تقابل سیستم‌های ذخیره‌سازی مبتنی بر چیپ‌های فلش و هارددیسک‌ها

شک نکنید که بازار آینده از آن فلش‌هاست و اگر هر موجود دیگری بخواهد بر این نسل توفق یابد راه دراز و سختی پیش رو خواهد داشت. درست است که چیپ‌های فلش فقط ده دوازده سال است که به‌ شکل تجاری وارد بازار شده‌اند، اما از اوایل دهه هشتاد این چیپ‌ها در شرکت Toshiba مورد مطالعه قرار گرفتند. چیپ‌ست‌ها نیاز به حداقل یک دهه داشتند تا شکل تجاری به خود بگیرند و یک دهه دیگر وقت نیاز داشتند تا به بلوغ برسند.
تکنولوژی‌هایی که به‌ عنوان جایگزین چیپ‌های فلش مطرح شده‌اند هنوز در دوران مطالعه قرار دارند و برای حضور در بازار نیازمند انجام تست‌های بسیاری هستند که تصور نمی‌کنم زودتر از پنج شش سال آینده بتوانیم نمونه تجاری آن را در بازار ببینیم!
این را گفتم تا برای من و شما به‌ طور شفاف مشخص شود که چیپ‌های فلش از حالا تا چند سال آینده در اوج قرار خواهند داشت و به احدی باج نخواهند داد. این موضوع برای تمامی قطعاتی که از چیپ‌های فلش استفاده می‌کنند صادق است. در بازار کنونی قطعات حافظه فلش USB، کارت‌های حافظه، درایوهای جامد (SSD) و دستگاه‌های پخش مالتی‌مدیا (MP۳ & MP۴ Player) از چیپ‌های فلش NAND و گوشی‌های تلفن همراه از چیپ‌های فلش NOR استفاده می‌کنند.
این چیپ‌ها حریفی مانند دیسک ‌نوری و هارددیسک را در مقابل دارند که توفیق بر آن‌ها شاید در کلام ساده به ‌نظر برسد، اما در عمل با چالش‌های بسیاری همراه است. همین‌جا بگویم که دیسک‌های نوری در آینده‌ای محتوم فقط برای توزیع فیلم‌های سینمایی و تهیه و نگهداری فایل‌های پشتیبان در سیستم‌ها استفاده خواهند شد و بس!
حکایت هارددیسک‌ها همچنان در برخی حوزه‌ها بر سر جدال با فلش‌جماعت ایستادگی خواهند کرد و حتم دارم به ‌طور کامل از صحنه بیرون نخواهند رفت، اما همچون دیسک‌‌های نوری کاربردهای محدودی خواهند یافت. به‌ همین دلیل به صف‌آرایی فلش‌ها در برابر هارددیسک‌ها می‌پردازم تا به مخاطب خود کمک کنم تا تصویری دور اما شفاف از آینده نزدیک در ذهن تصور کند.
● برتری از آن کیست؟
راستش تقابل فلش‌ها با هارددیسک‌ها یکی از بازی‌های مهم جام ملت‌های اروپا نیست که برنده‌ای مشخص داشته باشد. برنده‌ها فقط در حوزه‌های مشخص قابل تشخیص هستند و دوست دارم به این موضوع بپردازم. هارددیسک‌ها به‌ طور کلی در پنج حوزه کامپیوترهای دسکتاپ، سرور، لپ‌تاپ، ذخیره‌سازهای حرفه‌ای و قابل‌حمل استفاده می‌شوند. ابتدا باید مشخص کرد که فلش‌ها در کدام‌یک از این حوزه‌های پنج‌گانه وارد رقابت خواهند شد.
فلش‌ها ذخیره‌سازهایی فعال هستند، به ‌بیان دیگر گزینه‌ای مناسب و عاقلانه برای پشتیبان‌گیری قلمداد نمی‌شوند. بنابراین چهار حوزه به‌ جز سیستم‌های ذخیره‌سازی حرفه‌ای محل تاخت و تاز فلش‌ها در برابر هارددیسک‌ها خواهد بود.
● فلش‌ها و هارددیسک‌های دسکتاپ
نماینده جامعه فلش‌ها در این حوزه درایو جامد (SSD) نام دارد که هنوز بازار درست و درمونی در سطح جهان بر پا نساخته است و شاید در سال آتی خود را در بازار ایران معرفی کند. مخاطب ایرانی باید بداند که درایوهای جامد گران‌قیمت هستند و برای استفاده‌های عمومی منطقی به نظر نمی‌رسند. این را نیز بگویم که درایوهای جامد پر پیچ و خمی در برابر خویش دارند، زیرا قیمت هارددیسک‌های مخصوص دسکتاپ به‌ مرور زمان کاهش و ظرفیت آن‌ها به‌ همان تناسب افزایش پیدا می‌کند. به ‌تصورم تا سه چهار سال آینده هیچ گزندی از سوی جامعه فلش‌ها به هارددیسک‌های نازنین نخواهد رسید.
