تاریخچه باغ سعدآباد

باغ سعدآباد نمونه‌ای از باغ دره‌های ایرانی است كه ساختار طبیعی بستر آن از عوامل مهم شكل‌‌گیری به حساب می‌‌آید. در سال ۱۲۹۹ خورشیدی، پهلوی اول ابتدا هشت هزار متر از اراضی سعدآباد در محدوده كنار رودخانه دربند كه در حال حاضر درآن عمارت بجای مانده از مادرشاه سابق واقع گردیده را تملك كرد. پس از آن تپه علی خان والی كه امروز كاخ احمدشاهی بر روی آن واقع است را نیز به محدوده پیشین افزود و سپس كاخ سبز (شهوند) را در سال ۱۳۰۱ خورشیدی در آنجا بنا نمود.
سعدآباد بعد از آن با الحاق محله‌‌هایی چون شاه محله، ترش محله، باغ محله، جعفرآباد و قاسم‌‌آباد وسعتی تازه یافت و به محل اقامتگاه تابستانی پهلوی اول اختصاص یافت و در طول سالیان، كاخها وكوشكهایی درآن احداث گردید. درآن زمان رودخانه دربند به طور اختصاصی در اختیار باغ قرار گرفت، اما بعدها حق استفاده از دوازده ساعت از آب رودخانه به مردم داده شد و از آنجاییكه آب رودخانه برای آبیاری كل باغ سعدآباد كه گسترش نیز یافته بود كافی نبود، قناتهای قدیمی و جدید مورد استفاده قرار گرفتند. تا پیش از تملك اراضی توسط پهلوی اول، بناها و كوشكهایی متعلق به مالكین باغها و اراضی سعدآباد در دوره قاجار وجود داشته كه ازآن جمله میتوان به كوشك احمدشاهی ، بنای اینانلو و درشكه‌‌خانه اشاره نمود كه هنوز نیز موجودند.

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی باغ ایرانی