سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا
گریه، کالیگولا و سفینه فضایی ایرانی!
جشنواره فیلم فجر، پایان یک سال سینمایی و آغاز یک سال دیگر است. یک جور تحویل سال سینمایی که برای اهالی سینما و دوستداران این هنر جذاب بوی عید دارد...
رسم است در عید، همه آرزوهایشان را بگویند. در عید سینما هم این رسم را باید پاس داشت. بنابراین سینمایی‌ها هم آرزوهایشان را برای سال آتی سینمایی که تا زمستان سال بعد خواهد بود، گفته‌اند...
آرزوهایی که می‌خوانید، از تصاویری که در مراسم افتتاحیه جشنواره نشان داده شد گرفته شده است. قطعه تصویرهایی که در آن هنرپیشه‌ها و کارگردانان آرزوهایشان را گفتند و امیدوار بودند در سال آتی به آن خواهند رسید. بعضی‌ها خوب بود آروزهاشان و بعضی‌ها هم... بگذریم. خدا آرزوی همه را برآورده کند!
● بازیگران
عزت‌الله انتظامی: آرزو می‌کنم سینما آزادی و شهر قصه بازسازی شود. هر وقت از آن دور و برها رد می‌شوم، به گریه می‌افتم.
جمشید مشایخی: آرزو دارم نقش حضرت حافظ بازی کنم. خب، آرزو که برجوانان عیب نیست!
داود رشیدی: امیدوارم جوان‌ها در سینما به هر آرزویی که دارند، برسند.
نیکی کریمی: الان و در این مقطع، معلوم است که آرزویم چیست؛ اینکه باز فیلم بسازم.
رضا کیانیان: امیدوارم امسال مرا با زن و بچه‌ام به مراسم جشنواره دعوت کنند. چون حتی در سال‌هایی که کاندیدای دریافت جایزه هم بودم، فقط یک کارت به من دادند و خانواده‌ام را دعوت نکردند!
رویانونهالی: آرزو می‌کنم هیچ آدمی روی دست آرزویش نماند و آرزوها روی دست آدم نمانند. آرزو یک جورهایی مثل دعا و زمزمه است. آدم حس می‌کند اگر به بقیه بگوید، خرابش کرده، پس بهتر است آرزویمان را هم زمزمه کنیم: مثل دعا، مثل ذکر. آرزوی من این است که... زمزمه می‌کند.
فرهاد آییش: آرزویم این است که بازی کنم، بازی کنم و تا آخر عمر فیلم بازی کنم.
جهانگیر الماسی: آرزو می‌کنم با اولین سفینه فضایی ایران، از کره زمین به یک کره دیگر بروم.
امین تارخ: خیلی وقت پیش قرار بود نقش «کالیگولا» را بازی کنم، هنوز هم به پهنای همه ذهنم، آرزو دارم این نقش را بازی کنم.
علیرضا خمسه: همیشه آرزو داشتم در اجرایی از نمایشنامه شاه لیر شکسپیر، نقش دلقک را بازی کنم.
رضا بابک: همیشه امیدوار بوده‌ام در ایران سینمای فانتزی داشته باشیم و من بتوانم بخشی از کارهایی را که در بازیگری برای این قالب بلدم، عرضه کنم.
فتحعلی اویسی: سال‌ها آرزو داشتم در سینما کارهای مثبت و شیرین انجام دهم که تاحدی محقق شده. امیدوارم بتوانم این تجربه را ادامه دهم.
محمدرضا فروتن: امیدوارم همه ما قبل از موفقیت و جایزه، انسان باشیم و هوای هم را داشته باشیم.
سیدجواد هاشمی: فکر می‌کنم تا به حال حدود ۲۵ بار نقش کسانی را بازی کرده‌ام که آخرش به شهادت می‌رسند. آرزو دارم نقش شهید همت را هم بازی کنم. شاید این نقش به من واگذار نشود، ولی به هرحال آرزویش را در سر دارم.
