آشنایی با بازیگران سینمای ایران تولد دوباره یک بازیگر

یکی از بازیگران قدیمی سینما و تلویزیون ایران که در کنار توانایی های فراوانی که دارد، از صدایی پخته و نگاهی نافذ و منحصر به فرد برخوردار است. بازیگری که با فیلم گوزنها نام خود را سر زبانها انداخت و به دنبال آن کارنامه پرباری از خود برجای گذاشته است.
فرامرز قریبیان متولد سال ۱۳۲۰ در تهران است. او در پی مسافرت به آمریکا در مدرسه ویژروال آرت آن کشور در رشته بازیگری مشغول به تحصیل شد، ولی بعد از مدتی و قبل از اتمام دوره تحصیلی خود به ایران بازگشت. قریبیان نخستین بار در فیلم بیگانه بیا به کارگردانی مسعود کیمیایی در سال ۴۷ با عنوان بازیگر و دستیار کارگردان حضور داشت. بعد از بازی در این فیلم، او به دلیل مسافرت به خارج از کشور چند سالی از سینما دور بود. بعد از بازگشت، در سال ۵۲ در فیلمی دیگر از کیمیایی با نام خاک بازی کرد که به خاطر آن در ششمین دوره جشنواره سپاس برنده مجسمه سپاس بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. در سال ۵۳ در فیلم معروف گوزن ها (مسعود کیمیایی) یکی از به یادماندنی ترین نقش آفرینی های خود را بر جای گذاشت. در همان سال در فیلم صلا ه ظهر (سعید مطلبی) هم حضور داشت. سال ۵۴ را با فیلم چشم انتظار (مهدی ژورک) پشت سر گذاشت. در سال ۵۵ در فیلم های وقتی که آسمان بشکافد (فتح الله منوچهری) و غزل (مسعود کیمیایی) به ایفای نقش پرداخت. سال ۵۶ را با حضور در فیلم های سرباز (محمدرضا فاضلی) و خاتون (رضا میرلوحی) سپری کرد. در سال ۵۷ در فیلم های امشب اشکی می ریزد (منوچهر مصیری)، سایه های بلند باد (بهمن فرمانآرا) و هجرت (میلا د) بازی کرد. در سال ۵۸ در فیلم جنگ اطهر (محمدعلی نجفی) حضور داشت.
در سال ۶۰ در فیلم بازرس ویژه (منصور تهرانی) نقش آفرینی کرد. بازی در فیلم های سفیر به کارگردانی فریبرز صالح و افریت (فرشید فلک نازی) را در سال ۶۱ تجربه کرد. در سال ۶۲ در فیلم های سناتور و پرونده (مهدی مبلغ زاده) به ایفای نقش پرداخت. در سال ۶۳ در فیلم های ریشه درخون (سیروس الوند) و پایگاه جهنمی (اکبر صادقی) بازی کرد. سال ۶۴ را با فیلم های گردباد (کامران قدکچیان)، گمشده (مهدی صباغ زاده)، سمندر (محمود کوشان) و آوار (سیروس الوند) پشت سر گذاشت.
در سال ۶۵ در فیلم جدال در تاسوکی به عنوان تهیه کننده و کارگردان حضور داشت. سال ۶۶ یکی از سال های پربار وی بود. در آن سال قریبیان در فیلم های ترن به کارگردانی امیر قویدل، کانیمانگا (سیف الله داد)، که یکی از بهترین فیلم های جنگی آن دوران بود و فیلم کمینگاه (سیروس تسلیمی) نقش آفرینی کرد که به خاطر بازی در فیلم ترن از ششمین دوره جشنواره فیلم فجر برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. در سال ۶۷ در فیلم دلا ر(ناصر مهدی پور) بازی کرد.
در سال ۶۸ در فیلم دیگر به کارگردانی فریبرز صالح به نام مرگ پلنگ حضور داشت. سال ۷۰ هم یکی از سال های پرکار او بود. بازی وی در فیلم های تبعیدی ها(جهانگیر جهانگیری)، دو نفر و نصفی(یدالله صمدی)، انفجار در اتاق عمل(رحیم رحیمی پور) و رد پای گرگ(مسعودکیمیایی) در این سال و به خاطر بازی درفیلم ردپای گرگ در یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. در سال ۷۱ در فیلم های گریز(ناصر مهدی پور)، بندرمه آلود(امیر قویدل) و طعمه(فرامرز صدیقی) بازی کرد. قریبیان در همان دوره یازدهم جشنواره فیلم فجر به خاطر بازی در فیلم بندرمه آلود برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. درسال ۷۲ درفیلم های آخرین خون(منوچهر معیری) و ترانزیت(علی سجادی حسینی) به ایفای نقش پرداخت. درسال ۷۳ در فیلم های می خواهم زنده بمانم به کارگردانی ایرج قادری، تجارت(مسعودکیمیایی) و مروارید سیاه(شفیع آقا محمدیان و حبیب الله بهمنی)، منطقه ممنوعه(رضا جعفری)، شریک زندگی(علی خوش نشین) و اشک و لبخند(شاپور قریب) نقش آفرینی کرد. در سال ۷۴ در فیلم های قانون با عنوان بازیگر، کارگردان، تهیه کننده و طراح صحنه و لباس، دایره سرخ(جمال شورجه)، روز دیدار (علی خوش نشین) و دشمن(عباس بابویه ای) حضور داشت. سال ۷۵ را با فیلم های روی خط مرگ(شفیع آقا محمدیان)، ارابه مرگ(رضا قهرمانی) و در سرزمینی دیگر(مجید جوانمرد) سپری کرد.
