استاد و فرمانده: آخر دنیا - MASTER AND COMMANDER: THE FAR SIDE OF THE WORLD

سال تولید : ۲۰۰۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : ساموئل گلدوین جونیر، دانکن هندرسن و پیتر ویر
کارگردان : ویر
فیلمنامه‌نویس : جان کالی و ویر، برمبنای رمان‌هائی نوشتهٔ پاتریک اوبراین
فیلمبردار : راسل بوید
آهنگساز(موسیقی متن) : کریستوفر گوردون، ریچارد تونیتی و ایوا دیویس
هنرپیشگان : راسل کرو، پل بتانی، جیمز دارسی، ادوارد وودال، کریس لارکین، ماکس پیرکیس و جک رندال
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۸ دقیقه


سال ۱۸۰۵. اروپا به اشغال نیروهای ناپلئون درآمده و فقط نیروی دریائی بریتانیاست که مانع از پیروزی کامل او است. اما در آب‌های آمریکای جنوبی نیز درگیری تازه‌ای در شرف وقوع است. ̎ناخدا جک اُبری̎ (کرو) فرمانده ̎اچ. ام اس سورپرایز̎ دستور گرفته کشتی نظامیِ فرانسوی ̎اَشرون̎ را ـ که منطقه را زیر نظر دارد ـ تسخیر یا غرق کند. پس از هفت هفته دریانوردیِ بدون حادثه، ̎اَشرون̎ به ̎سورپرایز̎ حمله می‌کند ولی نمی‌تواند نابودش کند. پس از این حادثه، ̎اُبری̎ پی می‌برد که کشتی دشمن از لحاظ قابلیت‌های دریائی بر کشتی خودش برتری دارد. ̎اُبری̎ به اتفاق دوست صمیمی و محرم رازش، ̎استفان ماتورین̎ (بتانی) ـ که جرّاح کشتی نیز هست ـ بر سر دوراهی قرار گرفته: یا باید به سواحل انگلستان برگردد و شکست را بپذیرد یا در آن آب‌ها بماند و در انتظار ضربات بیشتر ̎اَشرون̎ باشد. ̎اُبری̎ اگر می‌خواهد زنده بماند باید اکنون دشوارترین کار را انجام دهد: کشتی‌اش را تعمیر کند، خود را به دشمن برساند و به هر ترتیب شده ̎اَشرون̎ را مغلوب کند.
● وبر استرالیائی، با همهٔ فراز و نشیب‌ها موفق می‌شود کشتی فیلم‌اش را در دریای پرتلاطم هالیوود پیش براند. فیلم‌نامه یک دست نیست و در مقاطعی، بین فیلم و تماشاگر فاصله می‌اندازد. اما دو بازیگر اصلی فیلم به‌خصوص کرو، توان جبران این فاصله را دارند. با همهٔ این‌ها، آن‌چه از فیلم در ذهن می‌ماند تقابل دو شخصیت اصلی فیلم است که اتفاقاً هر دو به یک جبهه تعلق دارند. ناخدای مؤمن و معتقد و صاحب کاریزما که کشتی‌اش، مثل زن زندگی‌اش است و نقش‌اش را کرو با شور و گرمای همیشگی بازی می‌کند و پزشک کشتی که نگاهی جزئی‌نگر و مدرن و شکاک به همه چیز دارد و فاصلهٔ میان او و ناخدای خونگرم از همین‌جا شروع می‌شود. سازندگان اثر می‌کوشند تفاوت میان این دو نگاه اسطوره‌ای و مدرن به به نقطهٔ مرکزی درام اثر تبدیل کنند و در عین حال جذابیت‌های داستان را هم از دست ندهند... که البته در اولی موفق‌ترند. به‌خصوص در یک سوم پایانی فیلم که می‌کوشند فاصلهٔ میان این دو نوع نگاه را از بین ببرند، جذابیت و ارزش هرکدام را بازشناسند و کفهٔ داستان را به نفع هر دو طرف متعادل کنند. هرچند که آینده نشان خواهد داد که جذابیت کدام یکی بر دیگری می‌چربد!