حبیب رضایی: آرزو دارم همه نقش‌های بازی نکرده‌ام را بازی کنم.
بهرام رادان: آرزو دارم نقش لطفعلی‌خان زند را بازی کنم. هرچند فکر نمی‌کنم بعدش برایم انرژی بماند که نقش دیگری را هم به عهده بگیرم!
گلشیفته فراهانی: برای خودم آرزویی ندارم. برای هنر آرزو می‌کنم که زنده بماند.
ترانه علیدوستی: آرزو می‌کنم تعداد آرزوهای برآورده نشده همه ما در این سال کم و کمتر شود.
● کارگردان‌ها
مسعود کیمیایی: امیدوارم سینما و ادبیات ایران جایگاه شایسته‌یی در جهان پیدا کند و من هم بتوانم فیلم نوشت «عین القضات» را بسازم.
سیروس الوند: آرزو می‌کنم فیلمهای خوب و ارزشمند ما همان‌هایی باشد که در سطح کشور تماشاگر دارد.
ابراهیم حاتمی‌کیا: آرزو می‌کنم که در عرصه سینما شخصیتی مثل شهید چمران را تصویر کنم.
رسول ملاقلی‌پور: امیدوارم بتوانم بخشی از اتفاقات کودکی و نوجوانی‌ام را فیلم کنم.
رسول صدرعاملی: امیدوارم بتوانم روزمرگی را به شکلی ملموس‌تر از آنکه در فیلمهای قبلی‌ام نمایش داده‌ام، در کارهای بعدی به نمایش بگذارم.
علیرضا داودنژاد: آرزو می‌کنم سیف‌الله داد به فعالیت‌های صنفی و سینمایی‌اش برگردد، چون هم سینما را خوب می‌شناسد و هم مردم را.
فریدون جیرانی: امیدوارم در سال جدید، حال سینما خوب باشد و همه بفهمند که سینما یک هنر مدرن است.
محمدعلی نجفی: آرزویم این است که فیلم «خداوند الموت» را بسازم.
جمال شورجه: امیدم این است که سینما در مسیر اهداف انقلاب حرکت کند و به تعالی برسد.
کیانوش عیاری: مثل هر کارگردانی ذهنم پر از ایده است، ولی وقتی بعد از طی مراحل مختلف، زمان اجرای آن ایده می‌رسد، دیگر بیات شده و ذهنم دنبال ایده تازه‌یی است. آرزو می‌کنم این فاصله زمانی برای هر فیلمساز ایرانی، از میان برداشته شود.
محمدعلی سجادی: امیدوارم تا زمانی که می‌میرم، کودک بمانم.
فریدون حسن‌پور: من همیشه دیر به آرزوهایم رسیدم. مثلا یک وقتی می‌خواستم دوچرخه داشته باشم، ولی دوازده سال بعد توانستم دوچرخه بخرم. یا همین فیلمی که در جشنواره دارم، ده سال پیش می‌خواستم بسازم. آرزو می‌کنم همه به موقع به آرزوهایشان برسند، قبل از آنکه دیر شود.
محسن امیریوسفی: دعا می‌کنم که فیلمسازان جوان ما برای ساخت اولین فیلمشان با تهیه‌کننده‌های دلسوز آشنا شوند و دعا می‌کنم خط قرمز بین سینمای تجاری و سینمای فرهنگی که در کشور ما مدام پررنگ‌تر شده، از بین برود.
کیوان شافعی
رسم است در عید، همه آرزوهایشان را بگویند. در عید سینما هم این رسم را باید پاس داشت. بنابراین سینمایی‌ها هم آرزوهایشان را برای سال آتی سینمایی که تا زمستان سال بعد خواهد بود، گفته‌اند...
