رؤیایی‌ها - THE DREAMERS

سال تولید : ۲۰۰۳
کشور تولیدکننده : انگلستان، ایتالیا و فرانسه
محصول : جری تامس
کارگردان : برناردو برتولوچی
فیلمنامه‌نویس : گیلبرت ادیر
فیلمبردار : فابیو چانکتی
هنرپیشگان : مایکل پیت، اوا گرین، لوئی گارل، آنا چنسلر، رابین رنوچی، ژان‌پی‌یر کالفون و ژان‌پی‌یر لئو
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۵ دقیقه


̎ماتیو̎ (پیت)، دانشجوئی آمریکائی که در پاریس تحصیل می‌کند، با خواهر و بردار فرانسوی به نام‌های ̎تئو̎ (گارل) و ̎ایزابل̎ (گرین) آشنا می‌شود که مثل او، عاشق فیلم و سینما هستند. در حالی‌که شورش‌های دانشجوئی مه ۱۹۶۸ ـ که در نهایت نیز باعث سقوط دولت فرانسه می‌شود ـ در بیرون از آپارتمان آنان اوج گرفته، این سه دوست، رابطه‌ای برقرار می‌کنند که ̎ماتیو̎ نظیرش را تا به حال تجربه نکرده و هرگز نیز تجربه نخواهد کرد...
● برتولوچی به‌‌عنوان یکی از معروف‌ترین و معتبرترین سینماگران روشنفکر چپ اروپائی، بهترین گزینه برای ساخت فیلمی دربارهٔ آشوب‌های دانشجوئی ماه مه ۱۹۶۸ پاریس است. برتولوچی با تغییر جای دوربین و زاویهٔ نگاهش به این موضوع حساس و مقطع تاریخی، وقایع این جنبش جوانانه را در پشت دیوارهای خانه‌ای خلاصه و فشرده می‌کند. فیلم می‌کوشد چکیدهٔ همهٔ معصومیت و بکارت وحس و حال خاص آن دوران و اتفاق‌هایش را در بازی‌های این سه عاشق سینه‌چاک سینما به تصویر بکشد و جذابیت‌های فیلم هم از دل همین موقعیت و بازی‌های سینمائی و نوستالژی معصومانه نسبت به سینما خودش را نشان می‌دهد. به همین دلیل بهترین صحنه‌های فیلم مربوط به بازسازی و اجرای دوبارهٔ سکانس‌های خاطره‌انگیز فیلم‌های مهم و مطرح و خاطره‌انگیز سینما توسط این سه جوان است. باقی اتفاق‌ها و روابط بین آنها در تقابل با این عشق پاک و دوست‌داشتنی، بیشتر صرف نمایش شناعتی می‌شود که برتولوچی سه دهه قبل با فیلم جسورانهٔ آخرین تانگو در پاریس (۱۹۷۲) از سردمداران و پایه‌گذارانش بود، و حالا پس از این همه سال و چند فیلم متنوع با موضوع‌های مختلف و لحن‌ها و حال و هواهای متفاوت، کمی تصنعی و اغراق‌آمیز و در لحظه‌هائی کهنه و دمده به نظر می‌آید. طراحی صحنهٔ فیلم (ژان راباس) تحسین‌برانگیز است، هرچند بازسازی دقیق و پر جزئیات حال و هوای آن دوران برای فیلم‌ساز کهنه‌کار نباید چندان دشوار بوده باشد. موسیقی‌های مختلفی که در طول فیلم شنیده می‌شود، همگی متعلق به فیلم‌هائی است که در طول داستان درباره‌شان حرف می‌زنند یا صحنه‌هائی از آنها بازسازی می‌شوند. لیوناردو دی‌کاپریو نقش ̎ماتیو̎ را نپذیرفت تا در هوانورد (مارتین اسکورسیزی، ۲۰۰۴) ایفاگر شخصیت هوارد هیوز باشد.