<کیهان> شناسی!

کسانی که با روزنامه کیهان سر و کار دارند معمولا ً در دو طیف می‌گنجند: گروهی کیهان را می‌خوانند چون به دیدگاههای حاکم بر آن اعتقاد دارند. کسانی که به امید تحقق شعار <آوردن پول نفت بر سر سفره‌های مردم> به دکتر احمدی نژاد رای دادند بخشی از این طیف هستند. زیرا این سخن در آستانه انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ به نقل از احمدی نژاد، زینت بخش صفحه اول روزنامه کیهان گردید. افرادی هم که پیام‌های تلفنی آنها دقیقاً متناسب با سر مقاله‌های کیهان تنظیم و تقریباً همزمان با انتشار سرمقاله‌ها در ستون پیام‌های تلفنی مندرج می‌گردد، در این دسته جای می‌گیرند. طیف دوم <کیهان خوان ها> اعتقادی به مواضع آن روزنامه ندارند اما چون تقریباً مطمئن هستند که آنچه کیهان می‌نویسد محقق خواهد شد، این روزنامه پرسابقه را می‌خوانند تا زودتر از دیگران Up to date‌ شوند. اما به نظر می‌رسد در ماههای اخیر، برخی دست اندرکاران این روزنامه به دنبال جذب مخاطبان جدید هستند. آنها در نخستین گام، در میان روزنامه‌های دیگر جستجو می‌کنند تا سخنان و مطالب جذاب که احتمالا ً به خاطر برخی رودربایستی‌ها یا مسائل دیگر قابل چاپ در کیهان نیست را با چاشنی کردن قدری اهانت و تحقیر – برای تظاهر به مخالفت – به اطلا ع مخاطبان خود برسانند. ستون پیام‌های تلفنی آفتاب یزد به عنوان یکی از پرمشتری‌ترین و پرمخاطب‌ترین کانال‌های ارتباطی مردم با یکدیگر و مسئولا ن، از جمله ابزارهایی است که کیهان برای رسیدن به هدف خود – جذب مشتری جدید – از آن بهره می‌گیرد. یک روز از میان صدها پیام ، یک پیام علیه اصلا ح طلبان و خاتمی را پیدا می‌کند و به عنوان کشف بزرگ به اطلا ع مردم می‌رساند که <روزنامه دوم خردادی آفتاب یزد فلا ن مطلب را در مورد خاتمی یا فلا ن گروه اصلا ح طلب نوشت.> البته در انعکاس این پیام ها، فقط بخش مورد نظر خود را استخراج و بعضاً با حذف پاسخ آفتاب یزد ، آن را در ستون <کشفیات پرونده ساز> چاپ می‌نماید. روز دیگر سخن بی پیرایه یک هموطن – که برخی استنادهای آماری مسئولا ن و مقایسه‌های نامربوط وضعیت فعلی با سی سال گذشته را مورد انتقاد قرارداده است – را بهانه می‌کند تا سخنی را که در بسیاری از محافل شنیده می‌شود اما کیهان نمی‌تواند راساً آن را بنویسید برای جذب مخاطب جدید، منتشر نماید.
اما بانمک‌ترین سوژه یابی کیهان، روز گذشته انجام شد. چند روز قبل، یکی از هموطنان در پیامی‌کاملا ً دقیق و همراه با تعصب ستودنی نسبت به زبان پارسی، مسئولا ن را مورد اعتراض قرار داده بود که چرا بر استفاده افراطی از زبان عربی در نامگذاری‌ها اصرار دارند. این هموطن هوشمند، به عنوان نمونه از نام گذاری شبکه تلویزیونی بین المللی ایران به نام <العالم> و نیز انتخاب نام <مصباح> برای ماهواره ایرانی انتقاد کرده و خواستار گزینش اسامی‌زیبای فارسی برای مراکز ، دستگاه‌ها و تجهیزات ایرانی شده بود. در متن پیام، همچنین به این نکته اشاره شده بود که ما وقتی خودمان در بکارگیری نام‌های اصیل ایرانی، کوتاهی می‌کنیم در واقع زمینه را برای <فارسی زدایی> دشمنان و مخالفان فراهم کرده ایم. این پیام به خودی خود نیز جذاب بود اما همزمانی آن با اوج گیری اعتراضات به تحریف نام خلیج فارس، بر جذابیت آن افزود . همکاران فرصت شناس و زیباپسند ما در کیهان نیز مطابق رویه معمول، با اضافه کردن قدری اهانت و خودبزرگ بینی، آن را نقل کردند. البته به نظر می‌رسد در سوژه یابی اخیر، یک عامل دیگر نیز موثر بوده است. همکاران ما بر روی کلمه <مصباح> بدلیل تعلق این نام به یک شخصیت روحانی – که ما هم به او احترام می‌گذاریم – حساسیت ویژه دارند و احتمالا کسانی را مأمور کرده‌اند که خطوط و صفحات جراید را با ذره بین‌های مخصوص تفحص کنند و هر جا کلمه <مصباح > را دیدند که مورد انتقادی واقع شده است بلا فاصله واکنش نشان دهند. ا لبته این بار دقت نکرده‌اند که <مصباح> مورد انتقاد ‌، نامی‌است که برای ماهواره ایرانی انتخاب شده است. اما به هر حال کسانی که مأموریت دارند مأمورند و معذور ولذا این موضوع انگیزه‌های قبلی آنها را تقویت کرده و ما را مورد نوازش قرار داده‌اند.
به هر حال به اطلا ع پیشکسوتان خود در کیهان می‌رسانیم که ما به انتشار پیام‌های مردمی‌افتخار می‌کنیم – که البته مدعی عدم وجود اشتباه در این کار هم نیستیم– اما قریب به اتفاق پیام‌ها از جمله پیام مربوط به <العالم> و <مصباح> را صحیح می‌دانیم. آنها هم می‌توانند به تحقیر و توهین‌های خود نسبت به همکاران مطبوعاتی افتخار کنند. از این طریق هم ما را به مردم می‌شناسانند و هم <کیهان شناسی> را برای دیگران آسان می‌کنند.

منبع : روزنامه آفتاب یزد