۵ آرزوی برآورده نشده مهاجمان در جنگ ۲۲ روزه

برای آنکه پیروز یا شکست خورده یک جنگ مشخص گردد، مهم ترین عاملی که می تواند در این راستا تعیین کننده باشد، این است که ملاحظه شود هر کدام از طرف های درگیر، خاصه طرف مهاجم، تا چه اندازه به اهداف خود رسیده است.
البته، اسراییلی ها با عبرت گرفتن از جنگ ۳۳ روزه، اهداف رسمی خود را به طور علنی و مشخص اعلام نکرده بودند اما شرایط صحنه جنگ و دیپلماسی و نیز اظهارات مختلف مقامات تل آویو، حاکی از آن بود که اسراییلی ها با رسیدن به هر کدام از اهداف زیر، این قابلیت ها را داشتند که خود را طرف غالب میدان معرفی کنند و جشن پیروزی بگیرند:
۱) نابودی حماس
حرکت مقاومت اسلامی فلسطین (حماس)، مهم ترین و جدی ترین مانع پیش روی اسراییل در راه پیشبرد اهداف توسعه طلبانه اش است.
هم اکنون، دو جریان عمده فلسطینی در برابر اسراییل وجود دارند: اولی، "فتح" است که رهبری آن را محمود عباس (ابومازن) به عهده دارد که معتقد به گفت و گوست و دومی حماس است که تحت هدایت "اسماعیل هنیه" بر آن است که رژیم اسراییل را نمی توان با دیپلماسی صرف متعاقد به عقب نشینی کرد و اگر هم قرار باشد ماجرای فلسطین بر روی میز مذاکره حل و فصل گردد باید پشتوانه نظامی نیز به همراه آن باشد والا اسراییلی ها به هیچ وجه زیر بار استرداد حتی بخشی از حقوق فلسطینیان نخواهند رفت.
بدیهی است که اگر اسراییل بتواند حماس را نابود کند، در صحنه فلسطین، فقط با یک گروه سیاسی مواجه خواهد بود که فاقد هرگونه توان نظامی است و باز بدیهی است که ”اسراییل مسلح” به این گروه بی پشتوانه هیچ امتیازی نخواهد داد.
بنابراین نابودی حماس در جنگ اخیر، قطعا بزرگترین آرزوی دولت و ارتش اسراییل بوده است که البته بدین مهم دست نیافتند و اینک، در حالی آتش بس یکجانبه را اعلام می کنند که حماس پابرجاست و به فعالیت خود ادامه می دهد.
بنابراین اسراییل در رسیدن به این هدف، کاملا ناکام مانده است.
۲) حذف مهره های اصلی حماس
اسراییلی ها می توانستند با حذف فیزیکی چهره های اصلی این تشکل، اعلام کنند که به اهداف خود رسیده اند و بدین ترتیب، به نحوه آبرومندانه ای جنگ را پایان دهند.
مع الوصف، آنها فقط یکی دو نفر از اعضای حماس را به شهادت رساندند که آنها نیز در خانه خود و به همراه خانواده هایشان به شهادت رسیدند.
۳) توقف شلیک موشک ها
شلیک موشک های حماس به سمت پایگاه های نظامی و شهرهای صهیونیست نشین، مهم ترین و پررنگ ترین جنبه تبلیغاتی اسراییل در توجیه حمله به غزه بود.
اسراییلی ها، درصدد بودند با از بین بردن توان موشکی حماس که برگ برنده این دولت فلسطینی به شمار می رود، موازنه قوا را به طور مطلق به سود خود تغییر دهند و به ساکنان شهرها و شهرک های صهیونیست نشین، آن هم در آستانه انتخابات اسراییل، بگویند که توانستند پس از سالها، ماجرای دنباله دار موشک پرانی را متوقف کنند و این در حالی است که حماس در آخرین روز نبرد نیز به شلیک موشک ها ادامه داد و برآوردها حاکی از آن است که اگر جنگ تا ۶ ماه دیگر طول می کشید، حماس قادر به ادامه شلیک موشک ها در حجم فعلی بود.
۴) اشغال غزه
اشغال ولو موقت نوار غزه می توانست قدرت نمایی اسراییل به شمار رود که توانسته است منطقه تحت نفوذ مقاومت را در کوتاه ترین زمان ممکن، به اشغال کامل خود درآورد ولی این امر نیز محقق نشد و اسراییلی ها با دادن تلفات سنگینی تنها پیشروی های اندکی در مناطق مختلف غزه داشتند.
پس از این زاویه نیز نمی توان آنها را پیروز دانست.
۵) اعلام آتش بس توسط حماس
اگر حماس تقاضای آتش بس می کرد یا به طور یکجانبه اعلام آتش بس می کرد، اسراییلی ها می توانستند آن را به حساب شکست حماس بگذارند و با منت گذاشتن بر سر مردم غزه، دولت های عربی و جامعه جهانی، آن را بپذیرند، اما نه تنها این اتفاق نیفتاد، بلکه، این خود اسراییلی ها بودند که پس از ۲۲ روز جنگ، اعلام آتش بس یکجانبه کردند.
حتی اگر اسراییلی ها پس از قطعنامه شورای امنیت، آن را می پذیرفتند و اعلام آتش بس می کردند، می توانستند با کتمان شکست خود، علت آتش بس را احترام به قطعنامه شورای امنیت عنوان نمایند ولی با این امید که بتوانند حماس را از پا درآورند یا با نابودی توان موشکی آن، در صحنه نظامی به برتری برسند، جنگ را ادامه دادند و اینک بدون رسیدن به هیچ هدفی آتش بس یکجانبه اعلام کرده اند و این در حالی است که حماس مانند روز نخست می گوید تا زمانی که غزه در محاصره است، مقاومت خواهد داشت.

سیدضیاء الدین احتشام

منبع : سایت تحلیلی خبری عصر ایران