خدایا ! صبر می کنم ! چون تو می خواهی ...

ای خداوندگار مهر مرا دریاب ! مرا دریاب كه در آتش دایمی می‌سوزم.
صبرم به پایان رسیده . دل پردردم دیگر طاقت ندارد ...
با اشك به خود سكون می‌بخشم، ولی دیدگانم دیگر رمقی ندارند...
خدایا به تو پناه می‌برم !
ای درد ! ... اگر تو نماینده خدایی كه برای آزمایش من قدم به زمین گذاشته‌ای تو را می‌پرستم ...
تو را در آغوش می‌كشم و هیچگاه شكوه نمی‌كنم .
بگذار بند بندم از هم بگسلد، هستیم در آتش درد بسوزد ...
و خاكسترم به باد سپرده شود. باز هم صبر می‌كنم ...
و خدای بزرگ را عاشقانه می‌پرستم ...
خدای من ! این آزمایش‌ها ی دردناكی كه فرا راه من قرار داده‌ای ...
این شكنجه‌های كشنده‌ای را كه بر من روا داشته‌ای ...
همه و همه را می‌پذیریم....
خدایا ! با غم و درد انس گرفته‌ام.
آتش بر من سلامت شده و شكست و ناملایمات عادی گشته است ...
خدایا !
صبر می کنم چون تو می خواهی .
خدایا !
مگذار بی تاب شوم ...
خدایا !
تنها تو می توانی آتش دلم را با مهرت خاموش کنی ...
خدای من بر من رحم کن ! ...
من انسانم و از احساس سرشار ...
خدای من تو خود میدانی که انسان بودن چه سخت ست و چه می کشد آنکه انسان ست و از احساس سرشار ...
بر من رحم کن بزرگوارا .

منبع : مطالب ارسال شده