با ما بمان ایران ما

گهواره اندیشه های خالص و ناب
ای کشور تقدیر من، ای سکر مهتاب
ایران زمین ای خاک گوهر خیز گیتی
خورشید چشمانت سحرخیز است و شاداب
پیشینه ات هم داستان سیر تاریخ
آوازه ات همتای خاک و شهرتت آب
روح هنر در تار و پودت هست جاری
عشق از تو جوشید و شد او بیدار از خواب
ایران زمین ای هم نوای سر بلندی
ای سرفراز دوره های پر خم و تاب
در گردش ایام داری خاطراتی
از کینه ها و دوستی ها، جور ارباب
با آن که صدها زخم خوردی در زمانه
بر تو جفا رفته است از دستان ناباب
اما نیاوردی به ابرو خم، مقاوم
بر جای ماندی ای طنین نبض سیماب
پرورده ای با آب و نانت پهلوان ها
هم درد مردم، دشمن افکن هم چو سیلاب
اسلام وقتی در تکاپویش تو را یافت
بشکفت و با تو گشت کاملا جمع اصحاب
این خاک با خون آبیاری بسیار
با خون مردان، خون پاکان، خون احباب
حیف است اگر زین خاک خاکستر بماند
حیف است اقیانوس گردد مثل گرداب
با ما بمان ایران ما ای فخر عالم
دنیا، یکتا تویی ای لب الباب

علی اسدالهی دشت بیاض

منبع : روزنامه خراسان