بچه دار نشدن از دیافراگم تا اسپرم کش

با توجه به اینكه كنترل جمعیت یكی از دل‌نگرانی‌های جامعه ماست، آشنایی هر چه بیشتر با پیشگیری از بارداری اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌كند. اما یكی از وسایلی كه خانم‌ها می‌توانند از آن برای جلوگیری از بارداری استفاده كنند، ولی در جامعه ما كمتر از آن استفاده می‌شود دیافراگم است. دیافراگم وسیله‌ای گنبدی شكل است كه از لاستیك نازك و قابل انعطاف ساخته شده است و درست در جلوی گردن رحم یا دهانه رحم قرار می‌گیرد، یعنی ناحیه‌ا‌ی كه بین ‌مهبل(مجرای تناسلی یاهمان واژن) و رحم واقع شده است.
این وسیله با قرار گرفتن در گردن رحم و مسدود كردن آن اجازه ورود اسپرم را به درون رحم نمی‌دهد. معمولا برای حفاظت بیشتر و افزایش اطمینان خاطر از مواد اسپرم‌كش استفاده می‌شود كه این مواد بر روی دیافراگم پاشیده می‌شوند. این كار قبل از قرار گرفتن دیافراگم در گردن رحم صورت می‌گیرد تا اسپرم‌ها از بین بروند. از ۶ ساعت قبل از تماس جنسی باید دیافراگم كار گذاشته شود و در صورت استفاده از اسپرم‌كش باید از این ماده به قدر كافی بر روی دیافراگم استفاده شود.
بعد از نزدیكی هم باید دیافراگم برای حداقل ۶ ساعت در همان محل باقی بماند، البته این مدت نباید از ۴۲ ساعت بیشتر شود. برای خارج كردن دیافراگم می‌توان با انگشت آن‌را از گردن رحم بیرون آورد. دیافراگم را بعد از هر بار بیرون آوردن باید شستشو داده‌خشك كرد و در جعبه مخصوص آن نگهداری كرد. به هیچ‌وجه نباید بر روی دیافراگم پودر بچه پاشید و یا به آن روغن معدنی یا روغن‌های بچه مالید. اینكار باعث شكنندگی لاستیك دیافراگم می‌شود. پمادهایی كه در مهبل مورد استفاده قرار می‌گیرند هم به دیافراگم آسیب می‌رسانند. دیافراگم را باید هر ۲ سال یكبار تعویض كرد.
● میزان اطمینان
از بین ۱۰۰زوج كه برای مدت یك سال از دیافراگم استفاده كرده‌اند تنها ۱۶ نفر از آنها به‌صورت تصادفی و ناخواسته باردار شده‌اند. البته این آمار به‌صورت میانگین مطرح شده است. بطور كلی موثر بودن هر یك از روش‌های كنترل موالید به عوامل زیادی بستگی دارد. در مورد دیافراگم هم دو عامل بسیار مهم وجود دارد: اول اینكه دیافراگم بطور مناسب و صحیح در محل قرار بگیرد و دوم اینكه در هر بار نزدیكی از وسیله استفاده شود. این وسیله از انتقال بیماری‌های منتقله از راه جنسی (مثل ایدز، سوزاك و غیره) جلوگیری نمی‌كند و در این‌باره كاندوم یكی از بهترین وسایل محسوب می‌شود.
● منفی ها
اكثر خانم‌هایی كه از دیافراگم استفاده می‌كنند، مشكلی ندارند اما بعضی مواقع عوارضی بروز می‌كند. مثلا ممكن است اسپرم‌كش‌های مورد استفاده بر روی آن باعث تحریك مهبل(مجرای تناسلی) و پوست اطراف آن بشوند. اگر دیافراگم مدت زیادی در محل باقی بماند امكان تشكیل ترشحات مهبلی و یا بوی بسیار تند و نامطبوع از مهبل وجود دارد.لاستیك یا لاتكس دیافراگم در بعضی‌ها باعث بروز حساسیت شده است. و در مواردی نادر امكان نشانگان شوك سمی به دلیل عفونت وجود دارد.
● برای خانم‌های جوان
