جراید اصلاح‌طلب و طرح امنیت اجتماعی

عدم رعایت حدود و چارچوب پوشش در هر نظام فرهنگی واجتماعی یکی از مصادیق بارز ناهنجاری و ساختارشکنی بوده و در جوامع دینی بالاخص کشورهای اسلامی، اثرات منفی بسیار عمیقی از حیث فرهنگی درپی خواهد داشت.
همه ساله با شروع فصل گرما شاهد برخی هنجار شکنی‌ها در مقوله پوشش در کشورمان بوده‌ایم که برخی از این موارد نیز به صورت کاملا برنامه ریزی شده و با توجه به استراتژی مشخص و از پیش تعیین شده در راستای به انحطاط کشیدن فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی و ایجاد احساس نیاز کاذب در خصوص مدخاصی از لباس و سوءاستفاده اقتصادی از این امر صورت می‌پذیرد.
در این راستا نیروی انتظامی نیز در برخی سالها اقدام به اجرای طرح‌های ضربتی مبارزه با ناهنجاری‌های فرهنگی و خصوصا مقوله بدحجابی نموده و به برخورد با این مقوله به نحوی گسترده‌تر در مقطعی از سال می‌پردازد.
در این مقال در مقام بررسی و تحلیل میزان تاثیرگذاری این طرح‌ها و محسنات و معایب آنها نبوده بلکه به نوع نگاه مدعیان اصلاحات و رسانه‌های ایشان به این طرح و چگونگی سوءاستفاده ایشان از آن در جهت ایجاد هجمه‌ای دیگر علیه دولت و ایجاد تخریب و سیاه‌نمایی دیگری درخصوص فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دولت نهم می‌پردازیم. طرح مبارزه با ناهنجاری‌های اجتماعی، منجمله بدحجابی - یا از دید مردم بهتر باشد بگوییم بی‌حجابی- ، از اول اردیبهشت ماه توسط نیروی انتظامی به عنوان ضابط قوه قضائیه در حال اجرا می‌باشد.
اما از آن رو که بروز هرگونه رویداد ناخوشایندی (البته ناخوشایند از دید اصلاحاتیان) در عرصه سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کشور به هر نحوی از انحاء مربوط به نوع عملکرد دولت اصولگرا بوده و هرگونه رویداد خوشایند و مطلوبی به هر نحوی از انحاء ریشه در فعالیت دلسوزانه اصلاحاتیان در دولت هشتم و مجلس ششم دارد)!( لذا رسانه‌های منتسب به اصلاحاتیان نیز در ادامه سناریوی تخریب چهره دولت اصولگرا و خدمتگزار، اقدام به انتقاد از دولت به واسطه اجرای این طرح از سوی نیروی انتظامی نموده‌اند.
▪ هجمه گسترده اخیر مدعیان اصلاحات دو هدف را پیگیری می‌نماید:
۱) سیاه‌نمایی درباره عملکرد دولت در عرصه فرهنگی و معرفی آن به عنوان دولتی بی‌برنامه، بی‌هدف و با دیدگاه متحجرانه در خصوص مسائل جاری فرهنگی
۲) انتقاد شدید از طرح مبارزه با بدحجابی و در تضاد کامل نشان دادن این طرح با حقوق شرعی و قانونی بانوان ایرانی و مقام و منزلت اجتماعی ایشان.
روزنامه‌های منتسب به اصلاحاتیان با عدم پذیرش و غیرقابل قبول نشان دادن سخنان دکتر الهام مبنی بر اینکه:‌”نیروی انتظامی در برخورد با ناهنجاری‌ها به عنوان ضابط عمل می‌کند و این مربوط به حوزه دستگاه قضائی است و دولت در امور قضائی دخالت نمی‌کند”(۱) همچنین با تاکید بر طفره رفتن سخنگوی دولت از پاسخ به سوالی درخصوص نظر مشخص دولت در خصوص برخورد نیروی انتظامی با زنان درصدد القای وجود نگاهی مثبت از سوی دولت در خصوص این طرح و در نتیجه اثبات افراطی‌گری و تحجر دولت در این قبیل امور برآمده‌اند.
