سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
مجله ویستا


نگاهی کوتاه به دورنمای بازار هوایی چین


نگاهی کوتاه به دورنمای بازار هوایی چین
● مقدمه
با توجه به پیش‌بینی‌ها مبنی بر رشد اقتصادی نزدیك به ۸ درصد تا سال ۲۰۱۰ میلادی و بازار رو به رشد هوایی این كشور فراتر از متوسط نرخ رشد جهانی همه نشانگر این مطلب است كه چین بزودی توسعهٔ فوق‌العاده زیادی را در بخش زیرساخت‌های هوایی و فرودگاهی خواهد گذراند. در طی بیست سال آینده كشور چین رشد سالانه‌ای معادل ۸ درصد را در حجم ترافیك هوایی خود پیش‌بینی نموده است و با این روند كشور چین دومین بازار بزرگ حمل‌ و نقل هوایی خواهد شد. برای چنین حجمی از حمل و نقل هوایی كشور چین نیازمند ۲۶۰۰ فروند هواپیمای دیگر خواهد بود.
همچنین بر طبق برنامه پنج سالهٔ چین كه از سال ۲۰۰۵ میلادی آغاز گشته است، ۴۰ فرودگاه در این كشور ساخته شده یا ارتقاء خواهند یافت. علاوه بر این در طی ۱۰ الی ۱۵ سال آینده مراكز جدیدی برای كنترل پرواز منطقه‌ای ساخته خواهند شد و سیستم تمام مراكز از روش كنترل پرواز بوسیلهٔ برنامه به كنترل پرواز بوسیلهٔ رادار تغییر یافت كه منجر به بیشتر شدن امنیت آسمان این كشور خواهد گردید.
سازمان هواپیمایی كشوری چین[۱] (CAAC) كوشش می‌كند تا خطوط هوایی این كشور را به یك صورت منطقی دربیاورد. در اثر این تلاش ادغام گسترده‌ای بین شركت‌های هوایی چین رخ داد و سه شركت‌ بزرگ محصول این ادغام شد؛ این شركت‌ها عبارتند از Air China خط هوایی ملی كشور چین، ‍China Southern و China Eastern كه حدود ۸۰ درصد بازار داخل و تقریبا تمام بازار بین‌المللی چین را در اختیار دارند.
ناوگان هوایی چین هم‌اكنون به سمت افزایش تعداد هواپیماهای كوچكتر پیش می‌رود. هواپیماهای تك راهرو و كوچكتر كم‌كم جایگزین هواپیماهای پهن‌پیكر و با دو راهرو می‌شوند.
سازمان هواپیمایی چین انتظار دارد كه خطوط هوایی جدید بهره‌وری خدمات را افزایش داده و بر روی توسعه یك سیستم مسیریابی جدید برای مسیرهای هوایی تمركز نمایند.
● خلاصه و دورنمایی از بازار هوایی چین
سازمان هواپیمایی كشوری چین اعلام نمود كه حجم حمل مسافر هوایی تجاری كشور چین در سال ۲۰۰۵ میلادی بالغ بر ۱۳۰ میلیون نفر می‌باشد. تحلیگران صنعت هوایی، برای چند سال آینده متوسط رشد سالانه‌ای بین ۸ تا ۱۰ درصد را برای رشد حجم حمل و نقل هوایی چین پیش‌بینی می‌نمایند. هوانوردی عمومی[۲] (GA) در چین هم در صورت رفع محدویت‌ها، به دنبال هوانوردی تجاری، میانگین رشدی معادل ۵ درصد در سال خواهد داشت.
● ناوگان هوایی چین
خطوط هوایی چین هم‌اكنون در مجموع شامل حدود ۹۰۰ هواپیما می‌شود و فهرست آنها شامل هواپیماهای بوئینگ ۷۳۷، ۷۴۷، ۷۵۷، ۷۶۷، ۷۷۷، ایرباس ۳۰۰، ۳۱۰، ۳۱۹، ۳۲۰، ۳۲۱، ۳۳۰، امبرائر ERJ-۱۴۵ و مك‌دانل‌داگلاس MD-۸۲ و MD-۹۰ می‌شود.
