نیکُلُسن

بن نیکلسن (نقاش و نویسندهٔ انگلیسی، ۱۸۹۴ ـ ۱۹۸۲). یکی از پیشگامان هنر انتزاعی در انگلستان به‌شمار می‌آید. با این‌حال، در برخی آثارش عناصر پیکرنما قابل تشخیص‌اند. او فرزند ویلیام نیکلسن بود. مدت کوتاهی در لندن آموزش دید (۱۹۱۱).
چند سالی را در اروپا و آمریکا گذرانید (۱۹۱۱ ـ ۱۹۱۸). نخست، در شیوه‌ای واقع‌گرایانه، به نقاشی طبیعت بی‌جان می‌پرداخت. در دههٔ ۱۹۲۰، با اثرپذیری از کوبیسم، کارش را دنبال کرد. هِپورت را به همسری گرفت (۱۹۳۰). به اتفاق نَش، هنری مور، هپورت و دیگران، گروه واحد یک را تشکیل داد (۱۹۳۳). در پاریس، موندریان را دید (۱۹۳۴). چندی بعد، نشریهٔ دایره را به راه انداخت (۱۹۳۷). پس از ساختن یک سلسله نقش برجستهٔ انتزاعی با صور هندسی رنگی (مثلاً: نقش کم برجسته رنگی ـ ۱۹۳۹)، در دههٔ ۱۹۴۰ به نقاشی طبیعت بی‌جان یا منظره ـ به‌صورت بسیار خلاصه شده ـ روی آورد.
نیکلسن از طریق تجزیه و تحلیل عینی اشیاء به هنری دست یافت که روابط صوری و رنگی ناب بر آن حاکم بودند. او در یادداشت‌هائی دربارهٔ هنر انتزاعی (۱۹۴۱)، به مقایسهٔ این روابط با هارمونی موسیقی پرداخت؛ ولی آن‌ها را وسیله‌ای برای دستیابی به فرم معادل واقعیت به‌شمار آورد. برای او اهمیتی نداشت که این معادل‌ها انتزاعی باشند یا غیرانتزاعی. از جمله آثارش: طبیعت بی‌جان (۱۹۳۲)؛ نقاشی انتزاعی (۱۹۳۷)؛ طبیعت بی‌جان (۱۹۵۵) است.

منبع : جنبش هنر مدرن