این روزنامه‌ها که از نگاهی ابزاری و نه از سر صدق و دلسوزی به مشکلات مردم و مسائل زنان ابایی ندارند، همچنین با تاکید بر مشکلات اقتصادی و معضلات اجتماعی عدیده که گریبانگیر جامعه و بالاخص بانوان است و نیز معرفی این امور به عنوان مهمترین مشکلات حال حاضر مردم و ریشه بسیاری از ناهنجاری‌های اجتماعی از جمله بدحجابی، پرداختن وزارت کشور و نیروی انتظامی به امر مبارزه با بدحجابی را در جهت سهل‌انگاری دولت از وظایف خویش و عدول رئیس جمهور از شعارهای انتخاباتی خود خوانده‌اند.(۲)
اولا استدلال سخنگوی دولت در این خصوص که نیروی انتظامی در برخورد با ناهنجاری‌ها به عنوان ضابط عمل می‌کند و اینکه نحوه برخورد و اجرای طرح و ایرادات وارده به ناجا در حیطه اختیارات قوه محترم قضائیه می‌باشد کاملا معقول و منطقی به نظر می‌رسد چرا که تعلل یا تخلف احتمالی ناجا در اجرای این طرح مستقیما از سوی قوه قضائیه بررسی شده و با آن برخورد قضائی می‌گردد و این امر به هیچ‌وجه ارتباطی به قوه مجریه و دولت ندارد.
ثانیا استنتاجات فوق درخصوص اولویت رسیدگی دولت به مشکلات اساسی دیگر مردم و حاشیه‌ای وقابل توجه نبودن مشکل بدحجابی، مبتنی بر این پیش‌فرض می‌باشد که طرح مبارزه با ناهنجاری‌های اجتماعی، طرحی غیرمعقول، متحجرانه و در تضاد با حقوق قانونی و شرعی و مقام ومنزلت اجتماعی بانوان ایرانی می‌باشد. اثبات این ادعا در مورد طرح فوق از سوی روزنامه‌های اصلاحاتی با تمسک به برخی برخوردهای تند از سوی نیروی انتظامی و دستگیری برخی از متخلفین و انتقال ایشان به مراکز انتظامی نیز دلایل و استدلالات بسیار ناقص و غیرمنطقی از قبیل تمسک به تذکر ریاست محترم قوه قضائیه به ناجا درخصوص اتخاذ رفتاری مناسب و تاثیرگذار در این طرح صورت می‌پذیرد. این دلایل قابل قبول نمی‌باشد چرا که:
۱) از طرفی در برخوردهای قهری، اعمال خشونت و برخورد تند محتمل بوده و میزان مشخصی از آن کاملا طبیعی و معقول به نظر می‌رسد؛ از طرف دیگر امکان بروز تخلف و برخورد نابجا و بروز خشونت بیش از حد از سوی برخی از نیروهای مجری نیز وجود داشته که سازوکار مقابله و برخورد با مامورین متخلف در قانون لحاظ شده و بدیهی است که این امر نمی‌تواند دلیلی برای غیرتاثیرگذار و متحجرانه بودن این طرح باشد.
۲) ریاست محترم قوه قضائیه ظاهرا در مقام رد کامل این طرح نبوده و بلکه با تاکید بر اجرای قانون فرهنگ عفاف در کشور ضمن دادن تذکراتی در خصوص اعمال خشونت نابجا در مبارزه با آسیب‌های اجتماعی خواهان برخورد صحیح، معقول و هدایت‌کننده از سوی عوامل اجرایی و نیروی انتظامی در این طرح شده‌اند.(۳)
۳) سردار احمدی مقدم فرماندهی ناجا با ارائه گزارشی از روند اجرای این طرح در چند روز گذشته عنوان داشتند که طی اجرای این طرح تنها تعداد قریب به ۱۵۰ نفر به کلانتری‌ها مشایعت شده و با دلالت و حضور والدین آزاد گردیده و تنها تعداد اندکی از این افراد که به واسطه ایجاد مزاحمت برای نوامیس مردم دستگیر شده‌اند به مراجع قضائی معرفی شده‌اند.

پی‌نوشتها:
۱- روزنامه کارگزاران، چهارشنبه ۵/۲/۸۶، شماره ۲۷۵، ص ۳
۲- روزنامه اعتماد ملی، چهارشنبه ۵/۲/۸۶، شماره ۳۴۶، ص ۳
۳- روزنامه اعتماد ملی، ۴/۲/۸۶، شماره ۳۴۵، ص ۱
جاوید یاری

منبع : روزنامه رسالت