فلوس

فلوس درختی به ارتفاع ۱۵-۱۰ متر است که به حالت خودرو در بیشتر نقاط گرمسیر دنیا مانند آفریقا، هند و جنوب می روید.
میوه فلوس به طول ۳۰ تا ۵۰ سانتی متر و به قطر ۳-۲ سانتی متر است. اگر فلوس در قسمت طول آن شکافته شود تیغه های متعدد در آن دیده می شود که فلوس را به خانه های متعدد گاهی تا ۱۰۰ خانه تقسیم می کند.
در داخل این خانه ها مایع چسبنده تیره رنگی وجود دارد که عسل خیار شنبر نامیده می شود. طعم این مایع کمی شیرین ولی نامطبوع است.
● ترکیبات شیمیایی:
مغز فلوس دارای اکسی آنتراکینون، مواد قندی، صمغ، اسانس و مواد روغنی است. خاصیت مسهلی فلوس مربوط به چند ماده شیمیایی است که از مشتقات آنتراکینون می باشد.
● خواص دارویی:
▪ فلوس از نظر طب قدیم ایران کمی گرم و تر است.
▪ یکی از بهترین داروها برای رفع یبوست است زیرا مصرف آن عوارضی ندارد بنابراین حتی برای زنان باردار و اطفال مناسب نیست. برای درد مفاصل و نقرس فلوس را به موضع درد بمالید.
▪ برای کلیه ها مفید است مخصوصا آن هایی که کلیه شان سنگ ساز است در صورت استفاده از آن مبتلا به سنگ کلیه نمی شوند.
▪ جوشانده پوست درخت فلوس اسهال خونی را رفع می کند.
▪ نرم کننده سینه است.
● مضرات:
فلوس برای معده مضر است چون به روده ها می چسبد و ایجاد دل درد و ناراحتی های روده می کند.

منبع : روزنامه خراسان