پزشکی کنسرو می شود!

«دکتر کامران احمدی»، صاحب یکی از ده‌ها موسسه آموزش آمادگی آزمون دستیاری پزشکی است، آموزشگاهی که به محض ورود به آن، ده‌ها کتاب و کتابچه آموزش تخصص‌های متعدد پزشکی مانند پوست، جراحی، داخلی، ارتوپدی، اطفال، زنان، چشم، قلب، مغز و اعصاب و .... نظر هر مراجعه‌کننده‌ای را به خود جلب می‌کند. کتاب‌های رنگارنگی که یک وجه مشترک دارند: «مولف: دکتر کامران احمدی». تعجب زمانی بیشتر می‌شود که متوجه می‌شوی او یک پزشک عمومی‌ با ۳۷ سال سن است.
● دکتر احمدی، تاکنون چند کتاب تالیف کرده‌اید؟
▪ البته حسابش از دست من خارج شده، اما بنده از ۱۵ سال پیش که کارخود را در دوران دانشجویی آغاز کردم، حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ جلد کتاب برای امتحان دستیاری و پره‌انترنی و آزمون‌های سراسری تالیف کرده‌ام، هرچند در بدو شروع، برخی بنده را تمسخر می‌کردند.
● عجیب نیست که یک پزشک عمومی‌ قادر به تالیف کتب تخصصی در تمامی‌رشته‌ها باشد؟
▪ خیر، در حال حاضر۹۰ درصد کسانی که کتاب‌های پزشکی ایران را می‌نویسند، دانشجویان هستند و امروزه در دنیا بحث آموزش پزشکی، یک رشته تخصصی است بنابراین دلیلی ندارد که کسی که درحال نوشتن کتاب از روی رفرانس است، حتما تخصص آن رشته را داشته باشد زیرا اگر این طور بود، هم اکنون یک کتاب پزشکی هم نداشتیم.
● چرا؟
▪ استادان دانشگاه‌های علوم پزشکی اغلب کسانی هستند که پزشکند وعلاوه بر تدریس در دانشگاه کار درمانی نیز انجام می‌دهند، بنابراین این افراد حتی فرصت نگارش یک صفحه را نیز ندارند. از همین رو بهتر است کسانی که وارد مقوله آموزش پزشکی می‌شوند، دیگر به دنبال ویزیت بیماران نباشند چون در این صورت از راه اصلی خود منحرف می‌شوند.
● یعنی هیچ منافاتی میان تحریر کتب تخصصی از سوی یک پزشک عمومی‌وجود ندارد؟
▪ کسی که مدرک دکترای پزشک عمومی‌را دارد، در حقیقت تمامی‌دروس را خوانده است ضمن اینکه بسیاری هستند که به عنوان مثال، متخصص یک شاخه خاص مانند پاتولوژی‌اند اما در باب جراحی کتاب نوشته‌اند اما گذشته از تمام این مسایل، بنده ۱۵ سال فقط در آموزش پزشکی کار کرده‌ام و در این زمینه جوایز متعددی نیز گرفته‌ام.
● استادانی که در آموزشگاه شما تدریس می‌کنند، در زمینه مربوطه متخصص هستند؟
▪ ما اساتید نداریم، زیرا مسوولیت تدریس در تمامی‌کلاس‌های آموزشگاه به عهده خود بنده است و شاید ما تنها موسسه‌ای باشیم که این ویژگی را دارد.
● یعنی استاد تمامی‌رشته‌ها هم دکتر احمدی؟
▪ این ایرادی است که همه به ویژه رقبا همواره به شخص بنده وارد می‌کنند، در حالی که بنده هیچ ایرادی دراین زمینه نمی‌بینم زیرا تمامی‌کتاب‌هایی که در این کلاس‌ها تدریس می‌شود، تالیف خودم است و با وجود این مساله سعی هم می‌کنم در تمام دروس علاوه بر احاطه بر کتاب رفرنس چند کتاب مرتبط نیز بخوانم تا کاملا به موضوع مسلط باشم زیرا به هر حال مخاطبان بنده پزشک هستند و اگر یک جلسه بدون آمادگی سرکلاس بروم، در وهله اول خود آنها معترض می‌شوند.
● به عبارتی، فعالیت شما برای جامعه امروز ایران قابل درک نیست؟
▪ باید در دانشگاه‌های ما رشته‌ای جدید به نام آموزش پزشکی ایجاد شود ولی چون هنوز این موضوع درکشور ما جا نیفتاده، کار بنده برای یک عده ثقیل است و شاید یکی از بیشترین ایرادهایی که به موسسه ما و به ویژه شخص بنده گرفته‌اند، این است که چطور یک پزشک عمومی، جامع دروس پزشکی را تدریس می‌کند و استدلال ما هم این است که اگر کسی تمام وقت خود را در آموزش پزشکی بگذارد خیلی بهتر است از اینکه چند کار موازی انجام دهد.
