آنچه بر خود نمی‌پسندی...

طعنه‌آمیز است که هفته گذشته، وقتی علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال، پس از چند جلسه مذاکره با مدیران سازمان صدا و سیما بر سر پرداخت حق پخش مسابقات فوتبال سرانجام استدلا‌ل‌های آنان را <تکراری> خواند و از <پایان بی‌نتیجه> این مذاکرات خبر داد، عزت‌الله ضرغامی مدیرعامل صدا و سیما در دادگاه دیگری مبارزه می‌کرد. طعنه‌اش در اینجا است که در این دادگاه او حالا‌ جای شاکی را گرفته بود و از حقش دفاع می‌کرد. ‌
آقای ضرغامی اعلا‌م کرد که از شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان خارجی به علت پخش سریال‌ها و برنامه‌های تولیدی صدا و سیما شکایت شده است. او در گفت‌وگو با فارس پخش برنامه‌های صدا و سیما از این شبکه‌ها را <غیرقانونی> خواند و گفت که آنها <از لحاظ حقوقی> اجازه چنین کاری ندارند.
عجیب است که مدیرعامل صدا و سیما به <پخش غیرقانونی> برنامه‌های سازمان متبوعش اعتراض می‌کند، چون او چیزی را بر خود نمی‌پسندد که بر دیگری می‌پسندد. رئیس سازمان صدا و سیما در حالی از حق خود دفاع می‌کند و از پخش غیرقانونی سریال‌ها و برنامه‌ها شکایت کرده که شبکه سه دو سه سالی است که تصاویر مسابقات لیگ‌های خارجی را بدون پرداخت حق پخش تلویزیونی از روی شبکه‌های خارجی برداشته و روی آنتن می‌فرستد.
علا‌وه بر آن فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها در داخل همین مملکت هم سال‌ها است که به خاطر پخش مسابقات‌شان از رادیو و تلویزیون خواهان دریافت حق پخش هستند، اما تاکنون همه تلا‌ش‌هایشان بی‌نتیجه مانده، چون صدا و سیما در بازاری بی‌رقیب و انحصاری از پرداخت حق قانونی باشگاه‌ها طفره می‌رود.
جای خوشحالی دارد که آقای ضرغامی درک روشنی از این مساله دارد که فیلم‌ها و سریال‌ها، محصولا‌ت تولیدی صدا و سیما است و هر کس بخواهد از آنها استفاده کند، باید آنها را از تولیدکننده‌شان خریداری کند. برای تولید این محصولا‌ت سرمایه‌گذاری و وقت صرف شده تا محصول نهایی آن‌گونه که مصرف‌کننده (بیننده تلویزیونی) می‌خواهد، روی آنتن رود و نیازش را برآورده کند، مانند هر کالا‌ یا خدمت دیگری که برای رفع نیاز یا خواسته‌ای تولید و در بازار مبادله می‌شود. و این حق قانونی هر تولیدکننده‌ای است که بابت محصولی که تولید کرده پول دریافت کند و کسی آن را بدون پرداخت حق قانونی تولید‌کننده‌اش عرضه نکند. ‌ با این حساب حیرت‌آور است که چرا مدیرعامل صدا و سیما این حق قانونی باشگاه‌های فوتبال را نادیده می‌گیرد. مسابقاتی که شبکه‌های مختلف صدا و سیما پخش می‌کنند و با میلیون‌ها بیننده تلویزیونی درآمد سرشاری به دست می‌آورند، محصول این سازمان نیست بلکه توسط فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و باشگاه‌ها جهت رفع نیاز یا خواسته تماشاگران و هواداران تولید شده، همان‌گونه که فیلم و سریال‌ها، برنامه‌های تولیدی صدا و سیما هستند.
مسابقات ورزشی‌ای که هفته‌به هفته بین هجده تیم لیگ برتر انجام می‌شود، مسابقاتی که تیم ملی در میادین مختلف انجام می‌دهد، نتیجه سرمایه‌گذاری، برنامه‌ریزی و سازماندهی باشگاه‌ها، سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال است و به همان اندازه که پخش سریال‌های صدا و سیمای جمهوری اسلا‌می از شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان خارجی <کاری غیرقانونی> است، پخش مسابقات فوتبال بدون پرداخت حقوق پخش تلویزیونی مسابقات به صاحبانش نیز خلا‌ف قانون به شمار می‌رود. تازه این در حالی است که به گفته خود آقای ضرغامی این شبکه‌های ماهواره‌ای با <حمایت‌های بی‌دریغ استکبار جهانی> راه‌اندازی شده‌اند، اما صدا و سیما و فدراسیون فوتبال هر دو متعلق به یک کشور و یک نظام هستند. ‌
تا دهم مهر، مهلتی که فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ دارند تا شرایط حرفه‌ای حضور باشگاه‌ها را در لیگ قهرمانان آسیا فراهم کنند و چهار سهمیه‌شان را از دست ندهند، دیگر چیزی نمانده است.
یکی از این شرایط که کنفدراسیون فوتبال آسیا به طور جدی پیگیری می‌کند، پرداخت حق <قانونی> پخش تلویزیونی مسابقات آنها است. بی‌آبرویی و فاجعه‌‌ای بزرگ فوتبال ایران را تهدید می‌کند و دیگر زمان آن رسیده که مدیریت سازمان صدا و سیما آنچه بر خود نمی‌پسندد، بر دیگران هم مپسندد. ‌

امیر علیزاده

منبع : روزنامه اعتماد ملی