بنابر پیش‌بینی بوئینگ در سال ۲۰۰۵ میلادی، رشد متوسط ترافیك هوایی چین برای دو دهه ۸.۱ درصد در سال خواهد بود. بنابر این پیش‌بینی ناوگان هوایی چین به ۳۲۰۰ فروند خواهد رسید و تركیب خریدهای جدید چین به این صورت خواهد بود. ۶۴ درصد هواپیماهای تك راهرو، ۲۲ درصد هواپیماهای دو راهرو، ۱۱ درصد هواپیماهای جت منطقه‌ای و ۳ درصد هواپیماهای پهن پیكر.
● هوانوردی عمومی (GA)
هوانوردی عمومی به تازگی در كشور چین ایجاد شده است. در این كشور حدود ۴۰۰ فروند هواپیما و بالگرد در این رده، فعال هستند كه از میان آنها ۳۶۰ فروند برای مصارف كشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرند. ۶۰ فروند دیگر بالگردهایی هستند كه برای حمل و نقل به سكوهای نفتی دور از ساحل مورد استفاده قرار می‌گیرند. هم‌اكنون تعداد اندكی هواپیمای جت و بالگرد خصوصی در حال فعالیت هستند. مشكلاتی از قبیل سختی برنامه‌ریزی، كمبود خلبان و مكانیك، عدم تسهیلات فرودگاهی و قیمت بالای سوخت باعث شده‌اند تا رشد در این زمینه به كندی صورت پذیرد.
به منظور بالا بردن رشد هوانوردی عمومی، از ماه آگوست سال ۲۰۰۲ میلادی، سازمان هواپیمایی كشوری چین قوانین جدیدی را در زمینهٔ سرمایه‌گذاری خارجی در صنعت هوایی تجاری چین، به اجرا گذاشته است. این قوانین جدید سرمایه‌گذاران خارجی را برای سرمایه‌گذاری در بخش هوانوردی عمومی خصوصا در بخش كشاورزی، جنگلبانی، شیلات، هوانوردی تجاری، گردشگری و كاربردهای صنعتی را تشویق می‌كند.
در ماه می سال ۲۰۰۳ میلادی سازمان هواپیمایی كشوری چین بوسیلهٔ قانون كنترل پرواز هوانوردی عمومی[۳] فضای هوایی را برای هواپیماهای خصوصی در زیر ارتفاع ۶۰۰ متری آزاد نمود. قوانین همچنین استانداردهایی را برای مدیریت فعالیت‌های پروازی هوانوردی عمومی، ایمنی پرواز، هدایت بالون و مسوولیت‌های قانونی ایجاد نمود. اجرا و پیاده‌سازی این قوانین كمكی برای رشد بخش هوانوردی عمومی چین خواهد بود.
● خطوط هوایی چین
سازمان هواپیمایی كشوری چین (CAAC) مدیریت و نظارت صنعت خطوط هوایی چین را بر عهده دارد و در همان حال صاحب خط هوایی ملی و قانون‌گذار این صنعت نیز می‌باشد. این سازمان نقش خود را به سمت قانون‌گذار صرف بودن، تغییر می‌دهد.
علاوه بر قانون گذاری و اعطای مجوز به مسیرهای هوایی و مدیریت ایمنی هوایی، این سازمان قیمت‌گذاری مسافرت‌های هوایی را نیز بر عهده دارد؛ همچنین این سازمان به همراه كمیسیون اصلاحات توسعه‌ای ملی[۴] چین (NDRC) اختیار تایید خریدهای اصلی هواپیما توسط چین را بر عهده دارد. در سال ۲۰۰۲ میلادی سازمان هواپیمایی كشوری چین تلاش‌های ساختاردهی مجدد صنعت هوایی را با ادغام نه شركت هوایی تحت اختیار خود ادامه داد و نتیجهٔ آن شكل‌گیری سه گروه هوایی عظیم "Big Three" بود. این گروه شامل سه شركت هوایی Air China، ‍China Southern Airlines و China Eastern Airlines می‌باشد.
