شیرازی.
به نقل از ‹موعود تاریخ›،بسیج دانشجویی دانشگاه هنر اصفهان.

نگارنده: هادی مصدی
[۱] - اوپانیشاد، ترجمه محمد دارا شکوه (از متن سانسکریت) ج۲، ص۶۳۷
[۲] - بشارت عهدین، ص۲۴۶
[۳] - علائم الظهور کرمانی ص۱۷؛ لمعات شیرازی، ج۱، ص۱۸؛ نورالانوار، نور هفتم؛ بشارات عهدین، ص۲۴۶ به نقل از کتاب زبده المعارف، ذخیره الالباب و تذکره الاولیاء.
[۴] - بشارات عهدین، ص۲۷۲ ـ علائم الظهور کرمانی، ص۱۸.
[۵] - بشارات عهدین، ص ۲۴۵؛ او خواهد آمد، ص۶۶؛ علائم الظهور کرمانی، ص۱۸.
[۶] - ممتاطا: در زبان هندی به معنی «محمد» است.
[۷] - علائم الظهور کرمانی، ص۱۸؛ او خواهد آمد، ص۸۰.
[۸] - او خواهد آمد، ص۶۵ به نقل از کتاب ریگ ودا، ماندلای ۴ و ۱۶ و ۲۴.
[۹] - بشارت عهدین، ص۲۴۲؛ علائم الظهور کرمانی، ص۱۷؛ او خواهد آمد، ص۶۵.
[۱۰] - سورة انبیاء، آیة ۱۰۵.
[۱۱] - عهد عدیق، کتاب مزامیر، مزمور ۳۷، بندهای ۹-۳۸.
[۱۲] - همان، مزمور ۹۶، بندهای ۱۰-۱۳، ص۱۲۴۷، کتاب مقدّس.
[۱۳] - عهد عتیق، کتاب مزامیر، مزمور ۷۲، بندهای ۱-۲، به نقل أنیس الاعلام، ج۵، ص۹۳، ۹۲.
[۱۴] - کتاب مقدس، کتاب حزقیال نبی، ص۱۲۶۵، باب ۳۹، بند ۱۷-۲۳.
[۱۵] - کتاب مقدس، کتاب دانیال نبی، ص۱۳۰۹، باب دوازدهم، بندهای ۱-۱۲.
[۱۶] - کتاب مقدس، انجیل مرقس، ص۷۷، باب ۱۳، بندهای ۱-۹ و ۳۲ الی ۳۷.
[۱۷] - کتاب مقدس، انجیل لوقا، ص۱۱۶، بندهای ۳۵ و ۳۶ و ۳۷-۴۰.

منبع : شیعه آنلاین