چرا لیورپول و منچستریونایتد از یکدیگر می‌ترسند؟

اگر منچستریونایتد تمایلی برای خروج نداشته باشد، شما باید آنها را راهنمائی کنید. لیورپول به‌عنوان پرافتخارترین باشگاه انگلستان به یک رقیب و دشمن خونی چون منچستریونایتد نیاز دارد. رقابت رو در روی منچستریونایتد و لیورپول همواره جالب و لبریز از نفرت است. تصور می‌کنیم اگر این بازی را نبینید، چیز ویژه‌ای از دست داده‌اید! همواره یک رقابت و دشمنی بزرگ بین ۲ شهر منچستر و لیورپول وجود داشته است. نزدیک بودن این ۲ شهر (از لحاظ جغرافیائی) دلیلی برای شگفتی از این همه نفرت باقی نمی‌گذارد؛ با این جال شرایط منطقه‌ای دلیل دشمنی خاصی با لیورپولی‌ها ندارد. هواداران لیورپول به‌خصوص در دوران اوج دهه ۶۰ و ابتدای دهه ۷۰ هیچ‌گونه تهدیدی از ناحیه این شهر احساس نمی‌کردند. در آن زمان منچستریونایتد تیم ضعیفی بود. آنها بیشتر تمایل داشتند از اورتون صحبت کنند تا لیورپول! هنگامی که برنامه هر فصل اعلام می‌شود نگاه لیورپولی‌ها به ۲ تاریخ برگزاری دیدار با منچستریونایتد و دیگری موعود انجام دربی مقابل اورتون. چلسی یا آسنال به هیچ وجه دشمن لیورپول محسوب نمی‌شوند. این چیزی است که تمام بریتانیا به آن واقف است. رقابت بین لیورپول و اورتون همواره جذاب و پرتنش است؛ با این حال لیورپولی‌ها اعتقاد دارند بازی با منچستریونایتد بزرگترین و حساسترین نبرد هر فصل است. کدام بازی دیگری را سراغ دارید که هواداران فوتبال در سایر نقاط گاهاً ابتدای صبح به عشق دیدن این دیدار از تختخواب برخاسته و جلوی تلویزیون میخکوب شوند؟ با موفقیت‌های اخیر چلسی مردم می‌توانند بگویند آنها مهمترین تیم انگلستان هستند، اما ادعای چنین مسئله‌ای کمی عجیب است.
داستان ویژه‌ای در مورد لیورپول و منچستریونایتد وجود دارد. چیزی که تنها در ۹۰ دقیقه بازی خلاصه نمی‌شود. مسئله در مورد موفقیت‌ تیم‌ها و غلبه بر یکدیگر است. اگر به‌طور عمیق تاریخ ۲ باشگاه را مطالعه کنیم؛ موضوع به وضوح روشن خواهد شد. هر ۲ باشگاه تاریخ منحصر به فردی دارند، از هواداران ویژه‌ای سود می‌برند. هر ۲ چشم و چراغ شهر خود هستند. هر ۲ قرمز هستند و هر ۲ توسط مربیان اسکاتلندی سقف آسمان را تجربه کرده‌اند. هنگامی که از افتخارات ۲ تیم صحبت می‌شود دهه ۶۰ در نظر آورده می‌شود. آن زمان که فوتبال در اروپا یک برنامه ثابت یافت. بدون هیچ شکی شانکلی و پیسلی ۲ تن از تأثیرگذارترین مربیان آن مقطع تاریخ بودند که لیورپول را به اوج رساندند. آنها دوستان خوبی برای یکدیگر بودند. شانکلی و پیسلی احترام ویژه‌ای برای هم قائل بودند، اما هنگامی که لیورپول رویاروی منچستریونایتد قرار می‌گرفت؛ هیچ کدام نمی‌توانستند ترس خود را پنهان کنند.