در حالی كه این گروه هوایی بازار هوایی چین را كنترل می‌نماید، خطوط هوایی دیگری نیز نظیر Hainan Airlines، Shanxi Airlines، Shenzhen Airlines، Xiamen Airlines و Shanghai Airlines با ناوگان منطقه‌ای خود در رده‌های بعدی در حال فعالیت می‌باشند.
▪ شركت هوایی ملی چین Air China
این شركت یكی از اعضای گروه هوایی Big Three و دارای ناوگان رسمی حامل پرچم و ملی كشور چین می‌باشد. ناوگان این شركت هوایی شامل ۱۴۹ فروند هواپیما می‌باشد كه از تعداد ۱۲۳ فروند آن از نوع بوئینگ ۷۳۷، ۷۴۷، ۷۵۷، ۷۶۷ و ۷۷۷ بوده و تعداد ۲۶ فروند دیگر آن از نوع ایرباس ۳۱۹، ۳۲۰ و ۳۴۰ بوده و دومین ناوگان بزرگ هوایی چین می‌باشد. مركز این شركت هوایی در شهر پكن واقع است.
این شركت بخش اعظم از مالكیت شركت هوایی Shandong Airlines را دارا می‌باشد. این شركت در سال ۲۰۰۴ میلادی دو خط هوایی Zhejiang Airlines و China Southwest Airlines را به خود اضافه نمود.
▪ شركت هوایی China Southern Airlines
مركز شركت هوایی China Southern Airlines در شهر گوانگژو[۵] واقع است. این شركت دارای بزرگترین ناوگان هوایی در بین خطوط هوایی كشور چین می‌باشد. تعداد ناوگان این شركت به ۱۸۴ فروند می‌رسد و تعداد ۹۱ فروند آن از نوع بوئینگ ۷۳۷، ۷۴۷، ۷۵۷ و ۷۷۷ بوده و تعداد ۴۳ فروند دیگر آن از نوع ایرباس ۳۱۹، ۳۲۰، ۳۲۱ و ۳۳۰ بوده و مابقی از نوع امبرائر ERJ-۱۴۵ و مك‌دانل‌داگلاس MD-۸۲ و MD-۹۰ می‌باشد. خطوط هوایی تابع و زیرمجموعهٔ این شركت شامل Xiamen Airlines، Shantou Airlines، Guangxi Airlines، Zhuhai Airlines، Guizhou Airlines، China Northern Airlines و Xinjiang Airlines می‌باشد. این شركت هوایی برای خرید ۵ فروند هواپیمای ایرباس ۳۸۰ و ۱۳ فروند بوئینگ ۷۸۷ اقدام نموده است.
▪ شركت هوایی China Eastern Airlines
مركز شركت هواییChina Eastern Airlines در شهر شانگهای واقع است و چند خط هوایی زیر مجموعهٔ این شركت شامل Great Wall Airlines، Yunnan Airlines و China Northwestern Airlines می‌باشد. این شركت صاحب سومین ناوگان بزرگ كشور چین می‌باشد. تعداد ناوگان این شركت ۱۶۰ فروند بوده و شامل ۴۴ فروند بوئینگ ۷۳۷ و ۹۸ فروند ایرباس ۳۲۰، ۳۱۹، ۳۱۰ و ۳۰۰ بعلاوه ۱۸ فروند هواپیمای مك دانل‌داگلاس MD-۱۱، MD-۸۲ و MD-۹۰ می‌باشد. در سال ۲۰۰۵ میلادی این شركت برای خرید ۱۵ فروند هواپیمای بوئینگ ۷۸۷ اقدام نمود.
