چاقو

چاقو ابزاری برنده است که دارای تیغه‌ای با لبهٔ تیز می‌باشد و امروزه در هر خانه‌ای تعدادی از آن کاربردهای گوناگون دارد. به‌نظر می‌رسید که نخستین ابزاری که آدمی به کار برد از جمله چاقو از سنگ ساخته شده بود و روزگارانی که بشر از ابزارهای سنگی سود می‌جست آن را عصر حجر می‌گویند و این دوره را در حدود یک میلیون سال پیش پنداشته‌اند.
آدمیانی که بعدها دریافتند چگونه تیغه‌های ظریف سنگ چخماق را در استخوان یا شاخ گوزن فرو ببرند، به شکل دادن و پرداخت چاقوهای سنگی خود برای کارائی بیشتر و بهتر پرداختند. پس از دوره سنگ چاقوهای مفرغی و آنگاه آهنی و فولادی ساخته و مورد استفاده واقع شد و این چاقوهای فلزی تقلیدی از چاقوهای سنگی به‌شمار می‌رود.
همه چاقوهائی که پس از نخستین چاقوهای سنگی ساخته شد تقلیدی از چاقوهای سنگی بود.
کاربرد چاقو در زندگی کنونی بس فراوان و گوناگون است. حتی دربازکن قوطی‌ها نیز نوعی چاقوست. ریش تراش‌ها نیز نوعی چاقو به شمار می‌آید و مصریان ظاهراً نخستین مردمی بودند که ریش‌های صورت خود را می‌تراشیدند. مصریان عهد باستان تیغ‌هائی از مس یا مفرغ می‌ساختند که در برخی از موزه آنها را می‌توان دید.
حتی ریش تراش برقی از یک دسته چاقوهای چرخنده تشکیل شده که با یک موتور کوچک برقی کار می‌کند.
در کاخانه‌ها از انواع گوناگون چاقو که با موتور کار می‌کند، استفاده می‌نمایند. از این چاقوها برای تبدیل چوب به وسائل زندگی، بریدن روکش‌های چوبی، بریدن الگوی لباس، در کارخانجات دباغی برای جدا کردن پوست و چرم استفاده می‌کنند.
سر نیزه‌ها، خنجرها و شمشیرها و قیچی‌ها نیز نوعی چاقو به شمار می‌رود. قلم و رنده نیز به خانواده چاقو تعلق دارد.
● چاقوی برقی، نشتر برقی Electric knife
اسبابی جراحی که در آن از جریان برق برای بریدن و بستن دهانهٔ رگ‌های خون و جلوگیری از خونریزی آنها استفاده می‌شود.
خونریزی رگ‌های بسیار ریزی که مقدار فراوانی خون به کاسه سر و پوشش مغز می‌رسانند به‌وسیله یک جریان برق که به اسبابی به نام چاقوی برقی متصل است مهار می‌شود. نوک سوزن مانند این چاقو را به محل بریده شدن رگ‌ها متصل می‌کنند و جریانی که ازین نوک می‌جهد در نتیجه حرارتی که ایجاد می‌کند سر رگ‌ها را می‌پزد و می‌بندد.

منبع : مطالب ارسال شده