در سال آینده بازار ذخیره‌سازهای عام (دسکتاپ) به ‌طور کامل در اختیار هارددیسک‌های عام قرار دارد.
● فلش‌ها و هارددیسک‌های سرور
آن درایو جامدی که در میدان قبلی حرف چندانی برای گفتن نداشت، در این حوزه بر حسب اتفاق حسابی عرض اندام کرده، اما موضوع قیمت باز هم دست و پاگیر شده است. سرعت تبادل داده‌ها، برای بسیاری از سرورها حیاتی است و از روی اتفاق تنها برتری بر درایوهای جامد علاوه بر مصرف فوق‌العاده محدود انرژی، همین سرعت بالای تبادل داده‌هاست. درایوهای جامد (SSD) تنها نماینده فلش‌ها در این عرصه هستند و مدل‌های پدر و مادردار آن‌ها حداقل چهار پنج هزار دلاری قیمت دارند. به‌ همین دلیل بسیاری از اهالی حرفه‌ای بازار تا اطلاع ثانوی بی‌خیال این موجودات خواهند شد از این‌رو استفاده از هارددیسک‌های ویژه مانند خانواده WD Raptor و Samsung Spinpoint F۱ همچنان در بورس توجه باقی خواهند ماند.
● فلش‌ها و لپ‌تاپ‌ها
درایوهای جامد (SSD) در این حوزه نیز تنها رقیب جدی هارددیسک‌های ۵/۲ اینچی محسوب می‌شوند. برحسب اتفاق سرعت نفوذ قطعات مبتنی بر فلش در میان لپ‌تاپ‌ها سریع است. بدون شک قیمت درایوهای جامد افت محسوسی خواهند داشت و از آن‌ها در لپ‌تاپ‌های بیشتری استفاده خواهند شد. لپ‌تاپ‌های سبک‌وزن به‌ شدت طرفدار درایوهای جامد هستند، زیرا درایو نوری و هارددیسک را از خود دور کرده و درایو جامد را جایگزین ساخته‌اند. حضور جامعه فلش‌ها با نمایندگی درایوهای جامد (SSD) در این حوزه چالش جدی برای هارددیسک‌ها محسوب نمی‌شود، اما این قطعات اسطوره‌ای بخشی از بازار را از کف خواهند داد.
● فلش‌ها و هارددیسک‌های قابل‌حمل
به ‌طور معمول هارددیسک‌ها در یک طرف و درایوهای جامد و کارت‌های حافظه در طرف دیگر نباید جدالی با یکدیگر داشته باشند، اما جدال سختی میان قطعات حافظه فلش و هارددیسک‌های بندانگشتی در میان خواهد گرفت. هارددیسک‌های قابل‌حمل در سه اندازه ۵/۳، ۵/۲ و ۸/۱ اینچ ساخته می‌شوند که قطعات فلش USB با مدل‌های گت و گنده ۵/۳ اینچی کاری ندارند، اما مدل‌های دیگر را به شدت دنبال می‌کنند. قیمت قطعات ۳۲ گیگابایتی فلش USB معادل هارددیسک‌های قابل‌حمل ۲۵۰ گیگابایتی است و صرف‌نظر از اختلاف ظرفیت، در زمینه ابعاد، وزن، ضربه‌پذیری و احتمال اتلاف داده‌ها بر هارددیسک‌ها برتری دارد و به‌ همین دلیل در سال آینده بسیاری از مخاطبان بازار از آن‌ها برای انتقال داده‌ها استفاده خواهند کرد. به‌ بیان دیگر بازار قطعات حافظه فلش USB و تمامی هارددیسک‌های قابل‌حمل رشد قابل‌توجهی در سال آینده خواهند داشت، با این فرض که حافظه‌های فلش USB قدری از سهم هارددیسک‌های قابل‌حمل ۵/۲ اینچی را خواهند دزدید.
این را نیز بگویم که هارددیسک‌های ۸/۱ و ۱ اینچی در برابر جامعه فلش‌ها از پیش بازنده هستند و شاید این میدان، تنها جایی باشد که هارددیسک به‌ صراحت باخت خود در برابر فلش‌جماعت را پذیرفته است.

منبع : هفته‌نامه بزرگراه فناوری