غار باستانی کرفتو

در ۶۷ كیلومتری شمال شهرستان دیواندره غار باستانی كرفتو قرار گرفته است كه این منطقه در دوران مزوزوئیك، در زیر آب بوده و در اواخر دوره مذكور ارتفاعات كرفتو از آب بیرون آمده است.
این غار جزو غارهای آهكی و طبیعی است كه در ادوارِ مختلف مورد انسانها در آن زندگی می‌كرده‌اند. طی دوره‌های مختلف زمین‌شناسی این غار تغییر حالت داده و به‌صورت معماری صخره‌ای در چهار طبقه و در دل كوه حفر گردیده است.
مستشرقین و محققین بسیاری از ازجمله دمرگان، برای غار كرفتو نقشه‌هایی تهیه و ارائه نموده‌اند. در مقالاتی كه توسط محققین به چاپ رسیده به‌دلیل وجود كتیبه‌ای یونانی بر سر در یكی از اطاق‌های طبقه سوم معماری صخره‌ای از آن به‌عنوان معبد هراكلس (هركول) نام می‌برند. در ترجمه كتیبه مذكور آمده است: «در آن‌جا هراكلس سكونت دارد باشد كه پلیدی در آن راه نیابد.»
ستون فقرات غار حدود ۷۵۰ متر طول دارد و شعبات فرعی متعددی از آن منشعب می‌شود. درمدت سكونت انسان این غار دستخوش تغییرات و دچار دگرگونی‌ها و دخل و تصرفاتی شده و توسط حجاران ماهر و هنرمند به زیبائی هرچه تمام‌تر فضاهایی در مدخل‌های غار تراشیده و اطاق‌ها، راهروها و دالان‌های متعددی به‌وجود آورده‌اند كه درمیان غارهای دست‌كَن ایران از معماری كاملی برخوردار است.
ورودی غار از دامنه كوه حدود ۲۵ متر ارتفاع دارد كه در گذشته راهی نسبتاً سخت و دشوار در كمر كوه هدایت بازدیدكنندگان را به‌عهده داشت ولی در حال حاضر با پلكانی فلزی به راحتی بازدیدكننده می‌تواند به دهانه ورودی غار دسترسی داشته باشد.

منبع : ماهنامه‌سفر