۱۳ خرداد ـ ۳ ژوئن ـ طلال ابن عبدالله چون فریاد زد مرگ بر استعمار ،او را بیمار روانی اعلام و از سلطنت اردن خلع کردند!

سوم ژوئن سال ۱۹۵۲ طلال ابن عبدالله پادشاه ۵۳ ساله اردن ناگهان در پاریس به سفارت انگلستان رفت و در برابر کارکنان سفارت و مراجعان فریاد زد: مرگ بر استعمار،مرگ بر انگلستان، زنده اردن و ... و از آنجا خارج شد. در پی این اقدام، پارلمان اردن که تعطیلات خود را می گذرانید به دعوت ابوالهدی پاشا نخست وزیر وقت تشکیل جلسه داد و اعلام کرد که ملک طلال به بیماری روانی مبتلا شده و قادر به انجام وظایف خود نیست . سپس با تصویب پارلمان ،حسین پسر خردسال طلال بر جای پدر نشست و تا مدتی نایب السلطنه داشت. طلال که در ۱۹۰۹ در مکه به دنیا آمده بود و از دانشکده نظامی سند هرست انگلستان فارغ التحصیل شده بود پس از قتل پدرش ملک عبدالله در بیت المقدس به دست یک فلسطینی از ۲۰ ژوئیه ۱۹۵۱ بر جای او نشسته بود. ملک طلال در طول سلطنت کوتاه خود مناسبات این کشور ساخت انگلستان را با دولت سعودی و مصر بهبود بخشیده بود و با اصلاح قانون اساسی اردن آزادی بیشتری به ملت داده بود ولی با ژنرال کلوب پاشا فرمانده انگلیسی ارتش اردن مناسبات حسنه نداشت و راهی جز خواست لندن می پیمود. توطئه برکناری طلال،پیش از سفر او به پاریس از سوی انگلستان طرح شده بود زیرا که در همین زمان نایب السلطنه عراق که دست نشانده انگلستان خوانده می شد به طور غیر منتظره به اردن رفته بود. ملک طلال ۲۰ سال پس از خلع از سلطنت در سال ۱۹۷۲ درگذشت.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز