ویریدیانا - Viridiana

سال تولید : ۱۹۶۱
کشور تولیدکننده : اسپانیا و مکزیک
محصول : ریکاردو مونوز سوای
کارگردان : لوئیس بونوئل.
فیلمنامه‌نویس : خولیو آلخاندرو و بونوئل، برمبنای داستانی نوشته بونوئل.
فیلمبردار : خوزه ف. آگایو.
آهنگساز(موسیقی متن) : ولفگانگ آمادئوس موتسارت و گئورگ فردریک هندل.
هنرپیشگان : سیلویا پینال، فرنسیسکو رابالغ، فرناندو ری و مارگاریتا لوزانو.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۹۱ دقیقه.


دختری به‌نام "ویریدیانا" (پینال) قرار است راهبه شود. او پیش از اجرای مراسم سوگند در صومعه به دیدار آخرین خوشاوند خود، مرد ثروتمندی به‌نام "دون خایمه" (ری)، می‌رود. "دون خایمه" سی‌سال پیش از این همسرش را در شب عروسی از دست داده و حالا به خاطر شباهت باورنکردنی "ویریدیانا" به همسرش، جلب او شده است. مرد حتی می‌کوشد به دختر معصوم هتک حرمت کند. اما از تصمیم خود برمی‌گردد و دست به خودکشی می‌زند. حالا "ویریدیانا" با پسر "دون خایمه"، "خورخه" (رابال)، اموال و املاک مرد از دسته رفته را به ارث می‌برد. سپس می‌کوشد تا پناهگاهی برای فقرا و مطرودان اجتماع تهیه ببیند و آنان را به راه راست هدایت کند. با این همه، به زودی، تصوراتش نقش بر آب می‌شود...
٭ نخستین فیلم اسپانیائی استاد (پس از حدود سی‌سال) که عمیقاً متأثر از ادبیات و هنر کشورش است؛ درباره ناممکن بودن رستگاری یا بی‌اعتنائی به تمامی ارزش‌های قراردادی. از نگاه استاد، نیک و بد مفاهیمی گم راه کننده‌اند و خود "ویریدیانا" در انتها در می‌یابد تا چه حد انتزاعی هم هستند. صحنه پایانی، جائی که گدایان در ضیافتی دیوانه‌وار ـ یادآور تابلوی شام آخر لئوناردو داوینچی ـ به جشن و سرور می‌پردازند، واتیکان را به خشم آورد. مقامات سانسور ژنرال فرانکو نیز بلافاصله پروانه نمایش فیلم را لغو کردند، اما در همان سال نسخه‌ای از آن به فرانسه رسید، در روز آخر جشنواره کن به نمایش در آمد و نخل طلا را به ارمغان آورد. پینال به یادماندنی ظاهر می‌شود و موسیقی ضیافت گدایان، هاله‌لویای هندل، قلب هر تماشاگر بورژوای معتقدی را می‌لرزاند!