فراتر از مرگ، ماوراء زندگی

● به یاد ”بیل شانکلی“ اسطوره لیورپورل
این هفته مصادف است با بیست و پنجمین سال‌مرگ ”بیل شانکلی“ اسطوره فوتبال اسکاتلند. بیل که در باشگاه لیورپول بازی می‌کرد، چهره‌ای محبوب در میان طرفداران لیورپول به شمار می‌رود. هواداران با گذشت نزدیک به ۲۵ سال خاطره او را با خود دارند. هواداران می‌گفتند او ”همواره مردم را خوشحال می‌کرد.“ با هم نگاهی کوتاه به زندگی این اسطوره فوتبال لیورپول و اسکاتلند می‌اندازیم.
● بیل شانکلی در یک نگاه
”بیل“ در سال ۱۹۱۳ در ”گلن باک“ از آیرشایر شرقی متولد شد. بیل از دسامبر ۱۹۵۹ تا جولای ۱۹۷۴ هدایت لیورپول را برعهده داشت و در این مدت توانست به عناوین و افتخارات مهمی دست یابد. وی در سال ۱۹۶۵ قهرمان جام اتحادیه فوتبال انگلستان شد و ۹ سال بعد و در سال ۱۹۷۴ مجدداً به این مقام دست یافت. همچنین در سال ۱۹۷۳ لیورپول با بیل قهرمان جام یوفا شد. روز جمعه هواداران لیورپول در یکی از سالن‌های این باشگاه گرد هم آمدند تا یاد و خاطره بیل شانکلی این اسطوره باشگاه را گرامی دارند. اکنون پس از ۲۵ سال کتاب خاطرات و زندگی وی که توسط نوه‌اش آماده شده در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.
چندان سخت نیست که دریابیم چرا بیل آن‌قدر بین هواداران محبوب است، زیرا دسامبر سال ۱۹۵۹ که وی هدایت لیورپول را برعهده گرفت لیورپول یک باشگاه دسته دومی بود و شانکلی توانست لیورپول را به‌عنوان یک تیم بزرگ در سطح جزیره مطرح کند. لیورپول توانست در سال ۱۹۶۲ به‌عنوان قهرمان دسته دوم راهی دسته بالاتر شود. لیورپول با صعود به دسته بالاتر نیز بازی‌های خوبی به نمایش گذاشت و در سال‌های ۱۹۶۴، ۱۹۶۶ و ۱۹۷۳ قهرمان لیگ دسته اول فوتبال انگلستان شد. همچنین در سال‌های ۱۹۶۵ و ۱۹۷۴ لیورپول با شانکلی قهرمان جام اتحادیه باشگاه‌های انگلستان شد.
باب پیزلی که به‌عنوان جانشین شانکلی در لیورپول فعالیت می‌کرد توانست ۶ بار قهرمان لیگ دسته اول شود و در ۹ فصل ۳ بار قهرمان اروپا شد. شانکلی بر این باور بود که پیروزی و موفقیت در گرو کار سخت، گفت‌وگوی مستقیم با بازیکنان و مدیریت صحیح و اصولی است.
رون یتس که بازوبند کاپیتانی لیورپول از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۱ را بر بازو داشت می‌گوید: ”شانکلی مربی بسیار خوب و ماهری بود، تأثیرات حضور او چه از نظر فنی و روحی حتی با یک روز حضورش در باشگاه به‌خوبی احساس می‌شد. او مربی‌ای بود که کار مدیریتی و روحی ـ روانی را یک‌جا داشت این مهم‌ترین فاکتور موفقیت او بود.“
● شانکلی از زبان خودش