منچستریونایتد در سال ۱۹۷۴ به دسته دوم سقوط کرد و این به مانند لکه ننگی برای آنها باقی ماند. لیورپولی‌ها همواره در مورد این مسئله صحبت می‌کنند. در آن مقطع آنفیلد افسرده شد؛ زیرا هیچ رقیبی برای لیورپول وجود نداشت. هیچ رقیبی! وقتی یونایتد مجدداً به دسته اول بازگشت، طوری بازی کرد که دیگر هرگز راه خروج را به چشم ندید. هواداران هر ۲ تیم اعتقاد دارند تیم محبوب آنها بزرگترین باشگاه دنیا است. هنگامی که لیورپول در دهه ۷۰ و ۸۰، جام درو می‌کرد؛ منچستریونایتد تنها به برد در آنفیلد می‌اندیشید. در زمان فعلی نیز بزرگترین افتخار یک لیورپولی شکست منچستریونایتد ارباب دهه ۹۰ فوتبال انگلستان است.در مورد نکته اول، بهترین مثال؛ فینال جام حذفی ۱۹۷۷ انگلستان بود. هنگامی که شیاطین سرخ، لیورپول را در اوج قدرت از تکمیل هت‌تریک جام (لیگ، جام حذفی و جام باشگاه‌های اروپا) محروم کردند. در سالیان اخیر منچستریونایتد دوران موفق‌تری داشته است. لیورپولی‌ها سال‌هاست که از این اتفاق خشمگین هستند. یکی از مشهورترین شعارهای هواداران یونایتد در رویاروئی اخیر مقابل لیورپول اینگونه بوده است: ”شما در هیچ‌جا شناخته شده نیستند!“ اما یونایتدی‌ها نمی‌توانند هم‌اکنون این شعار را سر دهند؛ چون لیورپول قهرمان اروپا است. قرمزهای آنفیلد به نقشه فوتبال اروپا بازگشته‌اند. دوران تحقیر آنها توسط هواداران رقیب سرآمده است. حضور در اروپا باعث فخرفروشی لیورپولی‌ها به منچستریونایتد شده است. یونایتد هرگز به مانند لیورپول در صف جام‌داران بزرگ اروپا قرار نداشته است. چند سال پیش یکی از هواداران لیورپول به کانال منچستریونایتد گفت: ”تا زمانی که نتوانید بر افتخارات اروپائی خود بیفزائید؛ تیم بزرگی نخواهید بود! شما باید ۵ سال در اروپا بدرخشید تا بزرگ محسوب شوید“. این صحبت‌ها همواره وجود داشته است و از سر تعصب بوده یا نه؛ در اعماق خود، دارای یک پیام درست است. شاید هواداران منچستریونایتد اعتقاد داشته باشند قهرمانی فصل گذشته لیورپول در اروپا با شانس به‌دست آمده، اما تاریخ می‌گوید باشگاه لیورپول با ۵ قهرمانی در اروپا بالاتر از تمام بریتانیائی‌ها قرار دارد. فرگوسن با حضور روی نیمکت رهبری شیاطین سرخ قصد داشت افتخارات لیورپول را تصاحب کند، اما تنها یک بار در سال ۱۹۹۹ موفق به کسب عنوان قهرمانی اروپا شد. یونایتدی‌ها از تکرار آنچه در شب رؤیائی فصل ۱۹۹۹ انجام دادند، تاکنون عاجز مانده‌اند. اگر فرگی پس از ۱۹ سال حضور در منچستریونایتد به یک قهرمانی اروپا رسیده؛ بنی‌تز در سال اول این عنوان را برای همه لیورپولی‌ها به چنگ آورد. قهرمانی فصل گذشته لیورپول در اروپا نه تنها فاصله آنها با دشمن دیرینه را نگه داشت که لیورپولی‌ها را از بابت شناخته شدن به‌عنوان بهترین انگلیسی اروپا مطمئن ساخت. تا پیش از این هواداران لیورپول از اینکه یونایتد روزی بر فراز جایگاه آنها خواهد ایستاد، هراس داشتند. پس از پیروزی لیورپول بر آبی‌ها، چلسی و سایر رقیبان جام اروپا بالای دست جرارد قرار گرفتند که در جای خود مهمترین افتخار محسوب می‌شود. پس از پایان فینال لیگ قهرمانان فصل گذشته، عکس‌العمل نیمه قرمز شهر منچستر، ناراحتی و بی‌تفاوتی بود. خب، انتظار دیگری نیز نداشتیم! یک ضرب‌المثل یونانی یا رومانیائی می‌گوید: ”شما از کسی متنفر هستید که از او می‌ترسید!“تصور این است که ۲ باشگاه بزرگ شمال‌غرب جزیره به این دلیل از هم متنفرند. هنگامی که منچستریونایتد در فصل ۱۹۹۹ اروپا را به لرزه درآورد؛ لیورپولی‌ها در خانه ناراحت بودند! لیورپول از منچستریونایتد می‌ترسد و منچستریونایتد از لیورپول هراس دارد. راه دیگری وجود ندارد! همانطور که اشاره شد این دشمنی فقط در فوتبال خلاصه نمی‌شود و بازگوئی دلایل؛ بیهوده به نظر می‌رسد. نبرد امروز عصر، پرده دیگری از نفرت ۲ همسایه را به معرض دید عموم فوتبالدوستان جهان می‌گذارد. فردا عصر جای جای مناطق فوتبالی ۲ شهر مملو از هوادارانی خواهد شد که از سوئی به‌خاطر پیروزی تیم خود در حال رفتن به آسمان هستند و از طرفی دیگر به‌خاطر شکست تیم خود؛ دوست دارند سر به دیوار بکوبند!
