۳۰ مه سال ۱۴۳۱ ـ روزی که اسقف کلیسا دستور داد " ژاندارک " را آتش بزنند!

یک اسقف فرانسوی متحد انگلستان سی ام ماه مه سال ۱۴۳۱ ژاندارک، دختر ارلئان، که فرانسویان مایوس و افسرده را به پیروزی رسانید به جرم جادوگری آتش زد. وی سوم ژانویه همین سال از سوی انگلیسی ها برای مجازات شدن به این اسقف (کشیش بزرگ)سپرده شده بود که به دستور این کشیش، محاکمه کلیسایی شد و به جرم جادوگری و پوشیدن لباس مردانه محکوم به اعدام گردید و در یک بازار باز و بدون سقف در برابرچشم مردم آتش زده شد. ژاندارک هنگام آتش زده شدن ۱۹ ساله بود.
ژاندارک دوران خردسالی را در محیطی گذرانیده بود که ارتش فرانسه از انگلیسی ها شکست خورده بود و تمامی شمال رود «لوار» از جمله پاریس به تصرف انگلیسی ها در آمده بود. در این جنگ پاره ای از فرانسویان هم به انگلیسی ها کمک می کردند.
هنگامی که نیروهای دشمن از روستای محل اقامت او که دختر یک کشاورز بود گذشتند و خرابی فراوان به بار آوردند و سپس دست به محاصره بندر ارلئان در همان نزدیکی زدند، ژاندارک به خشم آمد و به مدافعان نا امید ارلئان پیوست. لباس سربازی بر تن و
سربازان را تشویق به ضد حمله کرد و موفق شدند. وی سپس با درجه سروانی به هدایت سربازان فرانسوی ادامه داد و دشمن را از بسیاری از نقاط وطن بیرون راند.
در اثنای این پیروزی ها، فرانسویان متحد انگلستان او را گرفتند و به انگلیسی ها فروختند و انگلیسی ها وی را به یک اسقف فرانسوی هوادار خود تحویل دادند و گفتند که او جادو گر است که صدایش این چنین هیجان و دلاوری در سربازان فرانسه به وجود می آورد که بدون ترس دست حمله به نیرویی به مراتب بزرگتر از خود می زنند. انگلیسی ها نخواستند، خود ژاندارک را بکشند و برای همیشه دشمنی فرانسویان را بخرند.
تحت فشار افکار عمومی، سران کلیسای کاتولیک فرانسه ۲۵ سال پس از مرگ ژاندارک، از وی اعاده حیثیت کردند که بعدا عنوان قهرمانی فرانسه را نیز به دست آورد و پاپ در سال ۱۹۲۰ (۴۸۹ سال پس از آتش زده شدن!) او را تقدیس کرد.
از قرن ۱۵ به بعد ضمن اشاره به اعدام دلخراش ژاندارک، اندرز داده می شود که نباید اشتباه یک و یا چند هموطن باعث شود که دیگران از میهندوستی رویگردان شوند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز