امام‌زاده صالح و امام‌زاده سلیمان ، روستای نهاوند ، تاکستان

آرامگاه این امام‌زاده‌ها در انتهای روستای نهاوند تاكستان، در 56 كیلومتری جاده قزوین - همدان قرار دارد. این دو بقعه در نزدیكی یك‌دیگر قرار دارند و یك اتاق مستطیل شكل، آن دو را به هم متصل ساخته است. طرح بنای هر دو امام‌زاده مدور است و قطر قسمت پایین آن‌ها كمی از بالای بنا بیش‌تر است. این اختلاف، در بنای سمت چپ - امام‌زاده صالح - نمایان‌تر از بنای امام‌زاده سلیمان است.
هر دو بنا دارای سردابی هستند كه سقف آن هم‌سطح زمین است و محل اصلی گور امام‌زاده‌ها است. راه ورود به سرداب‌های مزبور، دری كوتاه و تنگ است. سرداب دارای پوشش قوسی شكل است. نور داخل بنا - طبقه دوم - به وسیله نورگیرهایی تأمین می‌شود. قطر بنای امام‌زاده سلیمان، 17/5 متر و ارتفاع كلی آن در حدود 8 متر است. بنای امام‌زاده صالح، كمی از بنای امام‌زاده سلیمان بزرگ‌تر است. پایه‌های بنای امام‌زاده بر روی سنگ‌های لاشه گذاشته شده و سپس آجركاری بنا آغاز گردیده است. در جانب شمالی امام‌زاده، دری وجود دارد كه بعدها آن را مسدود ساخته‌اند؛ ولی قوس و محل آن به خوبی نمایان است. نحوه ساختمان گنبد این بنا نیز شباهت كاملی به بنای قبلی دارد؛ با این فرق كه قسمت بالای گنبد، بلندتر و مخروطی است.
با مقایسه این دو بنا با یك‌دیگر،‌ می‌توان گفت كه بنای امام‌زاده صالح دارای قدمت بیش‌تری نسبت به بنای قبلی است. از وضع نمای خارجی گنبدِ امام‌زاده صالح چنین برمی‌آید كه گنبدِ موجود، ‌پوشش زیرین گنبدی دوپوسته بوده است و به احتمالی، پوشش خارجی گنبد مخروطی شكل بوده است. دو بنای مزبور، با توجه به وضع سرداب‌ها، به آثار قرن ششم شباهت دارند؛ با این فرق كه نقشه آن‌ها، مانند برج‌های قرن‌های چهارم و پنجم شمال ایران، دایره‌شكل است. آجركاری این دو بنا، با وجود سادگی، از یك شیوه تكامل‌یافته معماری بهره‌مند است.