پدر و حقوق کودک

در دامنه و اساس حق و طلب كودك از مسائل زیر باید سخن گفت:
۱ـ حق آموزش:
پدر مسئول آموزش كودك از جمله آموزش: معرفی پدیده‌های جهان از نبات و گیاه و جماد. قرآن و احكام و تعالیم مربوط به حیات فردی واجتماعی. فنون رزمی و دفاعی شامل: تیر اندازی و سواری و شنا. مباحث مربوط به واقعیّات جامعه از جمله مسائل مربوط به سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی و ... . نحوه معاشرت و اخلاق و برخوردها و موضع گیری. عزت نفس و استغنای طبع و سازندگی ابعاد وجودی خود ... حدیثی از علی علیه السلام است كه فرمودند: عَلِّمُوا صِبْیانَكُم ما یَنْفَعَهُمْ اهلهُ بِه : به فرزندان خود چیزی را بیاموزید كه خداوند آنها به او نفع می‌رساند.
۲ـ حق پرورش:
دامنه پرورش بسیار وسیع و شامل همه ابعاد وجودی انسان است كه میتوان درباره این موارد سخن گفت:
جنبه بدن:
وظیفه رشد و پرورش بدن، نظافت و بهداشت آن، حفظ و صیانت آن از خطرات و آسیبها و عوارض و بیماریها، پرورش اعضاء، تقویت عضلات و ماهیچه‌ها، مهارت اعضاء و ...
جنبه ذهن :
پرورش ذهنی، هوش، تخیل، دقت، كنجكاوی، حافظه، تجسم فضایی، شمارش گسترش و قدرت تعمیم، تجریر و ... مطرح است و پدر از راه واداشتن كودك به حل معماها، تمرین كشف مسائل، توجیه و تجزیه و تحلیل آن، حل مسائل ریاضی و ... باید آنرا بپروراند.
پرورش روانی:
مسائل مربوط به اندیشه‌های عالی، همت بلند، پشتكار، جرأت، استقامت، در امور مطرح است. پدر همچنان بایدجنبه‌های عالی انسانی چون ایثار، عدالت، آزادیخواهی، استقلال، تعاون و تكامل عمومی، احسان، انفاق، خیر خواهی و ... را در افراد گسترش دهد و او را برای حیاتی شرافتمندانه آماده كند.
دیگر حقوق:
از جمله حقوق قابل ذكر دیگر عبارتند از: حق پذیری، حمایت، تسمیه، كنترل، بهداشت، امنیت، تغذیه مناسب، پوشاك و مسكن درست و ... است كه پدر باید شرایط و زمینه‌های آن را از هر حیث فراهم سازد و طفل را به بهره‌مندی از آن وادارد.
عدم رعایت حقوق، منشاء بسیاری از نابسامانیها، سوء رفتارها، شكنجه و صدمه‌ای برای طفل است. همچنین این خطر وجود دارد كه كودك در اثر عدم توجه پدر، موجودی ضایع وبی حساب بار آید. در دستیابی به استقلال رأی و اندیشه دچار عوارض گردد یا وجود خودش براو كوچك وناچیز آید كه در اینصورت از شرّش در امان نتوان بود.
پدران باید بدانند كه ادای حقوق كودك یك وظیفه است نه احساس. این خداوند است كه بار ادای این وظیفه را بر دوش والدین گذارده وآنها را در این رابطه معاقب و مسئول ساخته است. او امانتدار خداست ودر رابطه با حفظ امانت حق منت گذاری بر فرزند را ندارد. البته اجراء با خداست و صد البته كه فرزندان هم نسبت به پدر در این رابطه بدهكاریهایی از نظر اخلاقی و معنوی پیدا می‌كنند و باید نسبت به زحماتش حق شناس و درباره او دعاگو باشند.

منبع : شمیم