دورهٔ طلائی - BELLE EPOQUE

سال تولید : ۱۹۹۲
کشور تولیدکننده : اسپانیا
محصول : فرناندو تروبا
کارگردان : تروبا
فیلمنامه‌نویس : رافائل آسکونا، بر مبنای داستانی نوشتهٔ خوزه لوئیس گارسیا سانچس، آسکونا و تروبا
فیلمبردار : خوزه لوئیس آلکاین
آهنگساز(موسیقی متن) : آنتوان دوامل
هنرپیشگان : فرناندو فرنان گومس، خورخه سانس، ماربیل وردو، آدریانا خیل، میریام دیاس آروکا، مری کارمن، رامیرس، میشل گالابرو و پنه لوپه کروس
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۹ دقیقه


ـ اسپانیا، سال ۱۹۳۱. درست پیش از اعلام جمهوری، ̎فرناندو̎ (سانس) سربازی که از ارتش سلطنتی در مادرید فرار کرده، توسط دو نظامی دستگیر می‌شود. اما از بخت ̎فرناندو̎ هر دو نظامی در برخوردی به قتل می‌رسند و ̎فرناندو̎ به خانه‌ای پناه می‌برد. در آنجا با نقاشی به نام ̎مانولو̎ (گومس) آشنا می‌شود و او ̎فرناندو̎ را به خانهٔ ییلاقی بزرگش دعوت می‌کند. ̎فرناندو̎ تصمیم می‌گیرد به طور ناشناس به مادرید برگردد ولی در ایستگاه قطار چشمش به چهار دختر ̎مانولو̎ می‌افتد که پدرشان به استقبالشان رفته است. در همین حال ̎آمالیا ̎ (رامیرس)، همسر ̎مانولو̎ به دیدار همسر و دخترانش می‌رود. ̎ آمالیا ̎ یکی از خوانندگان معروف اپرای اسپانیاست ولی خیلی زود فاش می‌شود که زندگی حرفه‌ای او به آن صورتی که ̎ آمالیا ̎ وانمود می‌کند، موفق نبوده است. ̎فرناندو̎ در نهایت به این نتیجه می‌رسد که عشق واقعی زندگی‌اش، ̎لوس̎ (کروس)، دختر کوچک ̎مانولو̎ است و با هم نامزد می‌کنند و در حالی که سه خواهر دیگر به طرف مادرید حرکت می‌کنند، ̎فرناندو̎ و ̎لوس̎ برای آغاز زندگی جدید به امریکا می‌روند و پدرشان را یکبار دیگر تنها می‌گذارند.
ـ نخستین دلیل اهمیت دورهٔ طلایی شاید اسکار بهترین فیلم خارجی زبان سال ۱۹۹۳ باشد، اما این تنها دلیل اهمیت فیلم نیست. ششمین کار بلند تروبا، از چند جهت دیگر هم فیلم مهمی به شمار می‌رود. اینکه در اسپانیای نه چندان شاد و در زیر فشار بحران اقتصادی، فیلمی سرزنده ساخته شود که بتواند مردم را به سینما بکشاند، تبدیل به یکی از فروش‌ترین آثار تاریخ این سینما شود و در عین حال قواعد یک فیلم خوب را هم رعایت کند، اصلاً اتفاق کوچکی نیست. اهمیت این اتفاق وقتی دو چندان می‌شود که در نظر بگیریم داستان فیلم در دوران حکومت دیکتاتوری فرانکو می‌گذرد. شخصیتی که باز هم اسپانیائی‌ها، اصلاً علاقه‌ای به شوخی درباره‌اش ندارند. نگاه نوستالژیک تروبا به زندگی‌های آن دورهٔ تاریخی و البته پذیرفتن این اصل که یابد، اول با مخاطب کنار آمد و بعد با منتقدان، سبب شده دورهٔ طلائی یکی از ̎اتفاق‌̎های سینمای اروپا در دههٔ ۱۹۹۰ باشد. موفقیتی که در آن مقیاس، شاید تنها حدود هفت سال بعد، روبرتو بنینی با زندگی زیباست موفق به تکرارش شد. فیلم نخستین بازی کروس در یک اثر بلند سینمائی است.