نمره ۹۰ از ۱۰۰ به نود!

عادل فردوسی‌پور با طراحی و اجرای برنامه نود تحولی چشمگیر در برنامه‌های ورزشی سیما به‌وجود آورد و راهی را انتخاب کرد که تا به آن روز هیچ‌کدام از برنامه‌سازان ورزشی و غیرورزشی تلویزیون نتوانسته بودند قدم در چنین راهی بگذارند.
تا قبل از راه‌اندازی برنامه نود،‌ علاوه بر گزارش‌های مسابقات فوتبال بعضا نقد و بررسی‌های پراکنده و البته کلیشه‌ای روی مسابقات صورت می‌گرفت اما هیچ‌کدام از آنها نتوانست عموم علاقه‌مندان به فوتبال را راضی کند چراکه همه آن برنامه‌ها در حد تعارفات معمول صورت می‌گرفت و کمتر به اصل موضوع می‌پرداخت اما عادل فردوسی‌پور با عبور از برخی خطوط قرمز و نقد و بررسی اصولی و بدون سانسور، نقاط ضعف تیم‌ها، مربیان، داوران و حتی مدیران فدراسیون فوتبال را برملا کرد و هر روز که گذشت، بر جذابیت برنامه‌های نود افزوده شد.
البته فردوسی‌پور در این مسیر با مقاومت و مخالفت‌های شدید و بعضا تندی نیز مواجه بوده اما به چند دلیل این مقاومت‌ها و مخالفت‌ها نتوانست برنامه نود را از مسیر خود خارج کند و فردوسی‌پور را وادار به عقب‌نشینی و خودسانسوری کند.
عامل موفقیت فردوسی‌پور و برنامه نود، اول از همه و قبل از هر چیز، صداقت و بدون غرض‌بودن فردوسی‌پور به‌عنوان تهیه‌کننده و مجری این برنامه است.
هر کاری اگر از روی صداقت و بدون حب و بغض و زدوبندهای پشت پرده صورت گیرد، در هر شرایطی تداوم خواهد یافت و هر روز بر میزان موفقیت آن افزوده خواهد شد.
فردوسی‌پور در طول همه برنامه‌هایی که اجرا کرده، صداقت و صراحت خود را به اثبات رسانده و عامل مهم دیگری که به دوام این برنامه انجامیده است، حمایت مدیریت گروه ورزش سیما و شبکه سوم از آن است.
پورمحمدی به‌واقع همه نوع حمایت خود را از نود انجام داده و در مقابل مخالفت‌های شدیدی که بعضا صورت می‌گیرد، مقاومت کرده است.
بحث دیگر در تداوم و جذابیت برنامه نود به محتوا و شکل اجرای آن برمی‌گردد. اجرای آیتم‌های مختلف، کارشناسی بازی‌ها و تیم‌ها، کارشناسی داوری، انعکاس نقاط کور بازی‌ها به هر نحو ممکن و اجازه دفاع‌کردن به کسانی که در این برنامه مورد نقد و انتقاد قرار می‌گیرند. اینها همه در کنار دعوت از چهره‌های سرشناس اعم از مربیان و بازیکنان و چهره‌های موفق هر هفته فوتبال ایران از برنامه نود یک مجموعه نسبتا کامل و قابل‌قبول ساخته که خوشمزگی‌ها و تکه‌پرانی‌های خاص عادل فردوسی‌پور در کنار لفظ و نوع گفتار خاص او همه و همه از جمله مواردی است که بر جذابیت‌های برنامه نود افزوده است.
اما نقاط ضعفی هم در برنامه نود مشهود است که از کیفیت آن تا حد زیادی در برخی موارد می‌کاهد و اگر تهیه‌کننده نود بخواهد همین راه را ادامه دهد کم‌کم این برنامه جذاب هم به حالت کلیشه در خواهد آمد و دیگران می‌توانند از نود پیشی بگیرند. همین حالا برنامه جمعه شب‌های ورزش شبکه دو با اجرای جهانگیر کوثری زنگ خطر را برای نود به صدا درآورده اما هنوز نتوانسته خود را به نود برساند.
دعوت از برخی افراد فاقد صلاحیت برای نقد و بررسی و کارشناسی بازی‌های فوتبال و ارائه نظرات بی‌محتوا و بسیار پیش‌پا افتاده از سوی آنها یکی از نقاط کور برنامه نود است. در این بین به نظر می‌رسد برخی افراد به صورت سفارشی به نود و عادل تحمیل می‌شوند و این هم امری اجتناب‌ناپذیر است. یقینا اگر انتخاب خود فردوسی‌پور باشد هرگز چنین افرادی را دعوت نمی‌کند اما باید بپذیریم که او نیز یک سری محدودیت‌ها دارد.
از یک جنبه دیگر هستند افراد فرصت‌طلبی که راه مطرح کردن خود را از طریق برنامه نود خوب یاد گرفته‌اند و سعی می‌کنند راهی را در طول هفته و یا در جریان مسابقات فوتبال بروند که مورد توجه دوربین‌های تلویزیونی و دوربین نود قرار گیرند. این افراد به مثبت یا منفی بودن کار خود توجه نمی‌کنند و توجه آنها فقط سوژه بودن و سوژه شدن است که در این بخش هم بعضا عادل و برنامه نود رودست می‌خورند.
یک جای خالی را می‌توان در این برنامه پربیننده و جذاب و حتی آموزنده در ارتقای فوتبال و به‌خصوص داوری دید و اگر فردوسی‌پور بتواند به این یک مورد هم توجه نشان دهد با توجه به گستردگی مخاطبانش، یقینا تاثیر بسزایی خواهد داشت.
بحث فرهنگ تماشاگران و حتی فرهنگ بازیکنان که هر دو در ارتباط با یکدیگرند با یک ابراز تاسف خشک و خالی و نشان دادن زشتی‌های میادین فوتبال نمی‌توان چیزی را تغییر داد اما با گنجاندن یک برنامه خاص در مجموعه «نود» در هر هفته می‌توان به تغییر فضای فرهنگی تماشاگران و بازیکنان کمک کرد. بدون شک خارج از کلیشه‌ها و با یک برنامه‌ریزی‌ خوب و مثبت می‌توان به سالم‌سازی فضای ورزشگاه‌ها از طریق برنامه پربیننده و جذاب نود اقدام کرد.
اگر بالاترین نمره را برای نود بخواهیم ۱۰۰ محسوب کنیم می‌توان ۹۰ به نود داد که حتما نمره قابل‌قبولی است!

سیدرضا فیض‌آبادی

منبع : روزنامه تهران امروز