سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
مجله ویستا
اعـتـمـاد او را جـلـب کـن!
برای این که بتوانیم در وهلهٔ اول به عنوان یک انسان و سپس در مقام پدر یا مادر، اعتماد فرزند ان را جلب کنیم و به آنان نیز حس اعتماد به خود را بدهیم، باید اصول زیر را رعایت کنیم و در پرورش آنها بکوشیم:
▪ تقویت خودشناسی: آگاهی از نقاط قوت و ضعف خود، شناخت احساسات، آرمانها، خودسنجی و بازبینی خود و...
▪ پرورش مهارت همدلی و همدردی در خود: یعنی شناخت و درک احساسات و نظریات دیگران
▪ احترام به خود و دیگران: باید بپذیریم که همه مخلوق خداوند هستند و حق دارند عادات و آداب و رسوم خود را داشته باشند، به عقاید، نظریات، آداب و سنن و... آنان حتی اگر مخالف ما باشد، احترام بگذاریم
▪ پرورش مهارتهای ارتباطی: خوب گوش دادن، ابراز وجود و...
▪ تقویت مهارت در مدیریت هیجانات: کنترل تکانهها خویشتنداری، بهویژه مدیریت خشم و دوری از تبعیض: آنچه را بر خود میپسندیم، بر دیگران نیز بپسندیم.
▪ مشارکت در کارها: آیات زیادی در قرآن کریم بر اصل شرکت دادن افراد در امور و گرفتن مشارکت از آنان تأکید دارد.
▪ الگوی عملی بودن: به آنچه میگوییم، عمل کنیم. امام علی(ع) میفرماید: ای مردم قسم به خدا، من شما را به هیچ طاعتی وادار نمیکنم، مگر آن که پیش از آن، خود به آن عمل کرده و از معصیتی شما را باز نمیدارم، جز آن که پیش از آن خود ترک گفتهام.
▪ گوش کردن به صحبتهای یکدیگر: مهارت خوب گوش دادن، یکی از مهمترین مهارتهای ایجاد احساس صمیمیت و اعتماد متقابل است.
▪ تظاهر نکردن به دانایی در ارتباطات: معمولاً انسانها بهویژه نوجوانان و جوانان با کسانی که مدعی دانش وسیع و اطلاعات کامل هستند، میانه چندان خوبی ندارند.
▪ پرهیز از انتقاد: رفتار دیگران را نباید به باد انتقاد گرفت، کلام متین و رفتار ملایم، در جذب افراد تأثیر بسزایی دارد.
▪ پرهیز از تمسخر: حساسیتهای طرف مقابل را مورد تمسخر قرار ندهیم و با استدلالی متین و با مشورت با افراد صلاحیتدار به او کمک کنیم.
▪ پرهیز از قضاوت: در امور دیگران بازجویی و قضاوت نکنیم. زیرا احساس خوبی در آنان ایجاد نمیکند و باعث بیاعتمادیشان به ما میشود.
▪ احترام به خلوت افراد: به خلوت افراد احترام بگذاریم، جوانان به خلوتی با خویشتن نیازمندند تا بتوانند درک جامعتری از زندگی به دست آورند.
▪ پرهیز از تفسیر: تفسیر و علتیابی نکنیم. چنانچه مشکلاتی برای کسی ایجاد شده باشد، به جای تفسیر رفتارها، بهتر است با طرح سؤالات سازنده و تفکر برانگیز، خودشان را به کشف راهحلهای بهتر ترغیب کنیم.
▪ پرهیز از نصیحت و تذکر: به جای تذکرات و نصایح پیدرپی، همانند یک آینه، احساسات افراد را به خودشان منعکس سازیم.
به عبارت دیگر، فقط آن چه را مشاهده و درک میکنیم، توصیف کنیم.
مثلاً «گویا خیلی عصبانی هستی!» یا «مثل اینکه که کار برادرت، خیلی تو را نا امید کرده» یا «اصلاً انتظار نداشتی چنین نمرهای بگیری و از این بابت ناراحت به نظر میرسی!» یا «خب، مثل این که دوست نداری حرفی بزنی!»
▪ تشویق برای یافتن راهحل: سعی کنیم از فرزندمان بخواهیم
راه حلی برای مشکلش پیدا کند. حتی اگر ما راهحل خوبی سراغ داریم، اجازه دهیم ابتدا او فکر کند.
این کار باعث میشود او پیببرد که ما به تفکر و عقل او اعتماد داریم و این خود، باعث افزایش حس اعتماد به نفس او میشود.
سلیمه بحرینی
منبع : روزنامه اطلاعات
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران رافائل گروسی نیچروان بارزانی رهبر انقلاب حج کردستان عراق مجلس شورای اسلامی شورای نگهبان انتخابات دولت حسین امیرعبداللهیان دولت سیزدهم
تهران شهرداری تهران حجاب هواشناسی قوه قضاییه آموزش و پرورش قتل فضای مجازی سلامت سازمان هواشناسی شهرداری پلیس
خودرو مسکن ایران خودرو قیمت دلار بانک مرکزی قیمت طلا قیمت خودرو بازار خودرو دلار حقوق بازنشستگان قیمت بورس
نمایشگاه کتاب سریال افعی تهران سریال تئاتر مسعود اسکویی محمدعلی علومی تلویزیون دفاع مقدس سینمای ایران صدا و سیما کتاب موسیقی
مغز دانشگاه آزاد اسلامی دانش بنیان گوشی هوشمند
اسرائیل حماس رژیم صهیونیستی غزه فلسطین جنگ غزه آمریکا روسیه رفح اوکراین طوفان الاقصی نوار غزه
پرسپولیس استقلال فوتبال لیگ برتر ذوب آهن نساجی لیگ برتر ایران لیگ برتر فوتبال ایران بازی سپاهان رئال مادرید جواد نکونام
هوش مصنوعی سامسونگ اپل آیفون گوگل باتری مایکروسافت اندروید تلفن همراه ماهواره ناسا
رژیم غذایی بیمه کاهش وزن زیبایی چای دندانپزشکی فشار خون بیماران خاص سبزیجات