آرزوهایی که می‌خوانید، از تصاویری که در مراسم افتتاحیه جشنواره نشان داده شد گرفته شده است. قطعه تصویرهایی که در آن هنرپیشه‌ها و کارگردانان آرزوهایشان را گفتند و امیدوار بودند در سال آتی به آن خواهند رسید. بعضی‌ها خوب بود آروزهاشان و بعضی‌ها هم... بگذریم. خدا آرزوی همه را برآورده کند!
● بازیگران
عزت‌الله انتظامی: آرزو می‌کنم سینما آزادی و شهر قصه بازسازی شود. هر وقت از آن دور و برها رد می‌شوم، به گریه می‌افتم.
جمشید مشایخی: آرزو دارم نقش حضرت حافظ بازی کنم. خب، آرزو که برجوانان عیب نیست!
داود رشیدی: امیدوارم جوان‌ها در سینما به هر آرزویی که دارند، برسند.
نیکی کریمی: الان و در این مقطع، معلوم است که آرزویم چیست؛ اینکه باز فیلم بسازم.
رضا کیانیان: امیدوارم امسال مرا با زن و بچه‌ام به مراسم جشنواره دعوت کنند. چون حتی در سال‌هایی که کاندیدای دریافت جایزه هم بودم، فقط یک کارت به من دادند و خانواده‌ام را دعوت نکردند!
رویانونهالی: آرزو می‌کنم هیچ آدمی روی دست آرزویش نماند و آرزوها روی دست آدم نمانند. آرزو یک جورهایی مثل دعا و زمزمه است. آدم حس می‌کند اگر به بقیه بگوید، خرابش کرده، پس بهتر است آرزویمان را هم زمزمه کنیم: مثل دعا، مثل ذکر. آرزوی من این است که... زمزمه می‌کند.
فرهاد آییش: آرزویم این است که بازی کنم، بازی کنم و تا آخر عمر فیلم بازی کنم.
جهانگیر الماسی: آرزو می‌کنم با اولین سفینه فضایی ایران، از کره زمین به یک کره دیگر بروم.
امین تارخ: خیلی وقت پیش قرار بود نقش «کالیگولا» را بازی کنم، هنوز هم به پهنای همه ذهنم، آرزو دارم این نقش را بازی کنم.
علیرضا خمسه: همیشه آرزو داشتم در اجرایی از نمایشنامه شاه لیر شکسپیر، نقش دلقک را بازی کنم.
رضا بابک: همیشه امیدوار بوده‌ام در ایران سینمای فانتزی داشته باشیم و من بتوانم بخشی از کارهایی را که در بازیگری برای این قالب بلدم، عرضه کنم.
فتحعلی اویسی: سال‌ها آرزو داشتم در سینما کارهای مثبت و شیرین انجام دهم که تاحدی محقق شده. امیدوارم بتوانم این تجربه را ادامه دهم.
محمدرضا فروتن: امیدوارم همه ما قبل از موفقیت و جایزه، انسان باشیم و هوای هم را داشته باشیم.
سیدجواد هاشمی: فکر می‌کنم تا به حال حدود ۲۵ بار نقش کسانی را بازی کرده‌ام که آخرش به شهادت می‌رسند. آرزو دارم نقش شهید همت را هم بازی کنم. شاید این نقش به من واگذار نشود، ولی به هرحال آرزویش را در سر دارم.
حبیب رضایی: آرزو دارم همه نقش‌های بازی نکرده‌ام را بازی کنم.
بهرام رادان: آرزو دارم نقش لطفعلی‌خان زند را بازی کنم. هرچند فکر نمی‌کنم بعدش برایم انرژی بماند که نقش دیگری را هم به عهده بگیرم!
گلشیفته فراهانی: برای خودم آرزویی ندارم. برای هنر آرزو می‌کنم که زنده بماند.
ترانه علیدوستی: آرزو می‌کنم تعداد آرزوهای برآورده نشده همه ما در این سال کم و کمتر شود.
● کارگردان‌ها
مسعود کیمیایی: امیدوارم سینما و ادبیات ایران جایگاه شایسته‌یی در جهان پیدا کند و من هم بتوانم فیلم نوشت «عین القضات» را بسازم.
