سکوت و بیداد قلم ها از روایت غدیر

كتاب و قلم سابقه هزار و چهارصد ساله با غدیر دارند. از روزی كه پیامبر(ص) در صحرای غدیر امیرالمومنین (ع) را به عنوان جانشین خود به جهانیان معرفی كرد، كار حفظ و ثبت آن نیز آغاز شد و در هر زمانی حقایق آن به گونه ای انعكاس یافت. از قرن اول هجری ، همگام با روایت سینه به سینه غدیر، كتاب نیز نقش خود را در نقل آن برای نسلهای بعد ایفا كرد و پرونده پرافتخار غدیر را بازنگه داشت و از قرن دوم كتاب و كتابت به صورتی جدی در مورد آن به كار گرفته شد.
غدیر كه كتاب ولایت امیرالمومنین علیه السلام و حد فاصل بین دوستان و دشمنان اهل بیت علیه السلام است ، با بكارگیری قلم ، از دست دشمنان مصون ماند و كسی نتوانست مانع این حقیقت بزرگ شود، به طوری كه مؤلفین بزرگی از غیر شیعه هم درباره غدیر كتابهایی نوشتند.با این همه باید اذعان داشت جای كتابهایی در حد عظمت غدیر همچنان خالی است و مقام بلند غدیر اقتضای بیش از این دارد.از روز رحلت پیامبر (ص) تا پایان قرن اول هجری ثبت و تدوین احادیث و تاریخ اسلام از طرف غاصبین خلافت ممنوع اعلام شده و مجازاتهای سختی برای اقدام كنندگان به چنین مهمی در نظر گرفته شده بود. علت اصلی این نقشه جلوگیری از ثبت مطالبی چون واقعه غدیر بود كه با اساس حكومت خلفا منافات داشت.
اكنون باید دید غدیر چگونه از این گذرگاه تاریك گذشته و خود را به نسلهای آینده مسلمین رسانده است.با چنان دشمنان پرقدرتی كه غدیر دارد و با چنان جاهلان فراموشكاری كه نخواستند آن را به یاد بیاورند و از گواهی دادن به یك كلمه درباره آن ابا كردند،ولی اینك میلیاردها كلمه در وصفش به رشته تحریر در آمده و نور آن در جهان معرف بزرگ مذهب اهل بیت علیهم السلام است.
با آنكه هر یك از صدوبیست هزار مخاطب پیامبر(ص) كه در غدیر خم حضور داشتند باید در راه ثبت و ضبط آن واقعه بزرگ اقدامی می كردند و نكردند و با آنكه پیامبر (ص) سفارش اكید كرده بود كه پیام غدیر را به نسلهای آینده برسانید و اختناق حكومتها مانع از آن شد ، ولی باز فرهنگ غنی اسلام پر از نام غدیر است و در كتب تاریخ و حدیث اسلامی در هركجا و هرزمان كه تألیف شده باشد نور غدیر قابل كتمان نبوده است.
همه اینها نظر عنایت الهی است و او حافظ غدیر است كه خود آن را نازل كرده است . اگر دین با غدیر تكمیل شده و نعمت پرودگار با ولایت به درجه كمال خود رسیده ،نگهدارنده اش نیكو نگاه خواهد داشت و دشمن عاجزتر از آن است كه در مقابل ذات الهی آهنگ مخالف برافرازد.
رسوخ غدیر در جهات مختلف دین در حدی است كه در موضوعات متعددی مورد بحث قرار گرفته است. در كتب حدیثی بعنوان سند و متن آن ، در كتب تاریخی بعنوان مهمترین واقعه اسلام ، در كتب كلامی بعنوان مؤثرترین بحث اعتقادی كه همان ولایت و خلافت است ، در كتب تفسیر بعنوان تفسیر آیاتی كه به خلافت برمی گردد ، در كتب لغت بعنوان معنای كلمه «مولی» و در كتب ادب و شعر بعنوان قطعه زیبای تاریخ اسلام كه در قالب نظم و نثر ارائه شده است.
● اولین كتابها در موضوع غدیر
سه كتاب را باید به عنوان اولین كتابهایی نام برد كه ماجرای غدیر را ثبت كرده اند:
۱) كتاب علی (ع) كه نوشته امیرالمومنین علیه السلام از املای پیامبر (ص) است و این كتاب از ودایع امامت است كه جز معصومین علیه السلام كسی به آن راه ندارد. شخصی به نام «معروف» خدمت امام باقر علیه السلام رسید و داستان غدیر را به نقل از ابی الطفیل برای حضرت نقل كرد. حضرت آن را تأیید كرد و فرمود:«این مطلب را در كتاب علی علیه السلام دیده ایم و نزد ما صحیح است. »
۲) اولین كتاب از تألیفات بشری كه مسأله غدیر را درخود ثبت كرده كتاب«سلیم بن قیس الهلالی» است.این كتاب كه در سالهای اولیه بعد از رحلت پیامبر (ص) تألیف شده و مؤلف آن در سال ۷۶ هجری در گذشته ، دور از چشم غاصبین خلافت در موارد مختلف كتاب خود مسأله غدیر را آورده و حتی در یك حدیث مستقل ماجرای غدیر را به طور كامل منعكس نموده است . این یادگار هزار و چهارصد ساله هم اكنون موجود است و متن عربی و ترجمه فارسی و اردو و انگلیسی آن بارها چاپ شده است.
۳) اولین كتاب مستقلی كه در موضوع غدیر تألیف شده «خطبه النبی» (ص) «یوم الغدیر »، از عالم بزرگ ادبیات عرب خلیل بن احمد فراهیدی متوفای سال ۱۷۵ است كه خطبه مفصل پیامبر (ص) در غدیر را آورده است . اگر چه این كتاب امروزه مفقود است ، ولی نام و خصوصیات آن در تاریخ ثبت شده است.

منبع : روزنامه ابرار