ورزشگاه های به یاد ماندنی جام جهانی/سن سیرو

ورزشگاه جوزپه مه آتزا معروف به سن سیرو بدون شك مكانی مقدس برای افتخارآفرینی ۲ تیم بزرگ شهر میلان است. میلان و اینتر به ترتیب ملقب به روسونری و نرآتزوری بسیاری از افتخارات خود را در این ورزشگاه آفریده اند ضمن اینكه اگر گفته شود این ورزشگاه به نمادی برای فوتبالدوستان در سراسر جهان تبدیل شده است، اغراق نیست.
سن سیرو كه در غربی ترین نقطه شهر میلان قرار دارد، گنجایش ۸۵ هزار و ۷۰۰ تماشاچی را دارد، در شیب تندی واقع شده كه آن را به قلعه ای فتح ناشدنی تبدیل كرده است.
با چنین عظمتی، سن سیرو میزبان دومین و چهاردهیمن دوره جام جهانی بوده و صحنه های فراموش ناشدنی در آن رقم خورده است.
۱۲۰ نفر در طول ۱۳ ماه و نیم و با استفاده از یك میلیون كیلو سیمان و ۳ هزار و ۵۰۰ متر مكعب ماسه ساخته شد.این استادیوم برای رسیدن به استحكام امروزی ۵ مرحله را پشت سر گذاشته كه شاید مهمترین آن قبل از جام جهانی ۱۹۹۰ بود كه طی آن سومین حلقه و ۱۱ ستون برای حمایت از سقف ساخته شدند.
با استفاده از دو جرثقیل ۶۴ متری، كار مدرنیزه كردن انجام شد. در حال حاضر نیز موزه افتخارات او باشگاه و همچنین مجسمه های مومی بازیكنان برتر این دو تیم را به تصویر كشیده است.
نخستین دیدار این ورزشگاه دربی میلان بود كه با نتیجه ۶-۳ به سود اینتر به پایان رسید.
۸ سال پس از ساخت این ورزشگاه دومین دوره جام جهانی در آن برگزار شد. ۳ دیدار در این ورزشگاه برگزار شد، سوییس ۳-۲ هلند را مغلوب كرد و آلمان برابر سوئد ۲-یك به پیروزی رسید اما دیدار حساس میزبان برابر تیم شگفتی ساز اتریش در سن سیرو با تك گل دقیقه دهم انریكو گوایتپا به سود ایتالیا به پایان رسید و این تیم در فینال با درخشش مهاجم خود جوزپه مه آتزا با نتیجه ۲-یك چك و اسلواكی را در فینال و در شهر رم شكست داد و به نخستین قهرمانی خود دست یافت.در شهر میلان بازی و عشق به یكی از ۲ تیم به طور موروثی نسل به نسل منتقل می شود.چزاره و پائولو مالدینی ۲ چهره برجسته و آشنا میلان هستند از سوی دیگر، ماسیمو موراتی مالك باشگاه اینتر قصد دارد روزهای طلایی پدرش آنجلو را در دهه ۶۰ تكرار كند هنگامی كه اینتر به ۲ قهرمانی خود در جام باشگاه های اروپا دست یافت.
در طول یك قرن رقابت، تنها یك نفر بوده كه رقابت میان ۲ تیم را كاهش داده است. جوزپه مه آتزا كه بهترین دوران ورزشی خود را با اینتر گذرانده بود یك فصل نیز برای میلان بازی كرد.
پس از مرگ وی، ۲ تیم تصمیم گرفتند برای یادبود او نام ورزشگاه را به نام وی تغییر دهند و سن سیرو رسماً در سال ۱۹۸۰ به جوزپه مه آتزا تبدیل شد اما همچنان در نظر هواداران متعصب ۲ تیم همان سن سیرو است.

منبع : روزنامه ایران ورزشی