میخ‌ Nail

میخ تاریخچه‌ای کهن دارد ظاهراً میخ را نخست از چوب می‌ساختند اما در عهد مس، مفرغ و آهن میخ مسی، مفرغی و آهنی ساخته می‌شد. ظاهراً میخ‌ها‌ی آهنی را تا قرن نوزدهم با دست می‌ساختند و درین قرن بود که میخ‌های کارخانه‌ای ساخته و عرضه شد.
میخ انواع گوناگون و کاربردهای فراوانی دارد. در برخی موارد میخ خیلی بزرگ به کار می‌رود و در برخی جاها از میخ‌های خیلی ریز سود می‌جویند، میخ در نجاری و کفاشی کاربردهای بسیار دارد. پونز و میخ قابکوبی اشکال خیلی کوچک میخ هستند، میخ دو شاخه یک حلقه کوچک فلزی استکه دو سر تیز دارد میخ دو شاخه ممکن است به اندازه کافی کلفت باشد که با چکش کوبیده شود یا در ماشین دوخت گذاردهشده و برای دوختن کاغذ بکار می‌رود.
میخ‌ها را امروزه با دستگاه‌های ماشینی می‌سازند. سیم فولادی به‌قطر لازم وارد ماشین میخ‌سازی می‌شود و درین ماشین‌ها میخ به اندازه لازم بریده و نوک آن تیز و سرش به‌شکل معین و دلخواه پهن و شکل داده می‌شود. میخ پیچ در داخل مواد می‌گردد و اتصالی که به‌وجود می‌آورد خیلی بیش از میخ معمولی دوام و استحکام دارد.
میخ دو شاخه،پونز، میخ بریده، میخ قابکوبی،میخ توفالی میخ پیچ و مهره، میخ پرچ از جمله انواع میخ می‌باشند.
میخ پرج عبارتست از استوانه فلزی توپری که یک طرف سر دارد و آن را داخل سوراخی که در ماده به‌وجود آمده عبور می‌دهند و بعد با چکش می‌کوبند به‌طوری که سرکوچکترش پهن می‌شود و مانع شل‌شدن قطعات وصل شده می‌شود [۴۸].
● پرچ سابقه‌ای کهن دارد ـ بشر و ابزار کارش
میخ یکی از چیزهائی است که از زمان اختراعش تاکنون کاربردهای بسیار داشته و دارد چه در به هم بستن و محکم کردن قطعات چوب و پارچه، صفحات فولادی و سیم‌ها و غیره بسیار سودمند است. میخ‌های مخصوصی وجود دارد که می‌تواند چوب و سایر مصالح ساختمانی را به آجر و بتن متصل کند.
بیشتر میخ‌ها را از فولاد می‌سازند، اما برخی از میخ‌ها را از آلومینیوم، برنج، مس یا فولاد ضد زنگ می‌سازند. میخ‌های فولادی را ممکنست با لایه کادمیوم، مس، یا نیکل استحکام بخشند. برخی از میخ‌ها پوششی از روی یا یک ماده رزینی دارد تا آن را بهتر از زنگ زدگی به دور نگه دارد.
درودگران معمولا میخ فولادی یا حتی چوبی به کار می‌برند. برخی از آنان دستگاه‌های سوراخ‌ک جای میخ دارند باین ترتیب کارنجاران تندتر پیش می‌رود.
● بخش‌های مختلف میخ از سه بخش تشکیل گردیده
۱) نوک
۲) تنه
۳) ته میخ، نوک میخ نقش نفوذ کننده در اشیاء را دارد.
چون نوک میخ در شیئی مورد نظر کوبیده شده تنه میخ را با کوبیدن چکش به ته میخ آن را در اشیاء مورد نظر جا می‌دهند.
● اندازه و اشکال میخ
چون از میخ در کاربردهای متعدد و ویژه‌ای سود جسته می‌شود، یکی از موارد کاربرد میخ استفاده از آن در کفش در میز و صندلی و مبلمان و پرده‌کوبی یا اتصال قطعات چوبی و غیره بام به یکدیگر است. درازی میخ از ۵/۲ تا ۱۵ سانتی‌متر یا بیشترو آن را با حرف D مشخص کرده‌اند. اندازه و وزن آنها معمولاً از میخ فروش‌ها سؤال می‌شود.
در انگلستان ۱۰۰۰ عدد میخ را که یک پوند وزن داشته باشد آن را D یک و آنها که ۱۰۰۰ عددش ۴ پوند وزن داشته باشد آن را D چهار گویند.
● میخ چگونه ساخته می‌شود
نخستین میخ‌ها را مردم میان رودان (عراق) در حدود ۵۰۰۰ سال پیش ساختند. هنرمندان از میخ‌ها در چارچوب‌های مسین یا چوبین برای قرار دادن مجسمه یا نقاشی به کار می‌برند. در سده ۱۷۰۰، نوکوچان آمریکائی باگرم کردن فولاد و چکش کاری میخ می‌ساختند. در حدود سال ۱۷۷۵ جرمیاه ویل کینسن مخترع کمربندی میخ‌سازی را از برش صفحات وآهن سرد گسترش داد. در حدود ۱۸۵۱ ویلیام هاسال Hassall مکانیک نیویورکی نخستین ماشین میخ‌سازی راکه از سیم فولادی ساخته می‌شد اختراع کرد.
امروزه تقریباً همه میخ‌ها از سیم با ماشینی که در هر دقیقه ۵۰۰ میخ می‌سازد، ساخته می‌شود. سیم از گلوله بزرگ سیم به دهانه ماشین داده می‌شود و این دستگاه به اندازه‌های لازم سیم را می‌برد و آنگاه یک سر میخ تیز و سر دیگر ته میخ پهن و مناسب برای چکش و کوبیدن آن به اشیاء مختلف ساخته می‌شود. پس از آن آن را صیقل یا روکش ضد زنگ و غیره می‌دهند.
کارخانه‌های میخ سازی در ایالات متحده آمریکا سیصد نوع میخ تولید و آنها را در جعبه و بسته‌های ۱ یا ۵ یا ۱۰ یا ۲۵ یا ۵۰ پوندی عرضه می‌کنند. میخ‌های مخصوص کوچک را که در بسته‌های حدود ۵۵ گرمی یا ۱۲۰ گرمی عرضه می‌نمایند.

منبع : مطالب ارسال شده