▪ شركت‌های هوایی خصوصی
علاوه بر خطوط هوایی دولتی، این كشور جایگاهی برای ظهور خطوط هوایی خصوصی نیز می‌باشد. شركت‌های Okay Airlines، Spring Airlines و United Eagle Airlines هم‌اكنون در حال فعالیت در این بخش می‌باشند. چند شركت هوایی نیز آماده دریافت اجازه برای ورود به بخش هوایی چین می‌باشند. این شركت‌ها عبارتند ازJade Cargo International (Shenzhen) و Huaxia Airlines (Chongqing) .
● فرودگاه‌ها
برنامه‌های فعلی فرودگاه‌های چین توسعهٔ فرودگاه‌های پكن و شانگهای به عنوان مراكز اصلی حمل و نقل هوایی ملی و فرودگاه‌های بین‌المللی كشور چین می‌باشد و به دنبال آن توسعه و گسترش فرودگاه‌های متصل به این فرودگاه‌های اصلی دنبال می‌شود. در یك خط‌مشی، سازمان هواپیمایی كشوری چین (CAAC) اقدام به تهیهٔ برنامه‌ای برای ساخت تعدادی فرودگاه در منطقهٔ غرب این كشور نموده است.
كشور چین در مجموع ۱۴۷ فرودگاه دارد كه از این تعداد ۲۲ عدد از آن‌ها قابلیت نشست و برخاست هواپیماهایی مانند بوئینگ ۷۴۷ و بوئینگ ۷۷۷ را دارا هستند.
سه فرودگاه بزرگ این كشور به عنوان مراكز ملی و منطقه‌ای شناخته می‌شوند كه عبارتند از فروگاه بین‌المللی پایتخت چین پكن (BCIA)، فرودگاه شانگهای پودونگ[۶] و فرودگاه گوانگژو بایون[۷]. از طریق این سه فرودگاه مركزی كشور چین، ۳۸ درصد از حجم كل مسافرین كشور چین در سال ۲۰۰۴ میلادی جابجا شده‌اند.
بر طبق گزارشات انتظار می‌رود تعداد فرودگاه‌های كشور چین در سال ۲۰۱۰ به ۱۸۷ فرودگاه برسد.علاوه بر تجهیزات فرودگاهی رشد بسیار زیادی در محمولهٔ‌های هوایی دیده می‌شود. توافقات جدیدی در حجم حمل بار توسط سه خط هوایی چین صورت گرفته است كه برای حمل این محموله‌های بار اضافه شده، فرودگاه‌ها نیازمند تجهیزات زمینی بیشتر و بهتری می‌باشند.
كشور چین توسعه تجهیزات و سیستم‌های امنیت هوایی، مدیریت رایانه‌ای اطلاعات، سیستم‌های سفارش بلیت، سیستم‌های توزیع و فروش بین‌المللی و تجارت الكترونیك را نیز دنبال می‌نماید.
استفاده از خدمات عرضه كالا و خدمات مستقیم در فرودگاه‌ها ایدهٔ جدیدی است كه مورد توجه مسؤولین فرودگاه‌ها در چین قرار گرفته است. فرودگاه‌ها كه با چالش درآمدهای مالی روبرو هستند، در حال جذب مشاركت برای ارائهٔ كالا و خدمات از جمله مواد غذایی هستند. در پایان تجهیزات ایمنی شامل وسایل نقلیهٔ امدادی و دیگر تجهیزات نیز از بخش‌های مورد توجه مسؤولین فرودگاه‌های چین می‌باشد.
با توجه به رشد سریع تقاضای بازار حمل و نقل هوایی و افزایش تعداد فرودگاه‌ها در كشور چین یكی از مقولات مورد انتظار برای كشور چین بحث تجهیزات امنیتی فرودگاه‌ها در كشور چین خواهد بود. این كشور نیازمند تجهیزات امنیتی پیشرفته برای افزایش ایمنی و امنیت حمل و نقل هوایی خود خواهد بود كه بطور تقریبی هزینه‌ای معادل ۱۵۰ میلیون دلار برای تامین این تجهیزات، كشور چین هزینه خواهد نمود.