زنان جوان بیشتر از دیافراگم استفاده می‌كنند چون جاگذاری آن برایشان راحت‌تر است. البته همیشه باید همراه دیافراگم از اسپرم‌كش نیز استفاده شود. اگر فردی حس كند جاگذاری دیافراگم برایش مشكل است بهتر است اصلا از آن استفاده نكند. قبل از استفاده از دیافراگم باید با پزشك متخصص زنان مشورت كنید تا با معاینه و بررسی اندازه مهبل، اندازه دیافراگم را برایتان تعیین كند. سپس از پزشك بخواهید طریقه‌ جاگذاری و برداشت دیافراگم را برایتان توضیح دهد و حتی در صورت امكان در حضور پزشك اینكار را انجام دهید تا از صحت روش مطمئن شوید چون جاگذاری ناصحیح آن به حاملگی منجر خواهد شد. در مواردی كه اضافه وزن و چاقی شدید در خانم وجود دارد،‌حداقل یكبار زایمان صورت گرفته، سابقه سقط وجود داشته و یا مشكلاتی در مهبل وجود دارد، دیافراگم به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.
● و اما اسپرمیساید
اسپرمیسایدها به انواع مختلف نظیر كرم،‌ژل، كف،لایه‌های نازك و شیاف وجود دارند. اكثر اسپرم‌كش‌ها حاوی ماده‌ای شیمیایی به‌نام <نانوكسینول> هستند كه اسپرم‌ها را كشته و از بین می‌برد. اسپرم‌كش‌ها را می‌توان به تنهایی هم برای جلوگیری از بارداری بكار برد اما وقتی با سایر روش‌های پیشگیری از بارداری مثل كاندوم یا دیافراگم استفاده می‌شوند كاربرد آنها موثرتر است ،طوری كه اگر به تنهایی استفاده شوند ۷۰ تا ۸۰ درصد موثر بوده اما اگر با سایر روش‌ها (به‌خصوص كاندوم) استفاده شوند تاثیر آن در جلوگیری از بارداری به ۷۹ درصد می‌رسد. اسپرم‌كش‌ها اسپرم را قبل از رسیدن به رحم از بین می‌برند. برای اینكه این مواد تاثیر خوبی داشته باشند باید در عمق مهبل(واژن) و در تماس با گردن رحم(سرویكس) قرار بگیرند. اگر به شكل كرم، ژل و كف باشند با استفاده از اپلیكاتور در مهبل قرار داده می‌شوند.
در مواردی كه به‌صورت لایه‌های نازك فیلم مانند یا شیاف هستند با دست در انتهای مهبل وارد می‌شوند. اسپرم‌كش‌ را باید قبل از نزدیكی در مهبل قرارداد. بخصوص اگر به شكل شیاف یا لایه‌های نازك باشند باید حداقل ۵۱ دقیقه قبل از نزدیكی در مهبل قرار بگیرند تا حل شده و در محل پخش شوند. حداكثر زمان استفاده قبل از نزدیكی حدود كمتر از یك ساعت باید باشد، در غیر این‌صورت تاثیر آنها كمتر شده و باید مجددا در مهبل قرار داده شوند. اسپرم‌كش‌ها نباید تا حداقل ۶ ساعت بعد از تماس جنسی شستشو شده و یا از مهبل خارج شوند و باید حداقل ۶ ساعت در محل باقی بمانند.
● حرف آخر
در طی یك‌سال بررسی بر روی ۱۰۰زوج كه از اسپرم‌كش به تنهایی برای پیشگیری از بارداری استفاده كرده بودند تنها حدود ۹۲ نفر دچار بارداری ناخواسته شدند. میزان كارآیی این مواد به نحوه استفاده صحیح از آنها بستگی دارد و بهتر است به همراه كاندوم یا دیافراگم استفاده شوند تا تاثیر ‌آنها بیشتر باشد. ضمنا اگر خانم از داروهای موضعی مهبل استفاده می‌كند امكان تداخل دارو و اسپرم‌كش‌ وجود دارد كه باید در این زمینه با پزشك متخصص زنان مشورت شود. اسپرم‌كش‌ها در جلوگیری از انتقال بیماری‌های منتقله از راه جنسی مثل ایدز تاثیری ندارند و كاندوم در این رابطه بهترین تاثیر را دارد. در مواردی امكان تحریك مهبل و پوست اطراف آن توسط اسپرم‌كش‌ها وجود دارد و چون ممكن است تعادل طبیعی باكتریایی بدن را بهم بزند، گاهی عفونت‌های ادراری مكرر هم دیده شده است. معمولا هم افرادی از اسپرم‌كش‌ها استفاده می‌كنند كه همزمان از كاندوم و یا دیافراگم هم استفاده می‌كنند تا ضریب ایمنی بالاتر برود.‌

‌‌ پری‌علی‌نژاد

منبع : روزنامه سلامت