درسال ۷۶ در فیلم یاغی به کارگردانی جهانگیر جهانگیری بازی کرد. در همان سال بازی در تارهای نامرئی(حبیب الله بهمنی) را نیز تجربه نمود. سال ۷۷ همراه بود با حضور قریبیان در فیلم های خط ها و سایه ها(بهروز فرجی)، چشم عقاب(شفیع آقا محمدیان) و یک قدم تا مرگ(بهروز فرجی) اما نقطه عطف کارنامه کاری وی درسال ۷۸ و با بازی در فیلم مرد بارانی به کارگردانی ابوالحسن داودی رخ داد. او بعد ازاین فیلم تولدی دیگر یافت و قالب خود را شکست. از این پس خیلی کم کارتر و در حین حال گزیده کارتر شد. خود قریبیان بعد از مرد بارانی عنوان کرد که تا کنون از بازی در خیلی از کارهایش رضایت نداشته و باب میلش نبوده و این فیلم برای او یک شروع دوباره است. وی به خاطر بازی در مرد بارانی برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر و همین طور کاندیدای دریافت تندیس نقش اول مرد از چهارمین دوره جشن خانه سینما شد. در همان سال او در فیلمی دیگر به کارگردانی و تهیه کنندگی خودش بازی کرد به نام چشم هایش، وبه خاطر بازی در آن برگزیده بهترین بازیگر نقش اول مرد از هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم حراره زیمبابوه شد. در سال ۸۱ در فیلم به یادماندنی رقص در غبار با گریم و چهره ای کاملا متفاوت حضور یافت اوبه خاطر بازی در این فیلم که کارگردانی آن را اصغر فرهادی بر عهده داشت در هجدهمین دوره جشن منتخب نویسندگان و منتقدان به عنوان دومین بازیگر نقش اول مرد سال برگزیده شد.
همین طور برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد هفتمین دوره جشن خانه سینما شد. به دنبال آن در بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم مسکو، و همین طور چهل و هشتمین دوره جشنواره آسیا اقیانوسیه(آسیا پاسیفیک) در ایران برگزیده بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. در سال ۸۲ در فیلم شهر زیبا(اصغر فرهادی) بازی کرد، که به خاطر آن نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین نقش مکمل مرد از بیست ودومین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر شد. همین طور از جشنواره بین المللی فیلم هند برگزیده جایزه طاووس نقره ای گردید. به دنبال آن کاندیدای دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از هشتمین دوره جشن خانه سینما شد. در سال ۸۴ در فیلم های رویای خیس(پوران درخشنده) و گزارش مریم(اسماعیل براری) بازی کرد. درسال ۸۵ درفیلم های ارابه مرگ(رضا اعظمیان) و رییس(مسعود کیمیایی) نقش آفرینی کرد. قریبیان در جایی گفته بود که متفاوت ترین نقش عمرش را در فیلم رییس بازی کرده است. در سال جاری هم تاکنون در فیلم کارناوال مرگ(رضا اعظمیان) حضور داشته است. فرامرز قریبیان از جمله بازیگرانی است که کمتر در تلویزیون بازی کرده و بیشتر حضورش در سینما بوده است. از او درسال ۸۰ مجموعه تلویزیونی نیستان(حسین مختاری) دیده شد.
آخرین حضورش هم سریال در حال پخش روز حسرت است که مجموعه ای است مناسبتی، ویژه ماه رمضان. امثال قریبیان با حضور خود در مجموعه های وزین تلویزیونی هم اعتبار کارها را بالا تر می برند و هم مخاطب بیشتری را جذب می کنند.

نویسنده : پویا سیرتی

منبع : روزنامه مردم سالاری