در سال ۲۰۰۳ میلادی این كشور ۳۱ رادار اصلی، ۵۲ رادار ثانویه، بیش از هزار سیستم ارتباطی VHF، بیش از ۱۶۰ سیستم تشخیص فاصله در تمام جهات VOR/DME و بیش از ۱۴۰ سیستم فرود ILS خریداری نموده است.
● كاهش تعرفه‌های هوایی با الحاق به سازمان تجارت جهانی
برای تمام قطعات و تجهیزات هوایی بنابر توافق سازمان تجارت جهانی و پس از الحاق این كشور به این سازمان، تعرفه‌ها از متوسط ۱۴.۷ درصد به متوسط ۸ درصد كاهش یافته است. این كشور تعرفه‌های متفاوتی را برای هواپیماها، بالگردها، موتورهای هوایی و دیگر قطعات وابسته به این صنعت وضع نموده است.
در سال ۲۰۰۱ میلادی، سازمان هواپیمایی كشوری چین ارزش مالیات واردات هواپیماهایی با وزن كمتر از ۲۵ تن را به ۶ درصد كاهش داد؛ در حالیكه این مالیات برای هواپیماهای با وزن بیشتر از ۲۵ تن به همان مقدار قبلی یعنی ۱۷ درصد باقی ماند. این اقدام به منظور حمایت از عرضه‌كنندگان هواپیماهای جت منطقه‌ای داخلی صورت پذیرفته است. عضویت كشور چین در سازمان تجارت جهانی راه را برای دستیابی به بازار صنعت هوایی این كشور را برای صادرات محصولات هوایی برای تولیدكنندگان این محصولات هموار نموده است.
● سازمان‌ها و نهادهای تصمیم‌گیر در بخش هوانوردی چین
▪ سازمان هواپیمایی كشوری چین[۸] (CAAC)
سازمان هواپیمایی كشوری چین مستقیما زیر نظر شورای ملی چین[۹] در حال فعالیت بوده و زیر نظر وزارت حمل و نقل نمی‌باشد. این سازمان مسؤولیت امور هوانوردی غیرنظامی كشور چین را بر عهده دارد. وظایف این سازمان شامل:
تدوین قوانین ایمنی زمینی و هوایی هوانوردی غیرنظامی، تدوین استانداردهای پرواز در هوانوردی غیرنظامی، اعطای گواهینامه‌های خدمه هوانوردی غیرنظامی، تدوین استانداردهای قابلیت پرواز، كنترل ترافیك هوایی، برنامه‌ریزی مسیرهای هوایی، مدیریت امنیت و صدور اجازه خرید هواپیما و بالگردهای غیرنظامی می‌باشد. پایگاه اطلاع رسانی این سازمان www.caac.gov.cn می‌باشد.
▪ دفتر مدیریت ترافیك هوایی (ATMB) سازمان هواپیمایی كشوری
دفتر مدیریت ترافیك هوایی[۱۰] (ATMB) زیر نظر سازمان هواپیمایی كشوری چین امور ترافیك هوایی چین را اداره می‌نماید. این دفتر مسؤول برنامه‌ریزی سیستم كنترل ترافیك هوایی و همچنین سرمایه‌گذاری و تهیه تجهیزات كنترل ترافیك هوایی می‌باشد.
هدف آیندهٔ دفتر مدیریت ترافیك هوایی (ATMB) سازمان هواپیمایی كشوری چین بهبود امكانات در مناطق شرقی و تا حدی غرب چین می‌باشد. یك شبكه جامع اطلاعات، سیستم جدید مركزی اتوماسیون، تجهیزات ارتباطات صوتی اطلاعاتی زمینی و رادارهای در طول مسیر جدید از برنامه ده سال آیندهٔ این دفتر می‌باشد. از این جهت، این دفتر در برنامهٔ نوسازی فناوری خود در پنج سال آینده مبلغ ۵۰۰ میلیون دلار اختصاص داده است كه شامل تجهیزات مراقبت راداری برای فرودگاه‌های اصلی و مسیرهای هوایی، تجهیزات ناوبری و ساخت شبكه‌های جدید ارتباطی خواهد بود.
