بررسی کشت و آنتی بیوگرام در مبتلایان به زرد زخم

● هدف:
زرد زخم یک بیماری شایع عفونی پوست می باشد و بیشتر در کودکان ایجاد می شود. عامل بیمار استافیلوکوک طلایی یا استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروه A یا ترکیب این دو ارگانیسم می باشد. کفایت درمان بستگی به حساسیت میکروبی به آنتی بیوتیک های رایج مورد استفاده دارد. هدف این مطالعه بررسی فراوانی نوع میکروب کشت شده از ضایعات و نتایج آنتی بیوگرام نسبت به چهار آنتی بیوتیک سیستمیک سفالکسین، اریترومایسین، کلوگزاسیلین و پنی سیلین بود.
● روش مطالعه:
در این مطالعه بیماران مبتلا به زرد زخم مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان قائم (عج) مشهد که سابقه مصرف آنتی بیوتیک خوراکی یا موضعی قبل از مراجعه نداشتند از خرداد ۱۳۸۰ به مدت یک سال مورد ارزیابی قرار گرفته و از ضایعات جلدی کشت و آنتی بیوگرام تهیه شد. نتایج حاصل از آنتی بیوگرام با استفاده از آزمون (Chi-square) مورد مقایسه قرار گرفتند.
● یافته ها:
تعداد ۲۵ نفر وارد مطالعه شدند که ۲۲ نفر (۸۸%) در سن زیر ۲۰ سال قرار داشتند. ۲۱ نفر (۸۴%) مبتلا به زرد زخم غیر تاولی بودند. در ۱۷ نفر (۶۸%) ضایعات در ناحیه صورت قرار داشت. بدلیل وجود آلودگی ثانویه در ۳ نمونه کشت، روی ۲۲ نمونه از کشت ها بررسی آماری از نظر کشت و آنتی بیوگرام انجام شد. ارگانیسم غالب (۹۵.۵%) استافیلوکوک طلایی بود. نتایج آنتی بیوگرام بر روی کشت های استافیلوکوک طلایی به ترتیب به سفالکسین ۸۵.۳%، اریترومایسین ۶۳.۶%، کلوگزاسیلین ۴۰.۹%، و پنی سیلین ۱۳.۶% حساسیت کامل نشان دادند.
● نتیجه گیری:
استافیلوکوک طلایی ارگانیسم غالب در ۹۵.۵% موارد بوده و سفالکسین به عنوان درمان خط اول خوراکی و در مرحله بعدی اریترومایسین قابل استفاده می باشد.

محمدجواد یزدان پناه
مژگان بیات مختاری
جواد قناعت باجگیران
حبیب اله اسماعیلی
فرزاد زمانی برسری

منبع : پایگاه اطلاعات علمی