هنگام حضورم در آنفلید همیشه به این امر اعتقاد داشتم که در آنفلید ۲ تیم وجود دارد یکی تیم اصلی لیورپول است و دیگری تیم ذخیره‌های آن. اگر تیم اول باشید جزء بهترین‌ها هستید و اگر در تیم ذخیره و تیم دوم قرار بگیرید، ارزش و اهمیت چندانی ندارید. در یک باشگاه حرفه‌ای فوتبال، بازیکنان، مربی و هواداران مثلث طلائی پیشرفت به شمار می‌روند. دوست دارم به‌عنوان مردی از من یاد شود که خانواده‌ای مملو از هواداران در آن پس از هر برد لیورپول بگویند: ”ما لیورپولی هستیم، ما لیورپولی هستیم.“ کاپیتان ۱۰ ساله لیورپول می‌گوید: ”پس از اولین تمرین در ملوود آکادمی فوتبال لیورپول پس از آنکه دوش گرفتم ۲۰ خبرنگار به آنفلید آمدند. بیل جلوتر از آنها حرکت می‌کرد او مرا با دست به خبرنگاران نشان داد و گفت این بازیکن را ببینید او یکی از بزرگ‌ترین‌هاست.
در آن‌زمان من ۶ فوت و ۳ اینچ بودم. پس از این به شانکلی گفتم من آنقدرها هم بزرگ نیست. او با خنده به من گفت منظور من بزرگی از نظر فیزیکی نبود بلکه تو واقعاً بازیکن بزرگی هستی.
رون یتس که با BBC گفت و گو می‌کرد در ادامه گفت: ”این برخورد او سبب شد که در زمین ثابت کنم بازیکن بزرگی هستم. حضور شانکلی در تیم باعث آن شد ما منسجم‌تر از گذشته کار کنیم هر کسی در زمین وظیفه خود را می‌دانست.“
شانکلی به سبب صلاحیت‌هایش و مدیریت قوی خود نه در عالم فوتبال انگلستان و جهان مطرح بود که در بین غیرفوتبالی‌ها نیز چهره‌ای محبوب و دوست داشتنی به‌شمار می‌رفت.
”جان کیت“ در مقدمه کتاب خاطرات شانکلی نوشته است: من همچنان بر این نظرم که باب پیزلی بهترین مربی لیورپول بود اما بدون حضور شانکلی کارها و اقدامات پیزلی هیچ ارزشی ندارد. او چهره‌ای محبوب بود که در همه جا مردم به او علاقه داشتند.
کیت که از روزنامه‌نگاران با سابقه انگلستان است می‌گوید: ”برای نخستین بار شانکلی به هواداران ارزش بخشید و آنها را جزئی از تیم که در موفقیت‌ها و ناکامی‌ها سهیم هستند قلمداد کرد. او نخستین مربی بود که هواداران را مهم‌ترین فاکتور شکست یا پیروزی می‌دانست. او همواره می‌گفت اگر هواداری برای خرید بلیت، پول کافی همراه نداشته باشد با پول خود بلیتی برایش تهیه می‌کنم تا او از نزدیک شاهد فوتبال تیم محبوبش باشد.“ چنین حرکات و شیوه برخوردی در فوتبال امروز اصلاً جایگاهی ندارد. فوتبال امروز نه به فکر هوادار که تنها و تنها به فکر کسب سود بیشتر باشگاه است.
هنگامی‌که در سال ۱۹۷۴ خبر استعفای شانکلی در سطح لیورپول پیچید هواداران و اکثر کسبه شهر مغازه‌ها را تعطیل کردند و همه خواستار بازگشت وی به نیمکت مربیگری لیورپول شدند. شانکلی در جولای ۱۹۷۴ استعفا داد تا بتواند باقی عمرش را در کنار خانواده‌اش سپری کند.
شانکلی تنها ۷ سال پس از ترک لیورپول بر اثر حمله قلبی و در سن ۶۸ سالگی درگذشت اما رفتار و تفکرات وی سالیان سال در لیورپول باقی می‌ماند. لیورپول هر آنچه را که دارا است از شانکلی دارد. اگر او اکنون هدایت لیورپول را برعهده داشت مسلماً لیورپول در رده بهترین‌های جهان قرار می‌گرفت و می‌توانست قهرمان جزیره و قهرمان اروپا شود.

منبع: BBC
نویسنده: جان ماتسون

منبع : روزنامه ابرار ورزشی