▪ كمیسیون علم، فناوری و صنعت دولتی برای دفاع ملی (COSTIND)
كمیسیون علم، فناوری و صنعت دولتی برای دفاع ملی[۱۱] (COSTIND) رهبری و مسؤولیت اختیارات دولتی چین برای تدوین علمی و مدیریت خط‌مشی‌های فناوری و برنامه‌های توسعه در حوزه‌های فعالیت‌های هسته‌ای، هوافضا، كشتی‌سازی و اسلحه‌سازی را بر عهده دارد.
● تولیدكنندگان و شركت‌های اصلی هوایی چین
▪ شركت صنایع هوایی چین ۱ (AVIC I)
شركت صنایع هوایی چین [۱۲]۱ (AVIC I) رهبری تولید هواپیماها و بالگردهای تجاری و نظامی كشور چین را بر عهده دارد. این شركت صاحب ۵۳ بنگاه صنعتی، ۳۰ موسسه تحقیقاتی و ۳۰ شركت تخصصی می‌باشد و ۲۶۰ هزار نفر در این شركت به فعالیت مشغول می‌باشند.
این شركت هواپیماهای با ظرفیت بیش از ۳۰ صندلی، موتورهای هوایی، تجهیزات هوایی و سیستم‌های تسلیحاتی را تولید می‌نماید. این شركت به صورت تولید مشترك با شركت‌های بوئینگ، ایرباس، رولزرویز همكاری می‌نماید. برنامه جت منطقه‌ای ARJ-۲۱ از دیگر فعالیت‌های این شركت می‌باشد.
▪ شركت صنایع هوایی چین ۲ (AVIC II)
شركت صنایع هوایی چین [۱۳]۲ (AVIC II) در زمینه تولید هواپیماهای كوچكتر از ۳۰ صندلی، بالگردها، موتورها و تجهیزات هوایی فعالیت می‌نماید. این شركت شامل ۵۴ بنگاه صنعتی، ۳ مؤسسهٔ تحقیقاتی و ۲۲ شركت تخصصی می‌باشد.
▪ شركت تداركات هوایی چین (CASC)
بخش صادرات و واردات شركت تداركات هوایی چین[۱۴] (CASC) جایگاه نخست در تجارت و بازوی تجاری سازمان هواپیمایی كشوری چین بوده و بطور تخصصی در زمینهٔ صادرات و واردات محصولات هوایی غیرنظامی فعالیت می‌كند. این شركت حجم صادرات و وارداتی بیش از میلیارد دلار در سال دارد.
از ابتدای تاسیس این شركت در سال ۱۹۸۰ میلادی این شركت بیش از ۷۰۰ هواپیمای تجاری و طیف وسیعی از تجهیزات پشتیبانی زمینی شامل ارتباطات، ناوبری، كنترل ترافیك هوایی و سیستم‌های هواشناسی و پیش‌بینی وضع هوا را وارد نموده است.
بخش مناقصات بین‌المللی شركت تداركات هوایی چین، تنها شركت زیر نظر سازمان هواپیمایی كشوری چین می‌باشد كه اجازهٔ برگزاری مناقصات بین‌المللی در بخش هوایی را دارا می‌باشد.
۱-۹-۴- شركت صادرات و واردات ملی فناوری هوایی چین (CATIC)
شركت صادرات و واردات ملی فناوری هوایی چین[۱۵] (CATIC) كه جزء دارایی‌های شركتهای صنایع هوایی چین ۱ و ۲ می‌باشد، یكی از تهیه‌كنندگان اصلی صنایع هوانوردی چین محسوب می‌شود. كسب و كار اصلی این این شركت شامل صادرات و واردات محصولات هوایی، محصولات الكترومكانیكی غیرهوایی، فناوری، تجهیزات و مواد می‌باشد. در سال ۲۰۰۲ میلادی این شركت، حجم معاملاتش به رقم ۲۰.۸ میلیارد دلار رسید.
