حیثیت - THE PRESTIGE

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آمریکا و انگلستان
محصول : اما تامسن، آرون رایدر و کریستوفر نولان
کارگردان : کریستوفر نولان
فیلمنامه‌نویس : جاناتان نولان و کریستوفر نولان، برمبنای رمانی نوشتهٔ کریستوفر پریست
فیلمبردار : والی پفیستر
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید جولیان
هنرپیشگان : هیو جکمن، کریستیان بیل، مایک کین، ربکا هال، پایپر پرابو، اسکارلت جوهانسن، دیوید بوئی و اندی سرکیس
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۸ دقیقه


̎روپرت̎ (جکمن) و ̎آلفرد̎ (بیل) شعبده‌بازهائی معتبر و درجه یک‌اند که در لندن کار می‌کنند و هر دو از قابلیت‌های چشم‌گیر حقه‌بازی برخوردارند و هر دو نیز از غبطه خوردن به قابلیت‌های آن یکی، رنج می‌برند. وقتی ̎آلفرد̎ طی یکی از شعبده‌بازی‌هایش، حقهٔ رعب‌آوری می‌زند که برایش ظاهراً هیچ توضیحی عقلانی وجود ندارد، رقابت دوستانهٔ آن‌دو به چشم و هم‌چشمی مرگباری تبدیل می‌شود و ̎روپرتِ̎ خشمگین را مصمم می‌سازد تا از رازهای سربستهٔ دوست و رقیبش سر دربیاورد. اما در دنیای شعبده‌بازی هیچ‌چیز همیشه آن‌طور که به نظر می‌رسد، نیست و قواعد دنیای فیزیکی و ملموس ما، خیلی راحت، در آن کاربرد ندارد. و حالا در عین حالی که رقابت تلخ آن‌دو، روح و جان هردوشان را به تباهی می‌کشاند، آتش خشم‌شان این خطر را به وجود آورده که تمامی اطرافیانشان را نیز به کام خود بکشاند.
● فیلم‌سازان با دنیای جادو و توهم بیگانه نیستند. اورسن ولز وودی آلن هر دو شعبده‌بازان آماتور بااستعدادی بودند و کارگردان‌ها گاهی تدوین را صرفاً به‌عنوان بهانه‌ای برای گول زدن تماشاگر و اعمال قدرت خود روی ذهن او استفاده می‌کنند. کریستوفر نولان و برادرش جاناتان خط سیر زمان را چنان آسان و ماهرانه برهم و دست‌مایه به نظر می‌آید. حیثیت معدل سینمائی تماشای نمایش پن ولتر است. نولان‌ها مثل آن زوج کمدین، کارشان را دقیقاً جلوی دید تماشاگر می‌گذارند. پاسخ‌ها تقریباً تمام فیلم جلوی چشم تماشاگر است ولی با این‌حال حتی تماشاگر آگاه هم گول فریب آنها را خواهد خورد. فیلم‌های نولان اکثراً ظاهری سرد دارند. باعث فاصله افتادن میان تماشاگر و فیلم می‌شد. در این‌جا بیل و جکمن در نقش شعبده‌بازان متخاصم جذابیت لازم را تأمین می‌کنند. پیچ و خم‌های مکانیکی فیلم و سردی آن، تا حدی یادآور کارآگاه جوزف منکیه‌ویتس (۱۹۷۲) است. در سال ۲۰۰۶ حیثیت در کنار شعبده‌باز نیل برگر دو فیلمی هستند که تردستان و شعبده‌بازان اوایل قرن بیستم را احیا می‌کنند و البته شعبده‌باز بی‌ادعاتر و به‌ همان میزان لذت‌بخش‌تر است.