امام خمینی و روشهای مبارزه سیاسی

امام خمینی (ره) به عنوان ایدئولوگ ، تئوریسین و نظریه پرداز انقلاب اسلامی و نیز رهبر و فرمانده كل كه سه وجه رهبری در یك انقلاب را در برمی گیرد، شیوه های دوران مبارزه سیاسی علیه رژیم پهلوی را بر چهار اصل استوار ساخته بود:
۱) مردمی كردن مبارزه
۲) مذهبی كردن
۳) پرهیز از مشی مسلحانه
۴) حفظ اتحاد و وحدت ملی با هدف آشنایی بیشتر نسل جوان و باز توصیفی از راهبردهای دوران مبارزه كه در شرایط كنونی برای جامعه ضرورتی مضاعف دارد، بطور اجمال به تبیین این مولفه ها می پردازیم.
امام هیچ گاه هدایت مبارزه مسلحانه علیه رژیم پهلوی را به عهده نگرفت و تایید نكرد، زیرا امام می دانست این روش مبارزه با رژیمی كه كاملا مسلح است و خفقان ، استبداد و دیكتاتوری را به جای آزادی حاكم كرده است ، نه تنها مقبول و چاره ساز نخواهد بود بلكه برعكس ، روند سركوب آزادیخواهان و مبارزان را تشدید و در برخی عرصه ها بهانه به دست رژیم خواهد داد و لذا مردمی كردن مبارزه را سرلوحه مبارزاتش قرار داد.
واقعیت آن است كه امام از آغاز نهضت همواره باوری عمیق به نقش مردم در عرصه های مختلف داشتند. لذا تلاش كرد كه صداقت ، اعتماد، راستگویی و خدمتگزاری كه در جوهره وجودی آن رجل الهی بود به عنوان سرمایه و ودیعه خود در راه مبارزه ، با مردم در میان بگذارد و بدینسان با جلب اعتماد وسیع ، فراگیر و گسترده مردم در برهه های مختلف نهضت از خرداد ۴۲ تا بهمن ۵۷ و پس از آن این رمز موفقیت بزرگ را به عنوان اصلی ترین سلاح برنده انقلاب بكار گیرد.
بی شك اگر امام می فرمود: «میزان رای ملت است» آن را با تمام وجود باور داشت و رای مردم را تشریفاتی و تزئینی نمی پنداشت و چه خوب واضعان قانون اساسی در اصل ششم تصریح كردند كه : «اداره كشور با اتكای به آرائ عمومی و از طریق انتخابات است» و این گونه «مردم سالاری» در میثاق ملی نهادینه شد.
همچنین باید به مولفه «مذهبی كردن مبارزه» از سوی امام اشاره كرد. امام ورود خود به عرصه سیاسی را با واژه «انجام تكلیف الهی» آغاز كرد و همگان به ویژه مراجع عظام تقلید را از همین منظر به «مسوولیت تاریخی خود» فراخواند. امام خمینی با وارد كردن مفهوم «شهادت ، ایثار، جهاد و تكلیف» وظیفه مردم را تبیین كرد و با اشاره به «اجر اخروی در نزد خدای متعال» خاستگاه نهضت و مبارزه و آرمان خواهی مردم و افكار عمومی را مورد توجه قرار داد.امام همواره با نقد «ملی گرایی ، غربزدگی ، ناسیونالیسم» و آسیب های وارده از آنها به مردم ، «اسلامی شدن» مبارزه و «آرمان خواهی» ملت را به رخ مدعیان دروغین می كشید.
و بالاخره باید از «حفظ اتحاد و انسجام» در طول دوران مبارزه به عنوان راهبرد و نه تاكتیك امام یاد كرد. امام خمینی (ره) همواره همگان را از طرح مسائل اختلاف برانگیز كه به صفوف مبارزان لطمه بزند و موجب بهره برداری رژیم شود برحذر می داشت.
با ارتفاع گرفتن پاره ای اختلافات سلیقه ای نزد برخی روشنفكران و مبارزان ، عملا آنان را به «حفظ وحدت» و «اولویت قائل شدن امور» فرا می خواند. امام وحدت همه اقشار و گروهها را سرمایه بزرگی برای مصون ماندن كشور از آسیب ها می دانست.
□□□
امروز با گذشت ۲۸ بهار از بهمن ۵۷ و نگاهی به آموزه های رهبر كبیر و بنیانگذار جمهوری اسلامی در دوران مبارزه درمی یابیم كه «رهبری ، ایدئولوژی و مردم» ۳ پایه و اركان یك انقلاب از جمله انقلاب اسلامی است. همچنین به نقش «وحدت ملی» در تحقق آرمان های انقلاب و چشم انداز نظام بیش از پیش پی می بریم. بی گمان در شرایط و موقعیت حساس و خطیر كنونی درك درست مولفه های پیش گفته همانا عامل بقائ و تداوم انقلاب نیز می باشد.
دشمنان قسم خورده انقلاب امروزه بیش از هر چیز «وحدت ملی» را نشانه رفته اند. مردم با حفظ هوشیاری و حضور هوشمندانه در راهپیمایی ۲۲ بهمن می توانند پیامی قابل درك برای دشمنان انقلاب و ایران ارسال كنند. اما بهترین پاسداشت و تجلیل از این مردم آن است كه خدمت صادقانه و بی منت را به صورت فرهنگ عمومی و نهادینه شده تبدیل كنیم و این وظیفه سترگ مسوولان در شرایط كنونی است.

نویسنده:علی دارابی

منبع : روزنامه جام‌جم