● هر سال چند نفر برای آزمون دستیاری متقاضی هستند و چند درصد پذیرفته می‌شوند؟
▪ به طور میانگین ۱۲ تا ۱۵ هزار نفر، هر چند به تازگی قانونی در دست تدوین است که به موجب آن انترن‌هایی که تا ۳۱ شهریور دوره تحصیلی خود را تمام کنند نیز قادر به شرکت در این آزمون هستند که با اجرای این قانون پیش‌بینی می‌شود که تعداد داوطلبان به ۱۸ هزار نفر هم برسد .البته در نهایت هر سال تنها حدود ۱۰ درصد آنها در آزمون قبول می‌شوند.
● آموزشگاه شما سالانه چه تعداد دانشجو می‌پذیرد؟
▪ این را بگذارید به حساب مسایل محرمانه، چون نه تنها من بلکه هیچ آموزشگاهی چنین اطلاعاتی را اعلام نمی‌کند.
● متولی نظارت بر رعایت استانداردهای آموزشی در چنین آموزشگاه‌هایی کدام نهاد است؟
▪ در حال حاضر، تخمین زده می‌شود که ۵۰ آموزشگاه برای آمادگی در آزمون دستیاری فعالیت می‌کنند و هیچ ارگانی نیز بر آنها نظارت ندارند که البته ضرورتی نیز وجود ندارد زیرا مخاطبان ما دانش‌آموز نیستند، بلکه پزشکانی هستند که خود بهترین مرجع صلاحیت‌دار برای تشخیص این استانداردهای آموزش هستند و در بازار رقابت آزاد هر مجموعه‌ای که خدمات بهتری ارایه کند، می‌ماند و مابقی به تدریج از میدان حذف می‌شوند.
● در مواردی در میان اسامی‌قبول‌شدگان از آموزشگاه شما اسامی ‌شاگردان ممتاز دانشگاه‌ها را هم می‌بینیم، چرا؟
▪ دانشجوی ممتاز بودن در دانشگاه‌های ایران معیاری برای قبولی در آزمون دستیاری پزشکی نیست زیرا در دانشگاه‌های ما عوامل بسیاری در گرفتن نمره موثر است، بنابراین معدل ۱۷ یا ۱۸ ممکن است معدل واقعی یک دانشجو نباشد.
● با توجه به عادت دانشجویان ایرانی به جزوه‌خوانی و به قول شما «میرزا بنویسی» دوره‌های آموزشی شما چند ماهه است؟
▪ هشت ماهه، البته نباید انتظار داشت دانشجو دروسی را که باید در مدت سال‌ها تحصیل در دانشگاه بیاموزد در این مدت فرا گیرد اما آنچه ما بیش از هر چیز در کلاس‌ها به آن تکیه داریم، یاد دادن شیوه خواندن کتاب و منابع رفرنس به دانشجویان پزشکی است.
● بالاخره مدت هشت ماه برای آموزش و یادگیری کافی است یا خیر؟
▪ ما معتقدیم کسی که واقعا قصد قبولی در آزمون را داشته باشد، این مدت کفایت می‌کند. البته بنده همه ساله حدود ۲۰۰ الی ۳۰۰ نفر را از شرکت در کلاس‌های آموزشگاه منصرف می‌کنم زیرا واقعا چنین قصدی را در آنها نمی‌یابم و آنها فقط به نوعی پول و وقت خود را هدر می‌دهند.
● هزینه‌های کلاس‌ها چقدر است که نگران پول داوطلبان هستید؟
▪ برای آموزش حضوری ۸۰۰ هزار تومان و برای مکاتبه ای ۳۵۰ هزار تومان. به هر حال قشر مخاطب ما اغلب دانشجویان پزشکی هستند که هنوز وارد بازار کار نشده‌اند، بنابراین نمی‌توانیم شهریه‌هایی متناسب با عملکرد خود از آنها طلب کنیم و اگر کسی کمی‌سرش به حساب و کتاب باشد، متوجه می‌شود که ما سود آن‌چنانی از این کار به دست نمی‌آوریم.
● چرا به سراغ طبابت نرفته‌اید؟
▪ تا کنون پزشکی نکرده‌ام، چون علاقه بنده با وجود تمام مشکلات ، عشق به آموزش بوده است.

منبع : هفته نامه سپید