وقتی فوتبال، دشمنی را به مردم ۲ منطقه هدیه می‌کند؛ هیچ تئوری دیگری نمی‌تواند دلایل خاص خود را برای تب‌دار شدن مرسی‌ساید و منچستر شرح دهد. این ۲ شهر به دلایل سیاسی همواره با یکدیگر مشکل داشته‌اند. به نظر می‌رسد این یک بیانیه شخصی از ۸۰ سال پیش تاکنون باشد. ماجرای اصلی به دهه ۶۰ برمی‌گردد جائی که همه هواداران منچستریونایتد دوست داشتند تیمی در قواره‌های لیورپول داشته باشند. دشمنی این ۲ گروه به مانند حسادت ”فردی“ و ”درامرسی“ در ”بیتلز“ داستان عجیب دارد. اگر شما در دهه ۴۰ یا ۵۰ در شهر منچستر متولد شده باشید باید به لیورپول با دقت زیادی نگریسته باشید. در شهر منچستر، میکی و بیرنی حرف اول را در سالن‌های موزیک می‌زدند، اما در لیورپول راجرهانت با هت‌تریک خود تیم اول شهر منچستر را با ۵ گل شکست داد. اوضاع منچستریونایتد در دهه ۷۰ بدتر نیز بود. برای آنها کوچکترین مسئله مثبت نیز نوعی پیروزی تلقی می‌شد.در آن زمان لیورپول واقعی‌ترین داستان فوتبال اروپا بود. لیورپول دارای قدرت خاص خود بود و تیم اهل ”موسر“ نمی‌توانست دشمن خوبی برای آنها باشد. این اتفاق و آن اقتدار بی‌مثال تا اواخر دهه ۷۰ ادامه داشت تا اینکه در اواسط دهه ۸۰ منچستریونایتد کم‌کم بازگشت به دوران اوج را آغاز کرد. در دهه ۸۰ هواداران منچستریونایتد با شعار (Madchester) تیم خود را تشویق می‌کردند و با یک آواز همگانی مشغول انجام حرکات موزون در ورزشگاه‌ها می‌شدند. این شعار تا هنگامی که سرودهای جدید خلق نشده بود؛ محبوبیت زیادی داشت. ”اکو“ و ”بونی‌من“ (جایگاه هواداران افراطی ۲ تیم) خاستگاه شعارهای عاشقانه در مدح تیم محبوب بود. ”گل سرخ سنگی“ و ”دوشنبه شاد“ از دیگر مراسم سنتی پس از پایان دیدار این ۲ رقیب است. نوشتن درباره آنچه عملی خواهد شد، سخت است؛ اما باید دانست فوتبال برخلاف موسیقی که باعث اتحاد مردم می‌شود، عامل تفرقه و دشمنی بوده است. ”دوشنبه شاد“ یک رسم دیرینه بین هواداران لیورپول است که هیچ مشکلی برای هواداران رقیب ایجاد نمی‌کند. منچستریونایتد از ”منسس“ می‌آید و لیورپول از ”اسکوسرز“.
هواداران منچستریونایتد”شون“ و ”بیز“ هوادار یونایتد هستند، اما به مانند یک دیوانه از تیم خود حمایت نمی‌کنند. آنها سمبل هواداران ”کاتولیک“ منچستریونایتد هستند، اما بی‌گمان فوتبال در مقابل سایر مشغله‌هایشان، دغدغه بزرگی محسوب نمی‌شود. وضعیت آنها با یک مأمور ورزشگاه به‌نام ”جیمی“ متفاوت است. او یک دیوانه منچستریونایتد و عاشق همیشه حاضر ورزشگاه اولدترافورد است. ”جیمی“ کارآموز نگهبانی ورزشگاه نیز محسوب می‌شود و لیورپولی‌ها در جمع خصوصی همواره تحقیرش می‌کنند! دیدن هواداران منچستریونایتد هنگام نبرد مقابل لیورپول جالب است. همانطور عکس‌العمل لیورپولی‌ها در قبال اهالی شهر منچستر. اتحاد هواداران لیورپول در مقایسه با طرفداران منچستریونایتد بسیار بالا است. این موضوع شوخی نیست و هرگز با طرفداران تیم‌هائی به مانند ناتینگهام‌فارست یا استوک‌سیتی قابل قیاس نیست. با تمام این اوصاف وقتی تیم‌های امروزی وارد زمین می‌شوند؛ هیچ دلهره‌ای ندارند. امروز همه روابط دوستانه جدا از هم و در ظرف خاص خود ریخته خواهد شد. روز ۲۹ اکتبر روز مقدسی برای لیورپولی‌ها محسوب می‌شود. یک روز قبل، ۲ تیم یکبار دیگر به مصاف هم خواهند رفت. باید دید یونایتد مانع از تحقق یافتن آرزوهای لیورپولی‌ها خواهد شد یا خیر؟ اگر منچستریونایتد امروز لیورپول را شکست دهد؛ سرگیجه را به آنفیلدی‌ها هدیه خواهد کرد وگرنه ۵ انگشت لیورپول در ظرف عسل فرو خواهد رفت!

منبع : روزنامه ابرار ورزشی