آرزوهای بزرگ پوتین

برای جانشینی «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور كنونی روسیه، دو سیاستمدار آشكارا مبارزه می كنند: «سرگی ایوانوف» و «دمیتری مدویدیف» معاونین اول نخست وزیر. اما كارشناسان امور سیاسی روسیه سناریوی دموكراتیك رقابت های ریاست جمهوری را باور ندارند، چرا كه مغایر با منافع مسوولین بلند پایه كرملین است كه امروز كنترل دارایی ها و منابع اقتصادی كشور را در دست دارند.
بیشتر محافل سیاسی روسیه ممكن ترین گزینه را «عملیات ویژه جانشینی» می دانند.به گزارش نووستی ممكن است رئیس جمهور از آستین خود سومین «ولیعهد» را هم بیرون كشد و او را روی كرسی نخست وزیری نشانده و شخص مورد پسند خود اعلام كند. این گزینه در صورتی می تواند به اجرا درآید كه پوتین تصمیم بگیرد تنها برای مدتی از قدرت كناره گیری نموده و برای انتخابات سال ۲۰۱۲ كاندید شود.
ویژگی رقابت های ریاست جمهوری روسیه در این است كه برای ناظرین این جالب نیست كه چه كسی رئیس جمهور جدید می شود، بلكه این جالب تر است كه پوتین چه منصبی خواهد داشت. لیست مناصب فرضی پوتین در آینده، هر روز گسترش می یابد.
ساده ترین گزینه ها، رهبری حزب روسیه واحد (حزب طرفدار ریاست جمهوری كه ریاست آن را اكنون «بوریس گریزلوف» رئیس مجلس دومای روسیه بر عهده دارد) و یا رئیس شورای دولتی (ارگانی كه توسط پوتین برای مشورت پیرامون مسائل مختلف تاسیس شده و در قانون اساسی وجود ندارد) است كه بررسی آنها خسته كننده شده است. اكنون این مد است كه پوتین را در نقش رئیس كمیته بین المللی المپیك تصور كرد (اما ژاك روگ رئیس كنونی آن از سوئیس فعلا قصد ترك پست خود را ندارد) . اما باید به دلبند ترین ساخته پوتین در زمان مدرنیزه سازی كشور توجه داشت كه برای او امتناع از آن سخت تر از ترك ریاست جمهوری است.
پوتین نتوانست از نظر سیاسی كشورهای مشترك المنافع را دوباره متحد و شریك سازد. فضای یگانه اقتصادی خیالی واهی است. اتحاد نظامی، همانطور كه در زمان بوریس یلتسین بود، تنها روسیه را با آسیای مركزی متحد می كند. اما آنچه كه پوتین واقعاً دلش می خواست احیا كند، توان مجموعه های انرژی شوروی سابق بود. اكنون جهانیان شاهد شكل گیری اتحاد گازی مقتدری هستند كه بزودی رقیب نفت عربی خواهد بود. در ساختار جدید جهانی كه داشتن منابع سوختی، عاملی مهم است، در آینده اپك گازی می تواند به احیای روسیه بعنوان ابرقدرتی جهانی كمك كند.
در دستان رئیس آتی اپك گازی، ابزار نیرومند «گازپروم» قرار خواهد داشت. از سوی دیگر «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه در تلاش های خود برای پیروزی شهر ساحلی سوچی (در جنوب روسیه) در رقابت میزبانی بازی های المپیك زمستانی ۲۰۱۴ موفق شد، ضمن اینكه اطمینان داشت سال ۲۰۱۴ كشور تحت كنترل او خواهد بود.
به نظر كارشناسان مبارزه رئیس جمهور كنونی و تیم وی برای برگزاری المپیك زمستانی در روسیه، گویای این است كه پوتین پس از سال ۲۰۰۸ از قدرت كناره گیری نخواهد كرد. «الكسی موخین» مدیر كل مركز اطلاعات سیاسی می گوید كه زمانی كه در گوآتمالا ولادیمیر پوتین بی هوا گفت: «ما بسیار خوشحال خواهیم بود كه در سال ۲۰۱۴ شما را ببینیم»، سبب شگفت زدگی و به فكر انداختن همگان شد.
او همان طور كه وعده داده بود، ریاست جمهوری را ترك می كند، اما به احتمال زیاد برنامه او پس از مارس ۲۰۰۸ نیز مرتبط با ریاست جمهوری است. غریزه قدرت در ولادیمیر پوتین فوق العاده است و او نمی خواهد از سیاست دور شود.
«الكسی ماكاركین» معاون مدیر كل مركز فناوری های سیاسی عقیده دارد: «همه متوجهند كه پس از سال ۲۰۰۸ ولادیمیر پوتین جای دوری نمی رود، حداقل اینكه از حكومت كناره گیری نخواهد كرد.» «دمیتیری ارشكین» مدیر گروه پژوهشی «مركاتور»: پیروزی سوچی برای آینده پوتین هیچ اهمیتی ندارد، زیرا او در هر صورت گفته بود كه «من جای خود را درساختار(حكومتی) پیدا می كنم» و این را فهماند كه قصد ندارد از سیاست دور شود. در ضمن، اگر می خواست هم نمی توانست. در پشت وی گروهی از «رفقا» هستند كه او به آنها تكیه دارد و آنها تحت هیچ شرایطی قصد خارج شدن از سیاست را ندارند.
خود پوتین نیز چنین احساسی دارد كه حتی پس از روی كار آمدن جانشین وی، او در هر صورت بعنوان «پاتریاك» و فردی كه حقیقتاً اداره كشور را در دست خواهد داشت، باقی می ماند. بدین ترتیب این تاكید دیگری بر این بود كه پوتین فكر كناره گیری از سیاست را ندارد كه قبلاً هم نداشت و مبارزه پوتین برای پیروزی سوچی در رقابت برای میزبانی المپیك ۲۰۱۴ نیز گواه همین بود.

منبع : روزنامه ابرار