از مارچوبه چه می‌دانید؟

مارچوبه یك گیاه مغذی محسوب می‌شود. یك فنجان از آن فقط ۲۷ درصد كالری دارد و محتوای چربی اشباع ، كلسترول و نمك آن صفر درصد است.
كل كربوهیدرات آن دو درصد و فیبر غذایی آن ۱۱ درصد است. مارچوبه سرشار از منیزیم ، نیاسین ، فسفر ، پتاسیم ، پروتئین ، ریبوفلاوین ، سلنیم ، تیامین ، روی ، فیبر و ویتامین‌های A، B، C و E می‌باشد.
این گیاه منبع بسیار خوبی از اسید فولیك است. یك وعده حاوی شش مارچوبه تازه پخته شده یك گرم فیبر ، ۴۹۰ واحد ویتامین A ، ۱۰ میلی‌گرم ویتامین C و ۱۳۱ میكروگرم اسید فولیك دارد.
بهترین راه مصرف مارچوبه به حالت پخته است. ارزش غذایی انواع كنسروی به نصف تقلیل می‌یابد بنابراین مصرف تازه آن توصیه می‌شود.
به هنگام خرید در پی ساقه‌های سبز روشن باشید. از مصرف ساقه‌های پلاسیده و مارچوبه‌ای كه جوانه‌هایش باز شده‌اند اجتناب كنید.
●فرآیند پخت
كلروفیل، پیگمانی كه باعث سبزی گیاهان می‌شود، به اسید حساس است. با پختن مارچوبه، كلروفیل آن با اسیدهای موجود در آن یا در آب پخت واكنش شیمیایی داده فئوفتین تشكیل می‌دهد كه به رنگ قهوه‌ای است.
در نتیجه مارچوبه پخته رنگ زیتونی دارد. با افزایش سرعت پخت می‌توان از این واكنش جلوگیری كرد و زمانی برای واكنش كلروفیل و اسیدها باقی نگذاشت یا آن كه می‌توان مقادیر زیاد آب را به كار برد تا اسیدها رقیق شوند و راه سوم این است كه در ظرف را برداریم تا اسیدهای فرار از آن خارج شوند.
فرآیند پخت بافت مارچوبه را نیز تغییر می‌دهد. به طوری كه محتوای آب سلول‌ها خارج شده و شكل آنها به هم می‌ریزد. افزودن نمك به هنگام پخت این روند را كند می‌كند.
برای ترد نگه داشتن مارچوبه، آن را در یك دستمال مربوط بپیچید و سپس در یك كیسه پلاستیكی قرار دهید. سرما نیز به حفظ ویتامین‌های موجود در آن كمك می‌كند.
در دمای ۳۲ درجه فارنهایت یا صفر درجه سانتی‌گراد همه محتوای اسید فولیك خود را به مدت دو هفته و ۹۰ درصد ویتامین C را تا پنج روز حفظ می‌كند. در حرارت اطاق، مارچوبه ۷۵ درصد اسید فولیكش را در مدت سه روز و ۵۰ درصد ویتامین C را تا ۲۴ ساعت از دست می‌دهد.
اثرات گسترده مربوط به آن این است كه پس از مصرف، تركیب گوگردی متیل مركاپتان كه یك محصول زائد بودار است از طریق ادرار دفع می‌شود.
خوردن مارچوبه با تاثیر ضدانعقادها كه نقش رقیق‌سازی و انحلال لخته‌های خونی را دارند ، تداخل می‌كند زیرا سرشار از ویتامین K است كه به طور طبیعی توسط باكتری‌های روده تولید می‌شود و مقدار كافی از آن به انعقاد خون كمك می‌كند

منبع : مطالب ارسال شده