سیروس الوند: آرزو می‌کنم فیلمهای خوب و ارزشمند ما همان‌هایی باشد که در سطح کشور تماشاگر دارد.
ابراهیم حاتمی‌کیا: آرزو می‌کنم که در عرصه سینما شخصیتی مثل شهید چمران را تصویر کنم.
رسول ملاقلی‌پور: امیدوارم بتوانم بخشی از اتفاقات کودکی و نوجوانی‌ام را فیلم کنم.
رسول صدرعاملی: امیدوارم بتوانم روزمرگی را به شکلی ملموس‌تر از آنکه در فیلمهای قبلی‌ام نمایش داده‌ام، در کارهای بعدی به نمایش بگذارم.
علیرضا داودنژاد: آرزو می‌کنم سیف‌الله داد به فعالیت‌های صنفی و سینمایی‌اش برگردد، چون هم سینما را خوب می‌شناسد و هم مردم را.
فریدون جیرانی: امیدوارم در سال جدید، حال سینما خوب باشد و همه بفهمند که سینما یک هنر مدرن است.
محمدعلی نجفی: آرزویم این است که فیلم «خداوند الموت» را بسازم.
جمال شورجه: امیدم این است که سینما در مسیر اهداف انقلاب حرکت کند و به تعالی برسد.
کیانوش عیاری: مثل هر کارگردانی ذهنم پر از ایده است، ولی وقتی بعد از طی مراحل مختلف، زمان اجرای آن ایده می‌رسد، دیگر بیات شده و ذهنم دنبال ایده تازه‌یی است. آرزو می‌کنم این فاصله زمانی برای هر فیلمساز ایرانی، از میان برداشته شود.
محمدعلی سجادی: امیدوارم تا زمانی که می‌میرم، کودک بمانم.
فریدون حسن‌پور: من همیشه دیر به آرزوهایم رسیدم. مثلا یک وقتی می‌خواستم دوچرخه داشته باشم، ولی دوازده سال بعد توانستم دوچرخه بخرم. یا همین فیلمی که در جشنواره دارم، ده سال پیش می‌خواستم بسازم. آرزو می‌کنم همه به موقع به آرزوهایشان برسند، قبل از آنکه دیر شود.
محسن امیریوسفی: دعا می‌کنم که فیلمسازان جوان ما برای ساخت اولین فیلمشان با تهیه‌کننده‌های دلسوز آشنا شوند و دعا می‌کنم خط قرمز بین سینمای تجاری و سینمای فرهنگی که در کشور ما مدام پررنگ‌تر شده، از بین برود.
کیوان شافعی
منبع : روزنامه اعتماد
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران مجلس شورای اسلامی بابک زنجانی مجلس دولت سیزدهم اصغر جهانگیر خلیج فارس دولت لایحه بودجه 1403 شورای نگهبان حجاب مجلس یازدهم
تهران هواشناسی قوه قضاییه آموزش و پرورش سیل شهرداری تهران فضای مجازی سلامت شورای شهر تهران پلیس قتل سازمان هواشناسی
خودرو قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو سایپا کارگران ایران خودرو دلار بازار خودرو چین مالیات بانک مرکزی
تلویزیون سریال سینمای ایران رسانه سینما دفاع مقدس تئاتر موسیقی فیلم رسانه ملی بازیگر کتاب
سازمان سنجش
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس نوار غزه روسیه عربستان ترکیه اوکراین
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان تراکتور باشگاه استقلال تیم ملی فوتسال ایران فوتسال بازی باشگاه پرسپولیس وحید شمسایی لیگ برتر
هوش مصنوعی اینترنت ناسا تبلیغات اینستاگرام فناوری همراه اول ماه گوگل اپل آیفون ایرانسل
داروخانه ویتامین کاهش وزن دیابت خواب طول عمر چاقی سلامت روان فروش اینترنتی دارو بارداری