این شركت دارای ۱۰ زیرمجموعه محلی، ۷ شركت تخصصی و بیش از ۶۰ زیرمجموعه خارجی بوده و در سی كشور جهان صاحب دفتر نمایندگی می‌باشد. قابل ذكر است این شركت مشمول قانون تحریم دولت امریكا قرار دارد.
چین كشوری است كه در ایجاد رقابت بین فروشندگان محصولات و خدمات هوایی در جهت كاهش قیمت‌ها بسیار موفق بوده است و با سیاست مناسب و ایجاد جو رقابتی مانع انحصاری شدن محصولات هوایی در كشورش شده است.
● قطعات و تجهیزات هوایی
كشور چین قطعات و تجهیزات مختلف هوایی را بطور گسترده وارد می‌نماید؛ البته این كشور توانایی ساخت قطعات موتور و قطعات پیچیده سیستم‌های دیگر را دارا می‌باشد. ولی در عین حال با بسیاری از شركت‌های هوایی آمریكایی در ساخت هواپیمای جت منطقه‌ای ARJ-۲۱ بصورت مشترك همكاری می‌نماید.
این كشور بنابر گزارش جینز در ده سال آینده بزرگترین بازار تجهیزات كنترل ترافیك هوایی در دنیا را خواهد داشت و سازمان هواپیمایی این كشور نیازمند انجام هزینه‌ای معادل ۱.۶ میلیارد دلار خواهد بود.
در سال ۲۰۰۴ میلادی امریكا ۴۶ درصد سهم واردات قطعات هوایی و به دنبال آن كشورهای روسیه و فرانسه بیشترین سهم از بازار قطعات در چین را در اختیار داشتند. در این سال كشور چین بطور تقریبی ۴۱۵ میلیون دلار واردات قطعات هوایی داشته است كه این شامل ملخ، روتور، ارابه فرود و دیگر قطعات مرتبط می‌شود. در همین زمان ۲۸۰ میلیون دلار دیگر به واردات موتورهای توربوجت، توربوپراپ، توربینی و دیگر قطعات مرتبط اختصاص داشته است. البته قطعات دیگر نیز هركدام به نوبهٔ خود به این كشور وارد شده‌اند.
به منظور ایجاد رقابت داخلی، در حدود ۲۰۰ شركت كوچك تولید قطعات هواپیمایی به اضافهٔ چندین نهاد اصلی تولیدی مانند شركت گروه صنعت هوایی شانگهای[۱۶] (SAIC) شركت صنعت هواپیمایی چنگدو[۱۷] (CAIC) شركت هواپیمایی شیانگ[۱۸] (SAC) و شركت صنعت هواپیمایی ژیان[۱۹] (XAIC) در این كشور ایجاد شده‌اند.
در حال حاضر فقط بخش محدودی از تولیدكنندگان داخلی قادر به تولید با كیفیت مورد نیاز برای تقاضای بازار هستند و به همین علت برای آیندهٔ نزدیك این بخش وابسته به واردات محصولات و فناوری‌های مرتبط هستند.
[۱] General Administration of Civil Aviation of China
[۲] General Aviation
[۳] Regulation on Flight Control of General Aviation
[۴] National Development Reform Commission
[۵] Guangzhou
[۶] Shanghai Pudong
[۷] Guangzhou Baiyun
[۸] The General Administration of Civil Aviation of China
[۹] China’s State Council
[۱۰] The Air Traffic Management Bureau
[۱۱] The State Commission of Science, Technology and Industry for National Defense
[۱۲] China Aviation Industry Corporation I
[۱۳] China Aviation Industry Corporation II
[۱۴] China Aviation Supplies Corporation
[۱۵] China National Aero-Technology Import & Export Corporation
[۱۶] Shanghai Aviation Industrial Group Corporation
[۱۷] Chengdu Aircraft Industrial Corporation
[۱۸] Shenyang Aircraft Corporation
[۱۹] Xi’an Aircraft Industrial Corporation
منبع : سایت تحلیلی خبری عصر ایران