کوکائین و کراک چیستند ؟

کوکائین، آلکالوئید اصلی برگ کوکا است که از برگهای بوته ای به نام ( Coca Ergthroxglom ) به دست می آید، که مرکز اصلی رویش آن آمریکای جنوبی است. کوکائین به عنوان ماده مؤثر در سالهای ۱۸۵۹- ۶۰م. از برگ کوکا مجزا و استحصال شد.
کراک را نیز از کوکائین تهیه و در اواخر تابستان و اوایل پاییز سال ۱۹۸۵م. به بازار شهر نیویورک عرضه کردند. کراک خطرناک ترین ماده اعتیادآوری است که تا کنون به بازار آمده و به حدی وابستگی آور است که یک بار مصرف آن، فرد را معتاد می کند. از نظر طبقه بندی فارماکولوژی، محرک سیستم اعصاب مرکزی است.
کوکائین پودر سفید نرم شفاف کریستالی با طعمی تلخ است که اغلب با پودر تالک، یا ملین ها یا شکر مخلوط می شود و معمولاً به صورت استنشاق، تزریقی، خوراکی یا دود کردن و گاهی هم به طریق پاشیدن روی دستگاه تناسلی مصرف می کنند.
دود معمولی آن برای انفیه و استنشاق ۳۰۰تا ۱۰۰ میلی گرم است و ۱۰ تا۲۵ میلی گرم آن برای تزریق استفاده می گردد. کوکائین بی حس کننده موضعی است و به ندرت برای برخی از اعمال جراحی استفاده می شود.
نامهای خیابانی آن Coke مخفف کلمه کوکائین ( Candy, Cocaine ( شیرینی ) ، Nose ( بینی ) ، Snow ( برف ) ، Happy ( خوشحال، خوشبخت ) و Dust ( مواد گردی، گرد و خاک ) می باشد.
استعمال کوکا قرنها است در کشورهای هند، پرو و بولیوی معمول بوده، برگهای رنگ کوکا را برای لذت و خوش بودن می جوند، مردم این کشورها برای قادر شدن به انجام کارهای سخت و جدی و راه رفتن و تحمل گرسنگی و تشنگی از جویدن کوکا یاری می گیرند.
تا آنجا که به تاریخچه کوکا مربوط می شود، این عادت در میان ساکنان کوههای آند رایج بوده است. در تابوت های ( Huacas ) باستانی پرو، مجسمه های در حال استعمال کوکا کشف شده اند. روشن ترین علامتی که بر چهره معتادان کوکا دیده می شود فرورفتگی گونه هاست که در اثر مکیدن برگ کوکا به وجود می آید.
● اثرات کوتاه مدت :
اثرات کوتاه مدت آن مشابه آمفتامین است ولی با مدت زمان کوتاهتر، احساس افزایش انرژی، چابکی و سرخوشی زیاد میکند، از جمله اثرات آن پس از مصرف عبارت است از : افزایش ضربان قلب، نبض، تنفس، درجه حرارت بدن، فشار خون، گشادگی مردمک چشم، پریدگی رنگ، کاهش اشتها، تحریک و هیجان، بی قراری، لرزش به خصوص در دستها، توهمات شدید حسی، عدم هماهنگی حرکات، اغتشاش دماغی، گیجی، درد پا، فشار قفسه سینه، تهوع، تیرگی بینایی، تب، اسپاسم عضله، تشنج و مرگ.
در حالت قطع ماده نیز افسردگی شدید حادث می شود.
ناخالصی کوکایین خیابان اغلب موجب حساسیت و آلرژی شدید می شود که معمولاً با آب ریزش بینی و بی خوابی شدید همراه است.
در مسمومیت حاد با کوکایین، فرد مصرف کننده دچار بی قراری و تشویش، هیجان، شوریدگی فکر و اختلال تنفسی می گردد. ضربان، تنفس و فشار خون فرد افزایش می یابد.
● اثرات دراز مدت :
از جمله اثرات بلند مدت آن از دست دادن وزن بدن، یبوست، بی خواب، ضعف جنسی، دپرسیون تنفسی، اشکال در ادرار کردن، تهوع، کم خونی، رنگ پریدگی، تعرق شدید، دردهای شکمی و اسهال، اختلالات در هضم و دستگاه گوارشی، سردرد، لرزش دست ها، لرزش و تشنج، پریدن عضلات و سفتی آنها، هپاتیت، آب ریزش دائمی بینی، ایجاد زخم، آماس و جوشهای پوستی به خصوص اطراف مخاط گوش و بینی، زخم مخاط بینی ( در مصرف به صورت انفیه ) ،اضطراب ،بی قراری، تشنج پذیری شدید، افسردگی، پرخاشگری، تمایل به خودکشی، توهمات و اختلال در حواس ( به خصوص بینایی، شنوایی و لامسه )، افکار هذیانی و گاهی اشتهای کاذب و سرانجام ناراحتی جدی دماغی و روانی به نام سایکوز و کوکایین.
تحمل و ایجاد وابستگی کوکایین مشابه آمتامین است وابستگی شدید روانی ایجاد می کند که این وابستگی در عصاره کوکایین یعنی کراک شدیدتر می باشد.
در آزمایشاتی که برای تحقیق پیرامون اثر کوکایین بر روی موش و میمون انجام شده، پس از قطع مصرف آن، نشانه های ترک از جمله ضعف شدید، بدخوابی، افسردگی، تحریک پذیری، گرسنگی زیاد دیده شده است.
مصرف کننده، کراک را چه به طریق استنشاق یا پاشیدن روی توتون و ماری جوانا و چه از راه کشیدن با پیپ استعمال نماید.
خیلی سریع جذب ریه گشته و به مغز می رسد و حالت تهاجمی به مصرف کننده دست داده، باعث بزرگ شدن قلب، افزایش فشارخون می شود، به گونه ای شدیدتر از کراک پدیدار می گردد. اصولاً فردی که کراک مصرف می کند، دیگر برخود تسلط ندارد و گویا خودی خود را گم کرده است.

منبع : پزشک آن لاین