جمعه, ۲۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 17 May, 2024
مجله ویستا
خواهی نشوی رسوا...
ایرانیان چگونه مردمانی هستند؟ از چه رو چنین حسرت زده اند؟ از كدام سمت باید بروند؟ آیا راه اینان با غرب یكی است؟ دموكراسی، لیبرالیسم، مردمسالاری دینی...كدام قبا برازنده تن رنجور این مرز سابقاً پرگهر است؟ پرسش هایی از این دست لااقل از صدر مشروطه تا روزگار حاضر ذهن اندیشمندان این دیار را مشغول كرده است. چه بسیار نظریه ها كه در چگونگی انحطاط و عقب ماندگی این قوم به مقصود نرسیده طرح شد و می شود. راستی آیا می دانند مقصودشان چیست و كجاست؟ایرانیان همان قومی هستند كه سال هاست میان خود می گویند «خواهی نشوی رسوا/ همرنگ جماعت شو.» می گویند و باور دارند كه اینگونه باید بود.
منظور از جماعت هم لابد هر جماعتی است كه غالب باشد؛ پدر به فرزند پند می دهد كه در این سرزمین تابع جمع باش تا كلاهت پس معركه نباشد. برخی از اهالی نظر این سرشت را ویژگی این قوم می دانند، ضامن بقای آن در برابر تندباد حوادث تاریخی. می گویند با همین شیوه مغولان را نرم كردیم و آداب ایرانی آموختیم. و اگر چنین نمی كردیم در برابر آن هجوم های مرگبار از ایران هیچ نمی ماند. و اصلاً این قوم این طور بودن را یاد گرفته و خوب بلد است كه در هر شرایطی خودش را حفظ كند. معمولاً زبان فارسی هم شاهد مثال قرار می گیرد كه: ببینید پس از چندین بار هجوم بیگانگان در این هزار سال فارسی هنوز برای ما مانده. اما آخر نباید پرسید كه آن مصلحت اندیشی نهان روشانه و مماشات ریاكارانه ضامن بقای این ملك بوده یا بر سازنده هویتی چهل تكه؟ آیا همین رنگ عوض كردن های به فراخور وقت و دمدمی مزاجی ها و بی ثباتی ها نبوده كه خرد جمعی و حافظه تاریخی برای این قوم نگذاشته؟ چطور ممكن است قومی با دشمن خود سازش كند و بر یك سفره بنشیند و حتی در استفاده از زبان بیگانه از قوم مهاجم هم پیشی بگیرد و قواعد صرف و نحو بنویسد و حتی نام فرزندانش را اسكندر و چنگیز بگذارد؟ ایرانیان همان مردمانی هستند كه از گذشته خود درس نمی گیرند و همواره اشتباهات تاریخی خود را تكرار می كنند و از یك سوراخ صد بار گزیده می شوند. ضرب المثل ها و جملات قصار هر قوم اشاره ای ضمنی به روح و روان آن نیز دارند. فدا شدن فرد به خاطر جمع چیزی است كه همواره در این دیار اتفاق افتاده است. فردیت در این سرزمین محكوم به مرگ است. نگاه كنید به تاریخ. فردیت ها برآمده اند و كاری صورت داده اند و زود خاموش شده اند. از آریو برزن سردار ایرانی بگیر و بیا تا عباس میرزا و امیركبیر و دوره حاضر. ایرانیان در نهانخانه وجود فردیت را برنمی تابند. حالا هرچقدر هم كه شعارش را سر بدهند. فرد را بر روی شانه های خود بالا می برند بعد از مدتی كه شهوت قهرمان طلبی شان ارضا شد از همان بالا با سر به زمینش می زنند. و این داستان كهن ادامه دارد.
سید حسام فروزان
منبع : روزنامه شرق
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
اسرائیل ایران رئیس جمهور دولت سیزدهم رئیسی توماج صالحی دولت مجلس شورای اسلامی سیدابراهیم رئیسی مجلس تعطیلی شنبه ها شورای نگهبان
سیل مشهد سیل مشهد تهران خراسان رضوی وزارت آموزش و پرورش پلیس باران آموزش و پرورش بارش باران قوه قضاییه شهرداری تهران
خودرو قیمت خودرو قیمت طلا چین بازار خودرو مالیات قیمت دلار مسکن ایران خودرو دلار تعطیلی شنبه بانک مرکزی
لیلا حاتمی زری خوشکام علی حاتمی نمایشگاه کتاب نمایشگاه کتاب تهران سینمای ایران کتاب تلویزیون سریال فردوسی سینما دفاع مقدس
ایلان ماسک
رژیم صهیونیستی غزه روسیه آمریکا فلسطین حماس جنگ غزه اوکراین ترکیه یمن لبنان حزب الله لبنان
فوتبال استقلال تراکتور پرسپولیس مس رفسنجان جام حذفی لیگ برتر سپاهان لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال بازی جواد نکونام
هوش مصنوعی گوگل آیفون اپل سونی جراحی سرعت اینترنت عیسی زارع پور ایرانسل
بارداری کاهش وزن پوکی استخوان چای دیابت سرماخوردگی